weblog Pendrecht
Dit is mijn digitale dagboek over Pendrecht, de nieuwste berichten staan altijd bovenaan. Ik werk mijn weblog wekelijks bij op zaterdag en zondag, op zaterdag altijd het actuele nieuws en op zondag iets uit de geschiedenis van Pendrecht of een onderwerp dat indirect op de wijk betrekking heeft. Klik hier om een reactie te sturen.
ZONDAG 3 JULI 2022
Met de sluiting van inloophuis Het Verhaal is opnieuw een stukje van Pendrecht geschiedenis geworden. Begin 1991 besloten de toenmalige kerken in Pendrecht (de rooms-katholieke Sint Bavokerk, de gereformeerde Christus Triomfatorkerk en de hervormde Open Hofkerk) om een inloophuis op te richten. De bedoeling ervan was dat mensen op een rustige plek op verhaal kunnen komen, zodoende kreeg het inloophuis de naam Het Verhaal. Het inloophuis startte in een winkelpand aan de Ossenisseweg 129 (foto) dat officieel werd geopend door wethouder Van der Schalk op 2 februari 1991. Enkele maanden na de opening werd de oecumenische stichting Inloophuis Het Verhaal opgericht.
Oorspronkelijk zat Het Verhaal alleen in de winkelruimte, later is de bovenwoning erbij getrokken. Behalve een huiskamerfunctie en het bieden van een luisterend oor werden er kleinschalige activiteiten georganiseerd. Door de afbraak van de winkels aan de Ossenisseweg moest het inloophuis verhuizen, sinds 1 juni 2005 was Het Verhaal gevestigd in een benedenzaal van de Sint Bavokerk, de ingang was via de blauwe deur naast de pastorie aan de Slinge.
ZATERDAG 2 JULI 2022
In de Wielewaal staat sinds kort het Jan Pruim bankje als eerbetoon aan de voormalige wijkagent van Pendrecht en de Wielewaal die onlangs 100 jaar is geworden en al 73 (!) jaar in de Wielewaal woont. Op de leuning zit een bordje waarop staat dat het bankje is aangeboden op 14 juni 2022 door de Bewonersorganisatie en Huurdersvereniging Wielewaal, Unie Van en Voor de Wielewaalers, knutselclub Wielewaal, Eetclub senioren en gemeente Rotterdam.
Rondom de tekst op het bordje staan twee trappende voeten en zes voetballen afgebeeld, een verwijzing naar de bij Pendrechtse kinderen meest gevreesde bezigheid van Jan Pruim: het in beslag nemen van de bal bij illegale voetbalpartijtjes in de gemeenschappelijke tuinen, daarmee is zijn bijnaam Pruimpie de ballenjatter verklaard. Het bankje staat op de hoek van de Aarnoudstraat en de Marjoleinstraat.
Bij de kruising van de Krabbendijkestraat en de Ossenisseweg zijn twee tijdelijke wegversmallingen omdat er aan ondergrondse leidingen wordt gewerkt, het verkeer wordt geregeld met mobiele stoplichten (linker foto).
De politieborden bij metrostation Slinge met de getuigenoproep voor informatie over de dood van Sedar Soares zijn weggehaald.
Bij de twee locaties van basisschool Over de Slinge staan opvallende textielbakken (middelste foto).
Op Plein 1953 is een nieuw speelelement geplaatst, het staat schuin tegenover de ingang van Dirk (rechter foto).
De vakantiedienstregeling van de RET gaat voor de buslijnen aanstaande maandag al in. Vanwege het hoge ziekteverzuim zijn er niet genoeg chauffeurs beschikbaar om de normale dienstregeling te kunnen rijden, de afgelopen weken zijn er om die reden al meerdere ritten uitgevallen. Voor de tram en de metro begint de vakantiedienstregeling op zaterdag 9 juli.
Sinds gisteren is het in heel Rotterdam verboden om eenden en andere dieren te voeren. Er zijn meerdere argumenten voor deze maatregel: het voer is in veel gevallen ongezond voor de dieren en de achterblijvende etensresten trekken andere dieren aan (zoals meeuwen en ratten) met als gevolg overlast van uitwerpselen en lawaai en/of agressief gedrag van dieren. Op Plein 1953 hangen al sinds mei 2018 borden met het verzoek om duiven en andere vogels niet te voeren, dit is nu dus een verbod en geldt in heel de stad.
In het plantenperk aan de Stavenissestraat tegenover de Kamperlandsingel wordt een proef gedaan met bokashi, een bodemverbeteraar die is gemaakt uit bladafval (foto links). De methode is afkomstig uit Japan en is bedoeld om het leven op de bodem te stimuleren, op 8 plaatsen in de stad wordt deze proef uitgevoerd. De proef is vorig jaar al begonnen en sinds kort staat er in het perk een houten paal met daarop een bordje met een toelichting, klik hier voor meer informatie. Bokashi is Japans voor "goed gefermenteerd organisch materiaal".
Na ruim 30 jaar is het inloophuis Het Verhaal gesloten door een gebrek aan vrijwilligers. Na de start in een voormalig winkelpand aan de Ossenisseweg verhuisde het inloophuis in 2005 naar de Sint Bavokerk, de ingang was via de blauwe deur aan de kant van de Slinge (rechter foto). Op 24 juni zijn de mensen die ooit betrokken waren bij het inloophuis nog éénmaal bij elkaar geweest om herinneringen op te halen.
ZONDAG 26 JUNI 2022
Bladeren in mijn weblogarchief stemt regelmatig tot weemoed en menig bericht wekt nostalgische gevoelens op, vroeger gebeurde er veel meer in Pendrecht dan nu. Precies 10 jaar geleden was de eerste aflevering van de Radio Pendrecht Soap in het Pendrecht Theater en in mijn weblog van 26 juni 2012 beschreef ik dat als volgt.
Het was een warme dag en 's avonds was de eerste aflevering van de Radio Pendrecht Soap. Er was veel belangstelling en als ik het Pendrecht Theater nader staat er al een lange rij. Maar er was voor iedereen plaats want men moest zich van te voren aanmelden, er waren 112 aanmeldingen. Binnen is het erg warm en de meeste bezoekers halen daarom een verfrissend drankje bij de bar. Over belangstelling hadden Cees Bavius en Pieta Bot niet te klagen want het theater was mudvol. Ik zag menige bekende waaronder Harry Kock (nachtburgemeester), Katja Horeman en Theo Coşkun (deelgemeente Charlois), Jan van Dijk (organist van de Open Hofkerk), Harry de Boer (Woonstad Rotterdam) en ook mijn moeder was er met een vriendin.
Als uiteindelijk iedereen een zitplaats heeft gevonden wordt het publiek tot stilte gemaand door één van de acteurs die een bord met STIL! laat zien. Dan volgt de inleiding van Cees; na het bekende verzoek om mobieltjes uit te zetten brengt hij nog even in herinnering dat het Pendrecht Theater het enige theater in Nederland is zonder verwarming (en ook zonder airconditioning maar dat liet hij wijselijk achterwege!).
Er waren aardig wat acteurs waaronder een manager (Raziye Akilli) die te maken heeft met twee weerbarstige floormanagers Jo en Do. Verder is er ook nog oma, zij is feelgoodmanager, en oma Jopie, Marjan, Kimberley, een verteller en technici.
De avond begon met een omroepstem: "Dames en heren, wat gebeurde er in de proloog van de Radio Pendrecht Soap? Heeft u het gemist? Witte donderdag, opzoomeren in de Larenkamp, the Passion van Jezus de Munk of was u verkouden? Geen nood, geen nood, want speciaal voor u is hier de herhaling van de proloog van de... Radio Pendrecht Soap." Dat laatste werd door alle spelers hardop geroepen.
Sadet en Mira, de toneelnamen van Cristina en Fallon, openden met een fraai inkijkje in wat er op een portiek in Pendrecht allemaal te horen is en of er een soap te maken zou zijn met de familie Doorsnee. Maar hoe zouden de twee dames in dat portiek aan radio's komen want voor een hoorspel heb je die toch nodig. Uiteindelijk komt er een mooi verhaal van mevrouw de Bollenbakker, verteld door Thea Abma.
Het tweede deel van de voorstelling was een talkshow en het publiek moest verhuizen naar het andere deel van het theater, met veel passen en meten lukt het om iedereen een plek te geven. Cees Bavius en Arno Brouwer nemen het woord want zij gaan de talkshow leiden. Het decor bestaat uit een bank waarop de gasten plaats nemen.
De eerste geïnterviewde was Bert den Boer, hij kwam met een stelling over verlangen. Op het eerste gehoor leek het allemaal een beetje zware kost, maar toen de zaal eenmaal aan het woord kwam werd het niet alleen vermakelijk, maar ook onderhoudend. "Wat is jouw verlangen?" werd de vraag en vanuit het publiek kwamen er antwoorden als vakantie en geld.
De tweede gast was Theo Coşkun die dagelijks bestuurder van de deelgemeente Charlois is. Hij kreeg de vraag wat zijn functie is en wat hij voor de deelgemeente en Pendrecht doet. Al snel kwam het gesprek op het wegvallen van de Middelburgt en de wens van de mensen in de wijk om een gewone koffiedrinkplek zoals je die in het wijkgebouw had terug te krijgen. Maar het blijft een talkshow waarbij het duo Cees en Arno de vrolijkheid er in weet te houden.
Aan het eind van de talkshow dirigeerden de spelers het publiek weer terug naar de andere zaal in het Pendrecht Theater om de sloteditie mee te maken. De familie Penwijk stelt zich voor, er wordt tapas gemaakt en alles staat klaar voor een lekker etentje, maar dat gaat natuurlijk niet zo maar. Kimberley belt aan en meldt dat ze weer thuis komt wonen. Het is uit met Danny en Marjan wordt... oma. Het is een in twee opzichten smakelijk verhaal dat komisch wordt gebracht.
Dan gebeurt er iets onverwachts: buurtagent Han Adema stapt het theater binnen met een minder prettige mededeling. Hij vertelt zonder blikken of blozen dat er geen vergunning is voor de Radio Pendrecht Soap en dat alle apparatuur in beslag wordt genomen. De radioploeg krijgt bovendien een bekeuring van € 2500 die binnen twee weken betaald moeten worden.
De anders zo toegankelijke buurtagent is niet te vermurwen en geeft opdracht om de stoppen er uit te draaien, prompt zit het hele theater in het donker. Han speelde zijn rol subliem want veel bezoekers dachten dat het menens was...
Daarmee eindigt de voorstelling en krijgen alle acteurs een bloemetje. De volgende aflevering van de Radio Pendrecht Soap is in oktober.
ZATERDAG 25 JUNI 2022
In de Papendrechtstraat zijn de speeltoestellen geplaatst op de langwerpige strook die al lange tijd te zien was (linker foto), spelen kan nog niet want er staan nog hekken omheen. De Halsterenstraat krijgt te zijner tijd ook speeltoestellen, de gele paalklok staat precies aan de rand van het toekomstige speelplein.
Voormalig wijkagent Jan Pruim is afgelopen week 100 jaar geworden, hij was destijds gevreesd door de Pendrechtse jeugd omdat hij bij illegale voetbalpartijtjes in de gemeenschappelijke tuinen de bal in beslag nam wat hem de bijnaam Pruimpie de ballenjatter opleverde.
De naam van de schoonheidssalon House of Beauty aan de Slinge is met grote letters in de lichtbak op de gevel aangebracht (rechter foto). Het verschil met de supermarkt Komuna is levensgroot: de dichtgeplakte ramen (waarvan in de zijgevel nog een restant te zien is) zijn verdwenen en nu kan je zonder belemmering naar binnen kijken. De ruimte ziet er heel mooi uit en achter het linker raam staat een aangeklede pop.
ZONDAG 19 JUNI 2022
Een week geleden kreeg ik een mail van oud-Pendrechtenaar Albert die eind jaren zeventig in de Hontenissestraat op nummer 66 woonde. Hij was op zoek naar informatie over een clubhuis in de Sommelsdijkstraat dat OVZ heette en vroeg of ik meer wist. Albert was al eens een keer daar gaan kijken maar het gebouw wat er staat herkende hij niet.
De afkorting klonk mij bekend in de oren en de naam Ontspanningsvereniging Zuid kwam in mij op. Al snel had ik in mijn documentatie ontdekt dat OVZ in de voormalige kleuterschool Heilige Engelbewaarder zat, in het begin van de negentiger jaren had ook de Bewonersorganisatie Pendrecht (BOP) hier een klaslokaal als werkruimte. Aan de Sommelsdijkstraat stonden twee kleuterschooltjes die tegen elkaar aan gebouwd waren met als karakteristiek kenmerk een ronde speelzaal. In het ene gebouw zat Heilige Engelbewaarder (rooms-katholiek) en in het andere Kleutervreugd (hervormd), dat was in de tijd van de verzuiling. De lokalen van Kleutervreugd lagen aan de straatkant (foto links) terwijl die van de Heilige Engelbewaarder haaks op de straat stonden (foto rechts) en uitkeken op de zijkant van de Sint Bavokerk. Later kwam er in beide gebouwtjes een schildersschool en in 1992 zijn de beide schooltjes afgebroken om plaats te maken voor het blok resocialisatiewoningen.
Ik stuurde Albert een paar foto's en al snel kwam de reactie dat hij het gebouwtje meteen herkende. Hij was ook al een keer naar de Hontenissestraat geweest maar de flat waar hij destijds woonde staat er niet meer, de beide Groosmanflats in deze straat zijn in 2011 afgebroken.
ZATERDAG 18 JUNI 2022
Vanwege de warmte en andere bezigheden heb ik vandaag geen nieuws te melden. In de per 1 juni gesloten Zuiderkroon staat nog steeds alle meubilair (inclusief het biljart, dit zal naar Het Middelpunt verhuizen zodat we weer op ons eigen biljart kunnen spelen) en ook is er nog geen begin gemaakt met de bouw van het nieuwe Valckensteyn.
ZONDAG 12 JUNI 2022
Terug in de geschiedenis, daarom wat eerdere nieuwsfeiten uit mijn weblog.
• Juni 2013: De leegstaande Groosmanflats in de Rilland Bathstraat en de Yersekestraat wachten op afbraak.
• Juni 2014: De Middelharnisstraat was het decor van het evenement Museumstraat (linker foto).
• Juni 2015: Het mozaïek bij de ingang van de HAL-flat wordt in de oorspronkelijke staat teruggebracht.
• Juni 2016: De Opbouwwerkers (de twee witte beeldjes bij de Zijpe) staan tijdelijk in het Museumpark.
• Juni 2017: Langs de Zuiderparkweg staat een tot rijdende dierenpolikliniek omgebouwde lijnbus.
• Juni 2018: Het noordelijke deel van de Stavenissestraat wordt opgehoogd en heringericht.
• Juni 2019: De renovatie van de flat met mijn ouderlijk huis in de Wagenbergstraat begint (rechter foto).
• Juni 2020: De viering van het 60-jarig bestaan van de Sint Bavokerk wordt vanwege corona uitgesteld.
• Juni 2021: De tweelaags galerijflat aan de Melissantstraat wordt afgebroken.
ZATERDAG 11 JUNI 2022
In en om de Halsterenstraat zijn de nieuwe woningen klaar en is men bezig met het inrichten van de buitenruimte. Het straatbeeld wordt hetzelfde als in de Papendrechtstraat: de rijstraat verdwijnt en het plein wordt het domein van de voetganger, een klein stukje van de oorspronkelijke straat is er nog.
Een paar weken geleden stonden de speeltoestellen in de Halsterenstraat er nog maar ze zijn nu verdwenen, daar is de afgelopen jaren heel veel op gespeeld in de tijd dat de Halsterenstraat een actieve Opzoomerstraat was. Sjannie de Mooij speelde daarbij een belangrijke rol maar omdat haar huis werd afgebroken moest zij noodgedwongen verhuizen en kwam er een definitief einde aan de Halsterenstraat als Opzoomerstraat. De Opzoomergarage (waar de materialen voor de straatactiviteiten waren opgeslagen) is ook weg maar de gele paalklok is ondanks alle veranderingen blijven staan en loopt nog steeds (en ook nog op tijd!).
Die klok heeft een bijzondere voorgeschiedenis. Twee tieners uit de straat, Ali en Makeal, dienden in 2007 het idee voor een klok in de straat in bij het project Groene Duimen. Het idee achter hun plan was: "Als we nu met elkaar afspreken dat we na 10 uur 's avonds geen herrie meer maken op straat, dan bevorderen we de nachtrust voor groot en klein. En met een echte klok in de straat kan niemand meer zeggen dat hij niet weet hoe laat het eigenlijk is." Er ging wel enige tijd overheen voordat het idee werd uitgevoerd: pas twee jaar later (!) is de klok geplaatst, dat gebeurde op 27 februari 2009. Sjannie belde meteen naar Rieks Westrik (de toenmalige opbouwwerker in Pendrecht) die ook mij inseinde, samen zijn we toen naar de straat gelopen om te kijken.
Ik was benieuwd of de klok bij duisternis verlicht is dus ben ik 's avonds nog even gaan kijken, mijn vermoeden was juist: ook als het donker is kun je zonder problemen zien hoe laat het is. De klok wordt radiografisch aangestuurd zodat de overgang naar de zomertijd en de wintertijd automatisch gaat, net als bij de klokken van de Sint Bavokerk.
Afgelopen dinsdag was het biljarten voor de eerste keer in Het Middelpunt, het Huis van de Wijk voor Pendrecht en Zuidwijk. Het was vreemd om na 14 jaar (!) niet meer naar de Zuiderkroon te gaan, de nieuwe locatie is iets verder weg (voor mij 15 minuten lopen) maar dat is geen bezwaar. Het was voor iedereen even vreemd maar de sfeer was meteen vanaf het begin al goed. De ruimte heeft de indruk van een huiskamer met schilderijen aan de muur, het is een langwerpige ruimte met twee biljarts die afkomstig zijn uit de Larenkamp. Voorlopig spelen we op één biljart de wedstrijden, op het andere biljart kan dan worden geoefend of zonder punten gespeeld. Net als in de Zuiderkroon verzorgen we zelf de koffie en de drankjes.
Aan de raamkant staan enkele tafels en één daarvan is de teltafel, hier heb ik als puntenschrijver mijn werkplek. In de Zuiderkroon zat ik in het verlengde van het biljart maar dat is hier door de beperkte ruimte niet mogelijk, ik kijk nu schuin naar het biljart. De biljartzaal ligt aan de kant van de Slinge, bij geopende ramen is het drukke verkeer wel even wennen. Gelukkig was iedereen snel gewend aan de nieuwe situatie en werd er als vanouds enthousiast gespeeld.
ZONDAG 5 JUNI 2022
Morgen is het precies 10 jaar geleden dat op Plein 1953 de walvis werd onthuld, het grote draadfiguur was het sluitstuk van de kindvriendelijke routes door de wijk. In totaal zijn er acht routes die worden aangegeven met bewegwijzeringselementen ("blokkies"), iedere route heeft een eigen zeedier als symbool (o.a. een rood zeepaardje, een groene krokodil en een oranje zeester) maar de terugweg naar Plein 1953 wordt altijd aangeduid met een blauwe walvis.
De onthulling gebeurde op 6 juni 2012 door Alaattin Erdal van de toenmalige deelgemeente Charlois en Joke Spijkers, de held in wiens heldenmaand van de imagocampagne Pendrecht is Goed Bezig de kindvriendelijke routes zijn aangelegd. De opening was bewust gepland op woensdagmiddag zodat de kinderen er ook konden zijn. Samen met de kinderen werd er afgeteld van 10 naar 1 en... de walvis spoot water!
De walvis staat op een vierkante blauw-oranje geschilderde betonnen plaat en daarnaast staat een kleine metalen kubus met daarin de apparatuur die het spuiten regelt, de kubus is aan de buitenkant voorzien van de andere dieren die langs de kindvriendelijke routes staan. De walvis spuit overdag in de zomerperiode steeds 1 minuut water en dan 1 minuut niet. Oorspronkelijk was het een dikke waterstraal maar sinds september 2013 spuit de walvis vier dunnere stralen (foto rechts).
In de plannen voor de vergroening van Plein 1953 die in november 2015 zijn gepresenteerd was één van de wensen van omwonenden en ondernemers om de walvis weg te halen. Het idee van de water spuitende walvis was leuk maar in de praktijk bleek niet iedereen er even gelukkig mee te zijn: het water loopt niet goed weg, het plateau vervuilt snel en in de herfst is het spekglad vanwege de vallende bladeren. Sinds 2016 spoot de walvis in de zomer geen water meer maar het zou nog twee jaar duren voordat het blauwe dier zou verdwijnen, de walvis en het plateau zagen er op het laatst wel erg vuil uit (foto links).
Op 30 januari 2018 is de walvis verwijderd, het betonnen plateau gesloopt en het vierkante vak weer voorzien van gele klinkers (foto rechts). Alleen de metalen kubus met de dierenfiguren is blijven staan, wat er met de walvis is gebeurd weet ik niet.
Wie nu probeert de kindvriendelijke routes te volgen zal daar moeite mee hebben. Op veel plaatsen zijn door herinrichting de blokkies verdwenen of beschadigd, de rode verfmarkeringen op het trottoir bij oversteekplaatsen zijn bijna nergens meer te zien. De draadfiguren aan het einde van een route staan er nog wel, behalve de twee groene krokodillen aan het begin van de Tiengemetensingel.
ZATERDAG 4 JUNI 2022
Waar nu Primera aan de Slinge zit was vroeger een filiaal van de bekende snoepwinkel Jamin. In het huis erboven (foto, met de ramen aan de zijkant) woonde jaren lang Coen Veldhoen, een gepensioneerde rayonleider van Jamin. Een paar dagen geleden zag ik tijdens een avondwandeling dat de vijfkamerwoning leeg stond, naast de voordeur stond een container met afgedankt huisraad.
De enkele maanden geleden gesloten Dierenkliniek Pendrecht aan de achterkant van de Tiengemetenflat is leeggehaald, op het raam hangt een affiche van Woonstad Rotterdam dat de ruimte te huur is.
De laatste herinnering aan drukkerij Brinkman in de Baarlandhof is verdwenen, de letters zijn van de gevel gehaald. De drukkerij bestaat al heel lang niet meer maar de naam is altijd blijven staan, al ontbraken er de laatste tijd wel een paar letters. Het pand wordt verbouwd, op de bovenste verdieping komen 4 appartementen.
De Bavo-klokken lopen weer (behalve de westklok) en meubelzaak Nursa Home aan de Slinge is open.
Afgelopen dinsdagavond ging ik naar Het Middelpunt, de nieuwe speellocatie van de biljartclub uit de Zuiderkroon. Op de gebruikelijke tijd kom ik er aan maar er is niemand, binnen is alles donker en verlaten. Na een paar keer tevergeefs te hebben aangebeld ben ik maar weer terug naar huis gewandeld. Bij navraag bleek dat er vanwege de verhuizing een week niet werd gebiljart maar door een miscommunicatie heb ik dat niet meegekregen, komende dinsdag is dus de eerste speeldag in Het Middelpunt.
ZONDAG 29 MEI 2022
De recente ontwikkelingen rond het onderzoek naar de dood van Sedar Soares doen mij terugdenken aan een ander misdrijf bij metrostation Slinge wat destijds op mij als kind veel indruk heeft gemaakt. Op 8 september 1974 wilde ik 's avonds nog even naar buiten maar dat werd mij verboden, iets waar ik heel verbaasd over was. Maar al snel kwam de aap uit de mouw: de voorgaande nacht was er een meisje vermoord onder het metroviaduct in de buurt van station Slinge, ongeveer op de plek waar nu de C2000-zendmast staat (foto links). De moordzaak Wil Vervat veroorzaakte heel veel beroering en kreeg landelijke bekendheid. De politie kwam onmiddellijk in actie want "iemand die in staat is om zomaar zonder reden een meisje te wurgen, moet zo snel mogelijk uit de circulatie worden gehaald" (woorden van de toenmalige hoofdcommissaris Jan Blaauw). Vier dagen na de moord werd er in Pendrecht en Zuidwijk een huis-aan-huis-onderzoek gehouden. Ook wij kregen twee rechercheurs op bezoek, ik herinner nog dat één van hen zo lang was dat hij bij de deur moest bukken. Op het affiche van de politie waarin het publiek om informatie werd gevraagd (foto rechts) stond in grote letters het woord VERMOORD! en een foto van Wil Vervat.
De schrik zat er goed in bij de inwoners van Pendrecht, zeker als je je bedenkt dat moord toen nog een weinig voorkomend delict was. Buurtbewoners meden de plek en vroegen de gemeente of de struiken weggehaald konden worden, dat is later inderdaad gebeurd. Pas 14 jaar na het misdrijf is de moordenaar van Wil Vervat gevonden en veroordeeld, dat kwam ik jaren later te weten uit één van de vele boeken die Jan Blaauw na zijn pensionering heeft geschreven. De dood van Sedar Soares veroorzaakte bijna 30 jaar later opnieuw een schokgolf in de wijk en de tijd zal leren of ook deze zaak uiteindelijk wordt opgelost.
ZATERDAG 28 MEI 2022
Mijn bericht van afgelopen zondag krijgt een vervolg want afgelopen week is de dood van Sedar Soares uitgebreid op televisie geweest, in de documentaire Spreek! Nu! en in het programma Opsporing Verzocht. Om het geruchtmakende misdrijf op te lossen heeft de Rotterdamse politie in het heropende onderzoek een wereldprimeur: met als basis een foto van Sedar is met de nieuwste computertechnieken een filmpje gemaakt waarin Sedar tot "leven" is gewekt. Het Rotterdamse coldcaseteam is er van overtuigd dat er mensen zijn die meer weten over deze zaak en met deze indringende oproep wil de politie hen overtuigen dat het nooit te laat is om te praten. De teamleider van het onderzoek heeft goede hoop dat de zaak uiteindelijk wordt opgelost: "anders zouden we hier niet zo veel energie in steken, ik geloof echt dat het ons gaat lukken."
Het filmpje duurt anderhalve minuut en is via deze link te bekijken (waarschuwing: voor mensen die Sedar hebben gekend kunnen de beelden confronterend zijn). De opnamen zijn gemaakt op een voetbalveld omdat Sedar profvoetballer wilde worden. Sedar loopt in het donker met een bal onder zijn arm geklemd zwijgend in trainingspak vanuit het doel naar het midden van het veld, eerst alleen maar bij de middenstip staat een haag van familie, vrienden van vroeger en rechercheurs waar hij tussendoor loopt (foto links). De tekst, die ook wordt ondertiteld, is ingesproken door de zus van Sedar. Nadat Sedar door de menselijke haag is gelopen laat hij de bal vallen, de laatste gesproken zinnen luiden "Weet jij meer? Spreek dan nu. De bal ligt nu bij jou."
Ook vlakbij de plaats delict worden getuigen opgeroepen om zich te melden, bij de uitgangen van metrostation Slinge en op de Slinge bij Plein 1953 staan borden (foto rechts) met daarop een foto van Sedar en de tekst Wie bracht Sedar Soares om het leven? Toen ik dinsdagmiddag uit mijn werk kwam stonden er twee politiebusjes bij het metrostation en deelden agenten flyers uit.
Het ontmoetingscentrum Zuiderkroon (foto links) is per 1 juni aanstaande gesloten en daarmee komt na 14 jaar ook voor de biljartclub het einde van de Zuiderkroon als speellocatie. Afgelopen dinsdag was voor mij de laatste keer dat ik in de Zuiderkroon de punten schreef en pas toen ik weer thuis was drong het tot mij door dat dit het einde van een tijdperk was, de in 2008 opgerichte biljartclub heeft vanaf het begin in de Zuiderkroon gespeeld. Het gerucht dat de Zuiderkroon dicht zou gaan ging al langer rond, ik weet niet wat er met de ruimte en het biljart gaat gebeuren.
Gelukkig betekent de sluiting van de Zuiderkroon niet het einde van de biljartclub. De nieuwe speellocatie wordt Het Middelpunt (foto rechts), het Huis van de Wijk voor Pendrecht en Zuidwijk aan de Slinge (in Zuidwijk, net voorbij de Zuiderparkweg). Voor mij is het iets verder weg maar dat is geen bezwaar, ik ben ook voor de biljarters allang blij dat het door kan gaan. Ik heb de ruimte nog niet gezien maar er staan twee biljarten zodat er twee wedstrijden tegelijk gespeeld kunnen worden. Het indelen van de wedstrijden wordt iets ingewikkelder en er zijn dan ook twee puntentellers nodig, iemand grapte al dat men mij wil klonen...
De Bavo-klokken zijn nu helemaal ontregeld, de westklok staat al enkele maanden stil op kwart over 6 en nu staan ook de overige klokken stil op 09.43 uur.
ZONDAG 22 MEI 2022
Het is al 19 jaar geleden maar afgelopen week was het weer volop in het nieuws: de moord op de 13-jarige Sedar Soares bij metrostation Slinge in februari 2003. Het was in een periode dat het al niet goed ging met de wijk en deze moord deed er nog een schepje bovenop, heel Nederland zag Pendrecht toen op het journaal wat het slechte imago alleen maar versterkte. Gerald H. wordt als verdachte opgepakt en veroordeeld maar hij wordt in hoger beroep vrijgesproken nadat getuigen hun verklaringen hebben ingetrokken, daarmee bleef de geruchtmakende moord onopgelost.
De politie is er vanaf het begin altijd van uit gegaan dat er bewust op Sedar is geschoten. De tiener was samen met enkele vriendjes op het parkeerdek bij metrostation Slinge sneeuwballen aan het gooien naar passerende auto's, een woedende automobilist zou zijn gestopt en schoot op het groepje jongens. Sedar dook te laat weg waardoor hij door een kogel in zijn voorhoofd werd getroffen, hij overleed de volgende dag in het ziekenhuis. Sedar is begraven op de Zuiderbegraafplaats (foto rechts).
Al enkele jaren maakt de politie een coldcase-kalender, dat is een weekkalender waarop oude onopgeloste zaken staan beschreven. Deze kalender wordt verspreid in de Nederlandse gevangenissen en tbs-instellingen in de hoop dat er nieuwe tips komen. In de kalender van 2020 wordt op het blad van week 8 onder de kop Nachtmerrie van iedere ouder de moord op Sedar Soares onder de aandacht gebracht. Getuigen worden opgeroepen om zich alsnog te melden, voor de tip die leidt tot oplossing van het misdrijf is een beloning van € 30.000,- uitgeloofd.
Nog hetzelfde jaar heropende het coldcaseteam van de politie het onderzoek, daarvoor waren geen concrete aanwijzingen maar er hadden zich wel enkele nieuwe getuigen gemeld. Hun verklaringen, in combinatie met eerdere bevindingen, hebben nu tot de conclusie geleid dat Sedar niet is beschoten maar is getroffen door een verdwaalde kogel die is afgevuurd tijdens een drugsdeal op de Slinge. Het is nog niet duidelijk of Gerald H. opnieuw als verdachte in beeld komt maar de politie sluit niets uit, de beloning voor de gouden tip is inmiddels verhoogd tot 40.000 euro.
ZATERDAG 21 MEI 2022
Afgelopen week is het Vierdag-orgel in de Open Hofkerk gedemonteerd. Op maandag zijn er twee witte containers op het kerkplein gezet (foto links), het kerkplein was afgesloten voor auto's. Vanwege mijn werk kon ik zelf overdag niet gaan kijken maar gelukkig zijn er wel fotografen langs geweest, aan de foto's te zien wordt de orgelkas in delen uit elkaar gehaald maar niet voordat de horizontale pijpen van het trompetregister waren gedemonteerd.
Vandaag waren de containers verdwenen, door het raam heb ik naar binnen gekeken en zag ik een lege plek waar het orgel heeft gestaan. De containers worden tijdelijk opgeslagen, het orgel wordt te zijner tijd weer opgebouwd in de Grote Kerk in Breda.
Ricardo van Zwol heeft onlangs bij de wijkraad Pendrecht-Zuidwijk een bewonersinitiatief ingediend om de zijgevels van de flats bij de Ooltgensplaatweg en de Middelharnisstraat aan de kant van de Slinge te mogen beschilderen (foto's links). De locaties zijn er heel geschikt voor en veel voorbijgangers zullen de schilderingen kunnen zien. In de zijgevel bij de Ooltgensplaatweg zit trouwens al een kunstwerk, het in 1957 onthulde betonnen tableau met motieven van de wederopbouw.
Het zou een mooie aanvulling kunnen zijn op de schilderingen van de twee zijgevels van de flats Slinge I en II die Ricardo in 2020 heeft gemaakt (foto rechts), het ontwerp is tot stand gekomen in samenspraak met Vestia en de bewoners van de twee flats. De beide afbeeldingen horen bij elkaar en tonen elk een kind met op de achtergrond gestyleerde planten, op de linker schildering kijkt een jongen naar een kolibrie terwijl op de rechter schildering een meisje haar blik werpt op een tropische bloem. De schilderingen leverden veel positieve reacties op, zelf vind ik ze ook erg mooi.
De Passage, het dagcentrum van Pameijer aan de Sliedrechtstraat, staat in de steigers (linker foto). Mogelijk worden de gevels gerenoveerd of schoongemaakt, het gebouw staat er immers al bijna 30 jaar.
In de voormalige Oost-Europese supermarkt Komuna aan de Slinge (het vroegere bankgebouw van ABN-AMRO) zit sinds deze week House of Beauty, een Poolse schoonheidssalon met een kapper, zonnebank en schoonheidsspecialisten voor o.a. gezichtsbehandelingen en nagel make up. Ik kwam dit aan de weet dankzij een flyer, op het pand zelf staat (nog) geen enkele naam.
Een Chinees Indisch restaurant is er al heel lang niet meer in de wijk en menige Pendrechtenaar ging sinds de sluiting van Boeddha op Plein 1953 naar King's Palace aan de Meyenhage in Zuidwijk (rechter foto). Maar dat kan over een week ook niet meer want de zaak gaat na 40 jaar dicht, op 29 mei is King's Palace voor het laatst open. Citaten uit het bericht over de sluiting: "wegens langdurig personeelstekort is het helaas niet meer vol te houden voor ons" en "wij vinden het heel jammer om afscheid te moeten nemen." Ook ik bewaar fijne herinneringen aan de Zuidwijkse Chinees, de laatste keer dat ik er heb gegeten was drie maanden geleden met de biljarters.
ZONDAG 15 MEI 2022
In 1964 kwam ik als 4-jarige naar Pendrecht waar we een huis kregen in de Wagenbergstraat. Mijn vader was machinist bij de NS en alle gezinsleden hadden vrij vervoer met de trein, ik hoef niet te vertellen dat ik in mijn kinderjaren heel wat met de trein heb afgereisd! In het prille begin natuurlijk nog samen met mijn ouders (vaak naar Almelo voor familiebezoek) maar al snel reisde ik in mijn eentje heel Nederland door. Toen ik in 1976 mijn eerste baan kreeg moest ik de kaart inleveren, uiteraard tot mijn grote verdriet. Nog altijd reis ik graag per trein al is er bij het spoor erg veel veranderd. De tijd van de hondekop en de kartonnen spoorkaartjes is voorgoed voorbij en ook het karakteristieke Rotterdamse centraal station met zijn gebogen voorgevel (1957, ontworpen door Sybold van Ravesteyn) is er niet meer.
Ik heb nog de in- en uitgangscontrole op het station meegemaakt: aan het begin van de tunnel onder de perrons waren de controlehokjes. Als je iemand weg wilde brengen tot op het perron dan moest je een perronkaartje kopen. De in- en uitgangscontrole is sinds 2015 weer terug in de vorm van toegangspoortjes die je met een chipkaart moet openen.
In de nacht van zaterdag 1 op zondag 2 september 2007 is het oude stationsgebouw voorgoed gesloten en is in de eerste maanden van 2008 afgebroken. Gedurende vier jaar stond er aan de kant van het Groothandelsgebouw een tijdelijk stationsgebouw, het nieuwe station Rotterdam Centraal is eind 2012 in gebruik genomen. Als bescheiden eerbetoon aan een plek waar ik meer dan 40 jaar heel wat voetstappen heb gezet volgen hieronder wat foto's die ik een week voor de sluiting heb gemaakt.
Op de foto's, van links naar rechts: het middelste deel van de buitengevel (het kunstwerk met de tekst EXIT symboliseert het naderende einde), de hal (let op de bijzondere vorm van het plafond) met rechts achteraan de toegang naar de tunnel, de klok op de voorgevel (die is teruggekomen op de nieuwbouw), de tunnel naar de perrons (met links één van de kiosken) en de trappen naar één van de perrons.
De reis vanaf ons huis naar het station (het huidige Rotterdam Centraal heette toen nog Rotterdam CS) was in het begin een hele onderneming. Eerst naar de Slinge lopen, dan met bus 58 naar het busstation aan de Rochussenstraat en vervolgens het laatste stukje met de tram. Toen reden de legendarische vierassers nog (ooit de modernste trams van Europa, enkele exemplaren rijden 's zomers op de toeristische tramlijn 10); de conducteur droeg een metalen geldwisselaar, beter bekend als buikorgel.
Toen op 10 februari 1968 de metrolijn Centraal Station - Zuidplein werd geopend volstond een ritje met bus 62, 63 of 66 naar het Zuidplein en daar stapten we over op de metro die je in slechts 10 minuten naar het centraal station bracht. Vanuit het ondergrondse metrostation liep je een gang door en via een trap kwam je direct in de grote stationshal.
Voor de metro waren aparte rittenkaarten want de stations waren voorzien van tourniquets. Je stak de kaart in de rode gleuf, met een tik werd de kaart gestempeld en geknipt, een groen lampje gaf aan dat je kon doorlopen. Na de invoering van het zonetarief verdwenen de tourniquets maar nu staan er toegangspoortjes en reis je met de OV-chipkaart.
Op 25 november 1970 werd metrostation Slinge in gebruik genomen en konden we (eindelijk) zonder overstappen naar het centraal station reizen. De blauwe treinstellen, met de grote gele M onder de voorruit, hebben ruim 30 jaar lang het gezicht van de Rotterdamse metro bepaald.
Tegelijk met station Slinge werd de grote parkeergarage langs de Ooltgensplaatweg geopend. Op het bovendek was een aparte ingang van het metrostation, via een luchtbrug over de Slinge kwam je op het perron. Meestal liepen we aan de kant van de Sliedrechtstraat de afrit op en wandelden dan via het bovendek naar de ingang van het station. Als het regende kon je ook door de garage lopen, aan het eind waren twee trappen naar het bovendek.
ZATERDAG 14 MEI 2022
Het voetpad van de Krabbendijkestraat naar Plein 1953 langs de achterkant van de stadsvilla's is opnieuw betegeld, het pad is daarbij iets smaller geworden (linker foto).
Vandaag is het bombardement op Rotterdam herdacht, nu 82 jaar geleden. Zelfs in Pendrecht was dat te zienwant aan een huis van de KWS-flat aan de kant van de Slinge hing de Rotterdamse vlag halfstok.
Op meerdere plekken hangen nog aankondigingen van de rommelmarkt bij de Zuiderkroon op 30 april en op de gymzaal aan de Krabbendijkestraat hangt zelfs nog een bord met de oproep om op 16 maart te gaan stemmen. Haast u, zou ik zeggen!
Op de hoek van de Slinge en de Krabbendijkestraat is een nieuwe paal geplaatst met een wegwijzer naar de begraafplaats Charlois (rechter foto) waarvan ik dacht dat het een lantaarnpaal zou worden. Omdat er na een maand nog steeds geen armatuur op zat stuurde ik een melding en na enkele dagen kreeg ik een reactie. Er is per abuis een combimast geplaatst waardoor het lijkt alsof er nog een armatuur met lamp op moet komen. Dat gebeurt niet want het kruispunt is voldoende verlicht en zal in de toekomst nog beter verlicht worden wanneer de lampen van de Slinge ledverlichting krijgt. De top van de paal zal worden afgezaagd en afgedopt.
ZONDAG 8 MEI 2022
Naar aanleiding van het afscheid van het orgel in de Open Hofkerk ga ik terug naar 15 mei 2011 toen uitgebreid werd gevierd dat het orgel 40 jaar bestond, hieronder wat ik die dag in mijn weblog schreef.
Ruim op tijd ben ik bij de Open Hofkerk waar Jan van Dijk een feestelijk concert zal geven op het Vierdag-orgel dat 40 jaar bestaat. Het concert is gratis (een geschenk van de kerkenraad om het extra feestelijk te maken) en de belangstelling is groot. Oud-dominee At Polhuis was één van de aanwezigen, hij was het die in 2004 de zondagmiddagmuziek in zijn huidige vorm mede heeft opgezet. Theo Coşkun was er namens de deelgemeente Charlois die naast Woonstad Rotterdam de concerten financieel steunt.
Jan van Dijk is sinds 1982 organist van de Open Hofkerk. Speciaal voor het jubileum heeft hij een boekje laten maken over de geschiedenis van het orgel en daarin is ook het programma opgenomen, iedere bezoeker kreeg het bij binnenkomst uitgereikt. Ook is beschreven wat er allemaal aan vooraf ging voordat de opdracht tot de bouw kon worden gegeven. Het instrument is gebouwd door de firma Vierdag uit Enschede en heeft destijds f 88.385,62 (€ 40.107,65) gekost.
Het huidige orgel kwam er pas 8 jaar na de ingebruikname van de kerk. Daarvoor was er een elektronisch instrument, het Dereux-orgel, maar de toenmalige organist Jacques van Oortmerssen was een voorstander van een pijporgel. Toen het instrument tijdens een dienst met een luide knal de geest gaf werd de aanschaf van een nieuw orgel opeens heel actueel!
Zoals gebruikelijk werden de bezoekers verwelkomd door pastor Johan Bos, daarna kondigde hij Jan van Dijk aan die onder applaus de kerkzaal binnenkwam en plaats nam achter "zijn" orgel.
Het eerste deel van het concert bestond uit oude Spaanse composities. Een reden voor Jan om juist deze muziek te spelen is vanwege de horizontaal geplaatste pijpen van het trompetregister, een traditie die hoort bij Spaanse orgels. Er werden vijf werken gespeeld om zo veel mogelijk verschillende klankkleuren te kunnen laten horen. Na de pauze volgden zes werken die door gemeenteleden waren uitgekozen. Daarbij was een koraal van J.S. Bach die ook is gespeeld op 14 mei 1971, de dag dat het orgel in gebruik is genomen. Er zat veel dynamiek in de gespeelde werken en de bediener van de registers had het er maar druk mee.
Een pijporgel, hoe degelijk gebouwd ook, blijft een ingewikkeld mechanisch instrument waarin altijd op een onverwacht moment een storing kan optreden. En jawel, uitgerekend tijdens het laatste werk kreeg het orgel een "hanger" en de orgeltrekker haastte zich om het ongewild klinkende register te sluiten. Jan spoedde zich naar de microfoon om uit te leggen wat er aan de hand was en besloot met "Ik ga gewoon verder waar ik gebleven was en dan hoort u het wel!" Onder een warm applaus liep Jan terug naar het orgel en speelde het werk uit, niemand zal het zijn opgevallen dat het anders klonk dan de bedoeling was.
Na het concert was nog even het woord aan Theo Coşkun die op sublieme wijze op het voorval inspeelde: "Pendrecht heeft niet alleen last van hangjongeren maar ook van een hangorgel!" Daarmee eindigde het concert en was er in de ontmoetingsruimte nog een hapje en een drankje.
ZATERDAG 7 MEI 2022
In de meivakantie heb ik een week in Lissabon doorgebracht, vandaar de weblogstilte van vorig weekend. De hoofdstad van Portugal is op geen enkele manier met het vlakke Nederland te vergelijken, je gaat óf heuvel op óf heuvel af waardoor het lopen in de stad erg vermoeiend is. De trottoirs bestaan uit kleine witte steentjes en vaak zijn daar met zwarte steentjes mooie motieven in verwerkt. Vooral in de oudere wijken zijn veel kronkelende smalle straatjes waar auto's maar net doorheen kunnen. Iconisch voor Lissabon zijn de oude twee-assige trammetjes, vooral lijn 28 is erg populair bij toeristen.
Het enige deel van Lissabon dat enigszins op Pendrecht lijkt is Baixa, de benedenstad aan de oever van de Taag. In 1755 werd Lissabon getroffen door een zware aardbeving, gevolgd door een tsunami en een brand die het hele stadscentrum verwoestte. Baixa werd herbouwd met straten in een rechthoekig patroon wat voor die tijd heel bijzonder was. De belangrijkste straat is de in noord-zuidrichting lopende Rua Augustua (foto) die geheel voetgangersgebied is.
Een paar dagen geleden ontving ik een persbericht van organist Jan van Dijk over het Vierdag-orgel in de vorig jaar gesloten Open Hofkerk. De kerkzaal is overgenomen door Seinpost Slinge, zij gaan er wel diensten houden maar hebben aangegeven geen interesse te hebben in het orgel. Jan kreeg daarom opdracht om een nieuwe bestemming voor het instrument te zoeken en dat is gelukt: het orgel is aangekocht door de Grote Kerk in Breda, het grote orgel aldaar wordt vanaf 2023 gerestaureerd zodat er behoefte was aan een vervangend instrument. De firma Elbertse gaat vanaf 16 mei het Vierdag-orgel demonteren en het na een periode van opslag in Breda weer opbouwen. Het is niet de eerste keer dat een Pendrechts kerkorgel elders een tweede leven krijgt, het orgel uit de Christus Triomfatorkerk is 25 jaar geleden verkocht aan een kerk in Canada waar het nog steeds wordt gebruikt (zie bij 17 april).
Om het instrument niet geruisloos uit Pendrecht te laten verdwijnen organiseren Jan van Dijk en pastor Johan Bos een afscheidsbijeenkomst op zaterdag 7 mei (vandaag dus). Jan noemde dit een belangrijk moment in de geschiedschrijving van Pendrecht en nodigde mij daarom van harte uit. Drie organisten die het orgel de laatste tijd hebben bespeeld (Jan van Dijk, Jan van der Meer en Martien de Vos) zullen het orgel voor de laatste keer laten horen, er worden liederen gezongen en er wordt verteld over de verdere gang van zaken rond het orgel.
Ongeveer 40 mensen waren er bij de afscheidsbijeenkomst, ik was er samen met mijn moeder. Tijdens het welkomstwoord van Johan Bos vertelde hij dat het idee voor deze bijeenkomst spontaan is ontstaan en in heel korte tijd georganiseerd moest worden. Martien de Vos speelde een compositie van Open Hofpsalm 87 die daarna samen werd gezongen. Daarna nam Jan van Dijk plaats op de orgelbank, hij bracht een koraalfantasie en een werk ter nagedachtenis aan Jacques van Oortmerssen (de eerste organist van de Open Hofkerk en één van de drijvende krachten achter de aanschaf van het Vierdag-orgel) ten gehore. Zowel voor als na deze werken vertelde Jan het een en ander over de geschiedenis en de toekomst van het orgel, ook blikte hij terug op de vele concerten waarvan hij jarenlang de organisator was. Als laatste werd psalm 150 gezongen onder begeleiding van Jan van der Meer. Aan het eind kreeg Jan van Dijk een bos bloemen als waardering voor zijn inspanningen om een goede bestemming voor het orgel te vinden, wat uiteindelijk is gelukt. Menigeen vond het jammer dat het instrument weggaat uit Rotterdam maar men is wel blij dat het in de Grote Kerk van Breda een waardige plek zal krijgen waar het orgel zeker tot zijn recht zal komen.
ZONDAG 24 APRIL 2022
Tien jaar terug in de tijd, een willekeurig bericht uit mijn weblog van april 2012.
Kapsalon Kinderhaar aan de Zijpe is dicht, de kiosk is leeg en op het raam zit een affiche TE HUUR. Martine van Leeuwen begon hier haar kinderkapsalon die op 19 november 2010 officieel werd geopend door Alaattin Erdal van de deelgemeente Charlois. De inrichting van de kapsalon was helemaal afgestemd op kinderen zodat zij zich er snel thuis zouden voelen. Tijdens het knippen zaten zij op een hippe rode stoel en konden naar de televisie kijken (foto rechts). Wie voor het eerst werd geknipt kreeg een echt knipdiploma mee, compleet met een lok van het net geknipte haar. Voor wachtende kinderen was er speelgoed en meegekomen ouders kregen een kopje koffie of thee. Ook de openingstijden waren aangepast aan de doelgroep, de kapsalon was open op woensdag, vrijdag en zaterdag.
Ondanks de vele reclame kon de zaak niet draaiende worden gehouden en daarom heeft Martine besloten om per 1 april met de kapsalon te stoppen, zij gaat wel verder als ambulante kapper waarbij zij aan huis komt. Op de website van de kapsalon staat het bericht van de sluiting vermeld en bedankt Martine al haar klanten voor de leuke tijd.
ZATERDAG 23 APRIL 2022
De beplakking op de ramen van de voormalige Oost-Europese supermarkt Komuna is weggehaald (foto) en binnen wordt al gewerkt aan een nieuwe inrichting. Er staan enkele stoelen in en ik heb het sterke vermoeden dat er een kapsalon komt, kennelijk zijn er nog niet genoeg kappers in Pendrecht.
Op zaterdag 30 april is er op het Vlissingenplein een rommelmarkt die is georganiseerd door de Huurdersvereniging Zuiderkroon. De rommelmarkt is van 10.00 tot 16.00 uur en er worden o.a. kleding, tassen, speelgoed, gereedschap en boeken aangeboden.
Eveneens op zaterdag 30 april is op Plein 1953 (dus vlakbij de Zuiderkroon) tussen 11.00 en 16.00 uur een plantjesmarkt met daarbij allerlei activiteiten waaronder schminken, optreden van linedancers en er staat een popcorn- en suikerspinkraam.
In het achterste deel van de Wemeldingestraat zijn twee bomen gerooid, dat zag ik toen ik daar gisteren In de Kijkerd rondbracht. De bomen in deze straat vallen op door hun mooie vormen, het zijn honingbomen en die zie je niet zo veel.
Vanwege de meivakantie las ik een weblogpauze in, de eerstvolgende actuele berichten verschijnen op zaterdag 7 mei.
ZONDAG 17 APRIL 2022
In 2007 ben ik op internet op zoek gegaan naar wat er met het orgel van de Triomfatorkerk is gebeurd na de verkoop van de kerk. Het startpunt van mijn zoektocht was de ansichtkaart van het orgel want op de achterkant staat de naam van de bouwer van het orgel: Fonteijn en Gaal. Via internet ben ik er achter gekomen dat deze firma is overgenomen door Kaat en Tijhuis Orgelmakers. Hun website was snel gevonden dus was ik weer een stap verder. Al snel ontving ik een reactie bestaande uit een brief en een twaalftal foto's. Het orgel is aangekocht in 1997 (= 1 jaar na de verkoop van de Triomfatorkerk aan Het Zout der Aarde) door de Rehoboth United Reformed Church in Hamilton, Ontario, Canada. Op dat moment moest er nog een nieuwe kerk gebouwd worden waardoor het instrument pas in het najaar van 2001 geplaatst kon worden. De demontage van het orgel, het transport en de opbouw in Canada is geheel door Kaat en Tijhuis verzorgd.
Een jaar later kwam ik in contact met pastoor Simon Schotsman die mij nadere informatie stuurde. Het orgel is in september 2001 in gebruik genomen en wordt sindsdien iedere zondag bespeeld tijdens de diensten. Daarnaast worden er regelmatig orgelconcerten gegeven, tot groot genoegen van de gastorganisten (waarvan sommigen uit Nederland) en de bezoekers.
Ondanks het intensieve gebruik omschrijft Simon het instrument als trouble-free en functioneert het tot ieders volle tevredenheid. Het orgel wordt onderhouden door een plaatselijke firma en ook zij zijn onder de indruk van de hoge kwaliteit en de degelijke constructie van het instrument. Nog een leuk detail: in de fase van de aankoop van het orgel is Simon naar Nederland geweest en heeft het orgel bezocht toen het nog in de Triomfatorkerk stond.
Enkele maanden geleden stuurde ik opnieuw een mail met het verzoek of ik een foto kon krijgen van het orgel. Lange tijd hoorde ik niets en opeens kwam er toch een reactie, mét foto. In tegenstelling tot de Triomfatorkerk waar het orgel achterin op de gaanderij stond is het instrument in Canada voor de kerkgangers zichtbaar. het bevindt zich boven de preekstoel. Toen ik de foto uitvergrootte leek het alsof het instrument gloednieuw was, zo netjes zag het er nog uit. En wat Simon in 2008 meldde geldt in 2022 nog steeds: het orgel wordt iedere zondag bespeeld. Op de foto is te zien dat er schijnwerpers aan het plafond zijn bevestigd die het orgel aanlichten.
In de Triomfatorkerk heeft het orgel dienst gedaan van 1968 tot 1996, de vaste organist was Daan Verschoor die in 2011 op 84-jarige leeftijd is overleden. Nu is het instrument al 21 jaar in gebruik in de Rehoboth United Reformed Church en de kans lijkt groot dat het daar de 28 Pendrechtse jaren zal overtreffen.
Binnenkort zal er nog een Pendrechts orgel de wijk verlaten, namelijk het Vierdag-orgel uit de Open Hofkerk. Waar dit heen zal gaan is nog niet bekend maar waarschijnlijk blijft het instrument wel in Nederland, het zou wel heel toevallig zijn als het orgel in een plaats terecht komt waar in Pendrecht een straat naar vernoemd is.
ZATERDAG 16 APRIL 2022
Afgelopen woensdag is de bouwvergunning voor het appartementencomplex Valckensteyn verleend, hieronder de originele (ambtelijke) tekst van het besluit:
Burgemeester en wethouders van Rotterdam maken bekend dat zij op grond van artikel 2.1, eerste lid, onder a en c en 2.12, lid 1, sub a, onder 3 van de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht (Wabo) een omgevingsvergunning hebben verleend ten behoeve van de realisatie van 82 appartementen op de locatie nabij Burghsluissingel 179, 3086 VC te Rotterdam. De locatie bevindt zich aan de zuidelijke rand van de wijk Pendrecht, ten oosten van Burghsluissingel en ten zuiden van de Abbenbroekweg. Het projectgebied staat kadastraal bekend als Charlois, sectie L, nummer 955 (nabij Burghsluissingel 179). De omgevingsvergunning is gewijzigd vastgesteld ten opzichte van het ontwerp dat ter inzage heeft gelegen. Deze wijziging betreft een ambtshalve aanvulling van voorschrift 11 Wet natuurbescherming (Flora en Fauna).
In simpel Nederlands betekent dit dat de bouw kan starten, wanneer zal de eerste paal worden geslagen?
Langs het Havenspoorpad is ter hoogte van de boom ter nagedachtenis aan Ronald Tol een herdenkingstegel ingegraven (linker foto), het is een vierkante zwarte tegel met daarop de volgende tekst: Ronald Hendrik Cornelis Tol 6 maart 1968 - 8 april 2021 "Burgemeester van Charlois" Aangeboden door Gebiedscommissie Charlois.
Nog een ontwikkeling rond het Havenspoorpad: de verkeersborden zijn vervangen waardoor brommers en scooters geen gebruik meer mogen maken van het pad (zie bij 29 januari).
De met een bordje gemarkeerde bomen bij de Kamperlandsingel zijn gerooid, drie grote populieren stonden langs het voetpad naar de Groene Kruisweg (rechter foto).
De muur rondom de gevelstenen aan de Ooltgensplaatweg is afgewerkt, tussen de twee stenen is een rijtje bakstenen gemetseld.
ZONDAG 10 APRIL 2022
Door omstandigheden was ik niet in de gelegenheid om de Marathon te volgen, op zich niet zo erg want ik heb het al zo vaak gezien. De marathon is gewonnen door een Nederlander van Somalische afkomst, Abdi Nageeye finishte op de Coolsingel met een tijd van 2.04.56. De snelste vrouw was Nienke Brinkman die een tijd neerzette van 2.22.51 wat een nieuw Nederlands record is.
ZATERDAG 9 APRIL 2022
Komt de eerste steen van het "oude" Valckensteyn terug in het nieuwe appartementencomplex? Naar aanleiding van de ontwikkelingen rond de gevelstenen aan de Ooltgensplaatweg (terugplaatsen van de oude steen met daarnaast een nieuwe) had ik een compliment gestuurd naar Woonstad Rotterdam met de suggestie om dit te zijner tijd ook in het nieuwe Valckensteyn te doen. Al vrij snel kwam er een reactie: men vond dit een erg leuk idee en er zal heel serieus bekeken worden of het mogelijk is om de steen een plekje in het nieuwe Valckensteyn te geven.
Bij de officiële sluiting van Valckensteyn op 31 augustus 2011 is deze steen (foto rechts) tijdelijk overgedragen aan Vitaal Pendrecht, de steen staat daar nog steeds in een archiefruimte en binnenkort zal ik met iemand van Woonstad Rotterdam er heen gaan om de steen te bekijken. Mocht mijn verhuizing naar Valckensteyn over een paar jaar doorgaan dan zal ik de steen dagelijks kunnen zien, al is dit uiteraard niet de belangrijkste reden van mijn verzoek.
Op de kruising van de Slinge en de Krabbendijkestraat komt extra verlichting, op zich niet verkeerd want dit kruispunt geldt als één van de gevaarlijkste in Pendrecht waar regelmatig ongelukken gebeuren. Aan de paal zit een ANWB-wegwijzer die verwijst naar de begraafplaats Charlois maar het armatuur ontbreekt nog.
Volgens een bericht op internet staat vanaf komende dinsdag de viskraam van Toon Hoek weer op zijn bekende plek aan de Slinge.
In het magazine van de federatie H. Maria Magdalena (waartoe de Sint Bavokerk behoort) staat een verslag van de Zondagmiddagmuziek op 6 maart j.l. dat is gebaseerd op het bericht in mijn weblog van die dag. Ook wordt er melding gemaakt van de stormschade aan de westklok waardoor deze stil staat.
Morgen is de Marathon en het is de eerste keer sinds het begin van de coronacrisis dat het evenement weer in april is. In 2020 was er geen marathon en vorig jaar is het evenement verplaatst naar oktober.
Net als de laatste jaren zal de 42,195 kilometer lange route alleen nog maar langs Pendrecht gaan en niet meer er doorheen. De lopers komen vanuit oostelijke richting over het Havenspoorpad, slaan bij de Zuiderparkweg rechtsaf en lopen (na een heen en weer parcours over het Zuidwijkse deel van de Slinge) het rondje om het Zuiderpark. Vanaf de Zuiderparkweg loopt men via de Oldegaarde langs de noordkant van de wijk waarna de lopers bij de Groene Kruisweg rechtsaf slaan richting Dorpsweg.
De verwachte doorlooptijd van de kopgroep over de Zuiderparkweg langs de wijk is vanaf 10.40 uur en ruim een kwartier later komen de eerste lopers over het Pendrechtse deel van de Oldegaarde. Het 20 kilometer punt is op de Oldegaarde tegenover de Battenoordhof.
ZONDAG 3 APRIL 2022
Het bericht van gisteren over de Dierenkliniek Pendrecht deed mij terugdenken aan een oude lijnbus die gedurende enkele jaren op de Zuiderparkweg ten noorden van metrostation Slinge heeft gestaan, ik zag die bus iedere ochtend op weg naar mijn werk en in juni 2017 maakte ik er melding van in mijn weblog. Het was een voormalige lijnbus die is omgebouwd tot mobiele praktijk van dierenarts Pieter de Jong. De bus had enkele geblindeerde ramen en was witgroen van kleur, op de vroegere richtingfilm staat de tekst "1e Lijns DIERENARTS".
Pieter de Jong werkte aanvankelijk in het Dieren Gezondheids Centrum (DGC) aan de Slinge. Eind maart 2013 sloot het DGC door omstandigheden de deuren en de medewerkers begonnen een nieuwe praktijk in de Tiengemetenflat onder de naam Dierenkliniek Pendrecht. Pieter verhuisde niet mee naar de nieuwe locatie en besloot om zelf een praktijk te beginnen in Zuidwijk, op 8 juli 2013 ging Dierenkliniek Zuidwijk aan de Schere open. Per 1 maart 2017 zijn de beide klinieken samengegaan, Pieter heeft zijn praktijk in Zuidwijk gesloten en kwam terug naar Pendrecht. Door de bundeling van krachten kon de diergeneeskundige zorg in Zuidwijk en Pendrecht blijven bestaan en (zo stond het op de website) kan Pieter met zijn mobiele dierenpoli binnenkort weer uitrijden naar de Heijplaat, Pernis en Poortugaal.
Als busliefhebber was ik natuurlijk nieuwsgierig naar de herkomst van het voertuig dus ging ik op internet op onderzoek uit. Het oorspronkelijke nummer 4601 staat er nog op, het is een DAF bus met een carrosserie van Den Oudsten. De bus is witgroen en hoewel dit ooit de kleuren van de RET zijn geweest weet ik zeker dat dit geen voormalige Rotterdamse bus is, dit type bus heeft nooit bij de RET gereden en het lijkt mij ook meer een streekbus dan een stadsbus.
Al snel kreeg ik van een enthousiaste buskenner die ik een foto had gestuurd de volgende informatie [met een toelichting of een aanvulling van mijn kant tussen rechthoekige haken]: "Er van uit gegaan dat het de 4601 is, ik kan helaas geen kenteken zien, dan is het de voormalige DVM 4601 [DVM = Drentse Vervoer Maatschappij] met kenteken VL-38-TL [dat is inderdaad het kenteken]. De wagen is in dienst gekomen op 1 januari 1991 en op 1 januari 1992 ging deze wagen over naar de DVM-NWH [NWH = De Noordwesthoek]. Op 1 januari 1996 werd het de Veonn 4601 en tot slot op 30 september 1998 de Arriva 4601. Het betreft een DAF MB 230LC615 van den Oudsten Model B88, de bus heeft 45 zitplaatsen en 34 staanplaatsen." De bus is rond 2004 buiten dienst gesteld.
Op 30 maart 2019 meldde ik in mijn weblog dat de mobiele dierenpoli al enkele weken niet meer op zijn vaste plek op de Zuiderparkweg stond. Opnieuw ging ik zoeken op internet en daar deed ik een verrassende ontdekking. De bus begon kuren te vertonen en Pieter wilde er van af. Dit kwam ter ore bij Kevin Strijker, een bushobbyist in 's-Gravendeel die van beroep buschauffeur is en hij kwam meteen in actie. Volgens Kevin gaat het om een vrij uniek exemplaar, van dit type bus zijn er ongeveer 1200 gebouwd en daarvan zijn er nog maar drie over. Om een lang verhaal kort te houden: dankzij Kevin is de 4601 gered van de sloop en hij wil het voertuig samen met enkele vrijwilligers restaureren.
Hoe is het nu, drie jaar later, met de 4601? Een zoektocht op internet had ook nu al snel resultaat: de bus behoort tot de collectie van het Streekbusmuseum Hoeksewaard en is momenteel in restauratie, dat gaat langzaam vanwege de financiën en het beperkte aantal vrijwilligers. Maar in september 2021 werd gemeld dat de buitenkant klaar is (foto) en dat er met succes een proefrit is gemaakt. Wie weet zal ooit de gerestaureerde ex-DVM bus 4601 een keer over de Zuiderparkweg rijden, langs de plek waar hij jarenlang als mobiele dierenpoli heeft gestaan.
ZATERDAG 2 APRIL 2022
Pendrecht heeft er een gevelsteen met inschrift bij! Toen ik woensdagavond nog even een rondje door de wijk liep kwam ik over de Ooltgensplaatweg en in de zijgevel van de nieuwbouw langs de Tiengemetensingel zag ik niet alleen dat de oude gevelsteen (uit de afgebroken galerijwoningen) was teruggeplaatst maar ook dat er een nieuwe steen naast zit, de beide stenen zijn even groot. Tegen beter weten in maakte ik een foto (het was al donker) maar omdat de bouwhekken nog om het blok staan kon dat alleen van een afstand, pas toen ik thuis de foto bewerkte zag ik dat er op de nieuwe steen een tekst stond. De volgende dag ging ik terug om bij daglicht foto's te maken en toen kon ik de tekst goed lezen.
De oude steen heeft eerder al een tijdje in de gevel gezeten maar is er later weer uitgehaald om te worden schoongemaakt. Rechts van deze oude steen zat een witte plaat waardoor ik het vermoeden had dat daar een nieuwe steen achter zou zitten, die verwachting is dus uitgekomen. Ik was enthousiast toen ik het zag, het is een mooie manier om het verleden en het heden met elkaar te verbinden want tussen de twee stenen zit 65 jaar tijdsverschil. Het moet nog wel afgewerkt worden, tussen de twee stenen komt nog een rijtje bakstenen.
De beide stenen herinneren aan de eerste paalslag voor wat vroeger Pendrecht 5 heette en nu het middelste deel is van de Tiengemetenbuurt. Door de renovatie en de nieuwbouw is het buurtje onherkenbaar veranderd.
Dit is de tekst op de oude steen (foto links): R.K. BOUWVERENIGING VOOR HET HUISGEZIN - DE EERSTE PAAL VOOR HET COMPLEX PENDRECHT V WERD GESLAGEN OP 15 NOV 1955 DOOR DE HOOG EERW. HEER MGR. J.H.NIEKEL DEKEN VAN ROTTERDAM.
Dit is de tekst op de nieuwe steen (foto rechts): WOONSTAD ROTTERDAM - DE EERSTE PAAL VOOR DE BOUW VAN 86 WONINGEN TUIN VAN TIEN PENDRECHT IS GESLAGEN OP 10 DEC. 2020 DOOR BAS KURVERS WETHOUDER GEMEENTE ROTTERDAM EN MOHAMED EL ACHKAR BESTUURDER WOONSTAD ROTTERDAM.
Volgens berichten op Facebook is de Dierenkliniek Pendrecht (linker foto) failliet, toen ik er ging kijken was het pand dicht maar er was geen aanwijzing dat de kliniek definitief is gesloten. De Dierenkliniek Pendrecht opende de deuren op 18 maart 2013, veel bezoekers kwamen daarvoor in het Dierengezondheidscentrum aan de Slinge (waar tot voor kort de supermarkt Komuna zat) dat door omstandigheden plotseling de deuren moest sluiten.
De minibieb aan de gevel van Seinpost Slinge in de Middelharnisstraat is terug.
De verkeersborden "verplicht fietspad en bromfietspad" langs het Havenspoorpad worden volgende week vervangen door nieuwe borden waardoor brommers en scooters niet meer over het pad mogen rijden (zie bij 29 januari).
Vandaag was er een wijkfeest op Plein 1953 maar omdat ik 's middags andere bezigheden had was ik helaas niet in de gelegenheid om er heen te gaan.
Gisteren was het 10 jaar geleden dat Frans van Rooy is overleden, Frans was de man van Eveline van Rooy die van 2003 tot 2013 een galerie op de Slinge had (rechter foto: de voormalige galerie). Aan het begin van de crematieplechtigheid werd het nummer In-A-Gadda-Da-Vida van Iron Butterfly gedraaid en als ik dat op de radio hoor moet ik altijd aan Frans terugdenken.
Oudere berichten zijn terug te vinden in het weblogarchief.