weblog Pendrecht
Dit is mijn digitale dagboek over Pendrecht, de nieuwste berichten staan altijd bovenaan. Klik hier om een reactie te sturen.
Omdat ik fulltime werk heb ik weinig vrije tijd, ik werk mijn weblog daarom alleen op zaterdag en zondag bij.
ZONDAG 15 SEPTEMBER 2019
Op zaterdag 21 september zijn er op Plein 1953 weer activiteiten: Pendrecht Fietst zich Fit en sportwedstrijden voor de Plein '53 Cup. Dit is te lezen op het promotiebord bij de Slinge maar verder is er nog geen enkele aankondiging met meer informatie, ik zie nergens posters hangen en ook op de website van Vitaal Pendrecht staat er nog niets over. Op de website van Plein 1953 staat alleen dat de fietstocht om 11.00 uur start en dat men zich bij Vitaal Pendrecht of De Beweging kan laten inschrijven, het inschrijfgeld is € 3,-.
De bewoners van de Zuiderkroon hebben in korte tijd twee keer de brandweer op bezoek gehad wat met veel geloei van sirenes gepaard ging: gisteravond vanwege een woningbrand en vanmorgen vanwege ondergelopen kelders.
ZATERDAG 14 SEPTEMBER 2019
Al weken is er nauwelijks nieuws voor mijn weblog en ook vandaag is dat het geval. In de Wagenbergstraat werd vandaag gewerkt in de even renovatieflat, bijna alle nieuwe raamkozijnen van de woningen zitten er in en in de trappenhuizen is een deel van de gevel weggehaald waardoor het bovenste raam groter wordt. De flat aan de overkant staat nu ook aan de achterkant in de steigers, de balkondeur van mijn ouderlijke huis staat nog steeds open.
ZONDAG 8 SEPTEMBER 2019
Vanwege tijdgebrek heb ik vanmorgen per fiets mijn wijkronde gedaan maar ik heb niets weblogwaardigs kunnen ontdekken. Op zondagochtend is het erg stil in de wijk maar precies op het moment dat ik langs de Sint Bavokerk fietste begonnen de klokken te luiden.
De Huurdersvereniging Zuiderkroon organiseert een bingomiddag op woensdag 11 september, het is van 14.00 tot 16.00 uur in de ontmoetingsruimte van Open Hofkerk. Een bingoboekje kost 7 euro en een kop koffie of thee is inbegrepen. Na de bingo is er nog een loterij, een envelop met 2 loten kost 1 euro.
ZATERDAG 7 SEPTEMBER 2019
Vandaag was ik een dagje in Amsterdam waar ik onder andere de nieuwe Noord/Zuidlijn van de hoofdstedelijke metro heb verkend. Om begrijpelijke redenen kan ik daar in mijn weblog niet nader op in gaan maar er waren wel momenten dat er een relatie met Pendrecht was. Het echte Pendrecht-nieuws volgt morgen.
Eén van mijn twee gidsen in Amsterdam was Shanta (foto links), zij heeft in Pendrecht gewoond en net als ik is zij held geweest tijdens de campagne Pendrecht is Goed Bezig (Shanta in maart 2010 en ik twee maanden eerder). Uitgerekend tijdens haar heldenmaand vond zij een baan op Schiphol waardoor zij Pendrecht moest verlaten en naar Amsterdam is verhuisd. Shanta woonde in één van de Groosmanflats in de Yersekestraat waar nu de nieuwe woningen van de Tuin op het Zuiden staan.
We zijn ook even in Amsterdam Noord geweest en dat betekende een overtocht met één van de IJ-veren. De pont op de heenweg (foto rechts) is vernoemd naar Eberhard van der Laan, de in 2017 overleden burgemeester van Amsterdam. Vóór zijn burgemeesterschap was hij minister van Wonen, Wijken en Integratie en in die hoedanigheid heeft hij op 30 november 2009 de Raamvertellingen onthuld (de Raamvertellingen zijn de kunstramen in de gerenoveerde portiekflats in de Melissantstraat en de Middelharnisstraat in de Tiengemetenbuurt). Eberhard van der Laan trad in 2010 af als minister.
Pal naast de aanlegsteiger van de pont in Amsterdam Noord ligt de Norderney, het vroegere zendschip van de piratenzender Radio Veronica waar ik bijzondere herinneringen aan heb (zie de pagina Jeugdherinneringen). De laatste uitzending was op 31 augustus 1974 en het is best bijzonder dat 45 jaar later het schip nog steeds bestaat en aan de buitenkant nauwelijks is veranderd.
De Norderney heeft jarenlang aan het Kempisch Dok in Antwerpen gelegen als partyschip en er zijn verschillende pogingen ondernomen om het schip weer naar Nederland te krijgen. In 2012 gebeurde dat alsnog en na een grondige opknapbeurt ligt het schip sinds november 2013 bij het NDSM-terrein in Amsterdam, aanvankelijk als multifunctioneel activiteitencentrum maar sinds mei 2018 als nachtclub en restaurant. Nauwelijks voorstelbaar: de naam "Veronica" staat er nog steeds op!
ZONDAG 1 SEPTEMBER 2019
Vooraankondiging: op 29 september a.s. is het eerstvolgende zondagmiddagconcert in de Open Hofkerk dat zal worden verzorgd door het Babylon Quartet. Twee violisten, een altviolist en een cellist vormen het strijkensemble dat behalve klassieke werken ook moderne composities ten gehore brengt. Na het winnen van De Grote Kamermuziekprijs 2015 heeft het Babylon Quartet op veel prestigieuze podia opgetreden in Nederland en zijn zij meerdere malen live op Radio 4 te horen geweest. Dit jaar hebben zij voor de tweede maal medewerking verleend aan het grachtenfestival in Amsterdam.
Tijdens het concert in de Open Hof zal het kwartet de volgende twee werken uitvoeren: het String Quartet opus 20 No.5 van Joseph Haydn en het String Quartet No.10 van Antonín Dvořák.
De toegangsprijs is € 6,- en voor pashouders € 4,-, kinderen tot en met 12 jaar kunnen gratis naar binnen. Zoals gebruikelijk begint het concert om 15.00 uur, de kerk is om 14.30 uur open.
ZATERDAG 31 AUGUSTUS 2019
Bij de twee renovatieflats in de Wagenbergstraat zijn rondom de balkons metalen profielen aangebracht ten behoeve van de nieuwe balkons die buiten de gevel zullen uitsteken (foto links, het linker balkon is van mijn ouderlijke huis op nummer 119). Aan de profielen zijn ogen aangebracht, ik vermoed daarom dat het hangende balkons zullen worden zoals bij de rioolbuizenflats. Opmerkelijk is dat het bij beide flats is gebeurd, ondanks het feit dat bij de oneven flat de buitenrenovatie nog niet is begonnen.
Er komt geen kledingbeurs meer in de Sint Bavokerk. Met pijn in het hart heeft de parochie dit moeten besluiten, de steeds lager wordende opbrengsten wegen niet meer op tegen de inspanningen om het te organiseren.
Na de flat Slinge I wordt nu de buitenkant van flat Slinge II opgeknapt (foto rechts), ik ben benieuwd of de overige 6 flats van Vestia ook deze opknapbeurt zullen krijgen. De flats zijn in de negentiger jaren van de vorige eeuw gerenoveerd toen deze huizen nog van Patrimonium waren.
ZONDAG 25 AUGUSTUS 2019
Het is al weer zeven jaar geleden maar velen zullen het zich vast nog wel herinneren: de sloop van Valckensteyn. Na amper 40 jaar dienst ging het voor Pendrecht zo markante gebouw tegen de vlakte, tijdens de spectaculaire sloop ging ik er dagelijks kijken en in die periode heb ik meer dan 500 foto's (!) gemaakt.
Na de sloop werd de locatie een groene oase met enkele paden van snipperhout zodat je een rondje kon lopen om de plek waar Valckensteyn heeft gestaan. Alleen het transformatorhuisje is blijven staan omdat dit ook de omliggende huizen van stroom voorziet, op de voorkant is met enige moeite nog een deel van de naam VALCKENSTEYN te lezen. De wandelpaden zijn ondertussen gedeeltelijk verdwenen maar nog steeds is dit een groene stille plek (foto links).
Het ronde pleintje aan de Nieuw-Vossemeerweg was bedoeld als plek waar bij mooi weer de bewoners van Valckensteyn rustig konden zitten (nou ja rustig, op een steenworp afstand denderden toen nog de treinen over de havenspoorlijn voorbij...), het pleintje als zodanig is er nog maar het ziet er verwaarloosd uit (foto rechts). Omdat het een hangplek dreigde te worden zijn de struiken er omheen weggehaald en ook de meeste bankjes zijn verdwenen, alleen de twee ronde plantvakken zijn er nog. In de bestrating is een cirkel te zien, in het midden stond een zuil waarop het beeld De Potsenmaker stond.
ZATERDAG 24 AUGUSTUS 2019
Afgelopen woensdag vond er een opmerkelijke diefstal plaats in Rob's Dierenshop aan de Slinge, papegaai Pino (linker foto) is op klaarlichte dag uit de winkel ontvreemd. Pino is de gele huispapegaai van de winkel en is heel geliefd bij zowel het personeel als de klanten, het dier is licht gehandicapt omdat het spreidpootjes heeft. Dankzij de camera's in de winkel is de diefstal gefilmd en is de dader goed herkenbaar, de beelden zijn aan de politie overhandigd en staan ook op Facebook waar de foto's met het bericht al meer dan 900 keer is gedeeld. Wie Pino terugbrengt naar de winkel kan rekenen op een mooie beloning.
Vandaag was op Plein 1953 de eerder vanwege het onstuimige weer afgelaste snuffelmarkt, dit keer waren de weersomstandigheden ideaal waardoor er veel publiek op de been was.
Behalve in de Wagenbergstraat wordt er ook gewerkt aan de flat Slinge I (rechter foto), de flat staat in de steigers vanwege de renovatie van de buitengevels.
Nagekomen bericht (18.00 uur): Pino is weer terecht! Door de vele tips heeft de politie de geliefde papegaai opgespoord en aan de eigenaren teruggegeven, het onderzoek naar de vermoedelijke daders loopt nog.
ZONDAG 18 AUGUSTUS 2019
Via een Duits internetantiquariaat heb ik een oude ansichtkaart van Pendrecht gekocht die ik nog niet had. Het is een kaart van de Ossenisseweg kijkend in de richting van de Abbenbroekweg, op de foto zijn twee winkelblokken te zien. Het bepalen van de exacte locatie was niet moeilijk want een stukje verderop staat rechts een RET-bus bij het eindpunt van de toenmalige lijn 47 (later van lijn 66, het eindpunt is tot 1996 in gebruik gebleven), de straat tussen de twee winkelblokken is dus de Stavenissestraat.
De kaart is verzonden in 1961 door Frans, Mies, Ad, Marijke, Annelies en Fransje. Op de kaart is met pen een pijltje getekend dat naar de even Groosmanflat in de Hontenissestraat wijst, mogelijk woonde de afzender daar. De winkels en de Groosmanflats hebben plaats gemaakt voor de nieuwe eengezinswoningen van de Tuin op het Zuiden (foto rechts).
ZATERDAG 17 AUGUSTUS 2019
Vanwege mijn vakantie was er vorig weekend weblogstilte, ik was toen in Kaliningrad. Deze stad heeft een bijzondere geschiedenis: voor de oorlog heette het Koningsbergen en behoorde toen tot Duitsland, na de oorlog kwam de stad in de Sovjet Unie te liggen en werd de naam veranderd in Kaliningrad. Sinds 1990 ligt de stad in een Russische exclave aan de Baltische Zee, ingeklemd tussen Polen en Litouwen.
Kaliningrad heeft diverse bezienswaardigheden (het valt helaas buiten mijn weblog om daar uitgebreid op in te gaan) maar je komt er ook net als in Pendrecht naoorlogse portiekflats tegen, voornamelijk in systeembouw met betonnen gevels. Op een afstand lijkt het wel aardig maar van dichtbij ziet het er troosteloos uit, de gevels zijn vuil en de raamkozijnen hebben in geen jaren een verfkwast gezien. De nummering is niet per huis maar per portiek, ik had best een trappenhuis willen zien maar helaas waren de portieken afgesloten.
In de Wagenbergstraat is de renovatie van mijn ouderlijke flat goed op gang gekomen, de flat staat aan de voorkant in de steigers en is verborgen achter blauw doek (linker foto).
De op 20 juli afgelaste snuffelmarkt op Plein 1953 wordt alsnog gehouden op zaterdag 24 augustus.
Mijn overzicht van oplaadpunten voor elektrische auto's (zie bij 4 augustus) is al niet meer actueel, er is een nieuw oplaadpunt gekomen in de Sliedrechtstraat ter hoogte van het Vlissingenplein. Ik heb de locaties van de oplaadzuilen ook op de pagina Adressen gezet, zodra ik een nieuw oplaadpunt tegenkom zal ik de informatie daar actualiseren.
De Bavo-klokken zijn weer van slag, het uurwerk aan de Slingekant loopt niet meer op tijd.
De stelling rondom de renovatiewoning aan het Fijnaartpad is weggehaald zodat de nieuwe (voorzet)gevel goed te zien is (rechter foto).
ZONDAG 4 AUGUSTUS 2019
Langzaam maar gestaag groeit het aantal elektrische auto's en daarmee ook het aantal oplaadpunten. Het eerste oplaadpunt in Pendrecht is in 2014 geplaatst en het aantal breidt zich geleidelijk uit, bij ieder oplaadpunt kunnen twee auto's tegelijk aan de stekker. Je kunt op deze kaart in heel Rotterdam opzoeken waar de oplaadpunten zijn en waar mogelijk in de nabije toekomst een nieuw oplaadpunt komt, hieronder een overzicht van de oplaadpunten in Pendrecht.
 |
|
ZATERDAG 3 AUGUSTUS 2019
Het is vakantietijd en ik heb geen nieuws uit de wijk. Voor morgen heb ik nog wel een kort bericht maar volgend weekend las ik een weblogpauze in.
ZONDAG 28 JULI 2019
Aanstaande donderdag bestaat de openbare basisschool Over De Slinge precies 25 jaar, het is de enige school in Pendrecht met twee vestigingen. De school is ontstaan op 1 augustus 1994 uit een fusie van de basisscholen De Driesprong (voorheen Frans Naereboutschool) aan de Krabbendijkestraat (foto links) en Jong Pendrecht aan de Sommelsdijkstraat (foto rechts), de hoofdvestiging is het gebouw aan de Krabbendijkestraat.
De reden van het samengaan was het voorkomen van sluiting van Jong Pendrecht omdat daar te weinig leerlingen waren, door de fusie is dat gevaar geweken en is er nog steeds aan beide zijden van de Slinge een openbare basisschool. Op beide locaties wordt les gegeven in alle groepen, de leerlingen blijven dus altijd in hun eigen gebouw. Voor een buitenstaander is er eigenlijk niets veranderd want de beide gebouwen zijn als school in gebruik gebleven, alleen onder een andere naam. Dat de beide scholen in een qua architectuur hetzelfde gebouw zijn gehuisvest is toeval, dit standaardtype schoolgebouw ("Den Hollander school") is in heel Rotterdam te vinden.
ZATERDAG 27 JULI 2019
Afgelopen week ging Nederland gebukt onder een hittegolf, op enkele plaatsen werd het zelfs 40 graden! Ook Pendrecht zuchtte onder de hitte met als gevolg dat ik nauwelijks buiten ben geweest. In de nacht van vrijdag op zaterdag zette de verkoeling in en zijn de temperaturen weer tot enigszins normale waarden gedaald.
Het pand van de onlangs gesloten supermarkt Polo krijgt er een verdieping bij (linker foto), de raamindeling wordt hetzelfde als de etages eronder.
In de tuin van de Aafje-flats aan de Burghsluissingel stond vandaag een caravan (type sleurhut, rechter foto) met op de zijkant de slogan All you need is Aafje, een variant op de titel van een Beatles-song. Toen ik verder liep hoorde ik een zanger optreden in de gemeenschappelijke ruimte.
ZONDAG 21 JULI 2019
Omdat ik geen actueel nieuws heb ga ik vandaag precies 10 jaar terug in de tijd, waar nodig heb ik tussen [teksthaken] een toelichting of aanvulling vermeld.
DINSDAG 21 JULI 2009
Het podiumverhaal van 19 juli [dat ging over de pomp van de Meeuwenplaat] krijgt een vervolg, het is net een soap. Gistermorgen leek de waterstraal nog zwakker te zijn geworden en toen ik aan het begin van de middag samen met Rieks Westrik [de toenmalige opbouwwerker] ging kijken was er helemaal geen stromend water meer te zien. Of de boel zit nu helemaal verstopt, of men heeft de pomp uitgeschakeld.
Een uur later stroomde het water weer over het podium, zo te zien weer vrij hard en zelfs de meeuwen waren terug (foto links). Kennelijk is in de tussentijd de watertoevoerpijp ontstopt maar in de namiddag was de pomp weer uit gezet.
Vanmorgen stond er een wagentje van de Roteb [heet nu Stadsbeheer Rotterdam] bij de vijver en was er een losse loopbrug naar het podium gelegd. Twee mensen met een hogedrukspuit waren bezig om het beton schoon te spuiten (foto rechts). In de namiddag was het allemaal weer brandschoon maar de pomp bleef uit, heel wijselijk want anders zit het beton in korte tijd weer onder het vuil [het podium zou op 31 juli officieel ingewijd worden]. Kortom, we zijn weer terug bij af: op en rond het podium is al van alles gebeurd maar een artiest of groep heeft er nog nooit opgetreden [als muziekpodium is het een mislukking geworden want het is slechts twee keer als zodanig gebruikt].
Rieks en ik hadden gehoord dat het in- en uitschakelen van de pomp + de verlichting in de Middelburgt [het toenmalige wijkgebouw waar nu het Kinder Service Hotel is gevestigd] gebeurt. We gingen dat navragen maar niemand in de Middelburgt wist er van. Misschien is het wel helemaal niet waar en zit de schakelaar in het kastje langs het voetpad naast de Karel de Stouteflat [daar zit de schakelaar inderdaad], vanuit dit kastje is namelijk een elektriciteitskabel naar het podium gelegd. Wordt vervolgd.
In het portiek Kruiningenstraat 54-68 [in de in 2011 afgebroken Groosmanflat] zat nog een relikwie uit de OWG-tijd: een bord met de regels voor het portiek (foto links). Dat had ik al eerder gezien maar met de naderende sloop van de flats was het nu tijd geworden om dit veilig te stellen voor het Pendrecht Museum. De medewerking van Woonstad Rotterdam was voorbeeldig: gisteren een mailtje gestuurd en vandaag was het bord al in ons bezit.
Nog steeds krijg ik reacties op mijn verhaal over het lavet en de Ocrietfabriek. Gisteravond gebeurde er iets waar ik al een tijdje op had gehoopt: ik kreeg een mail van iemand die daadwerkelijk in de Ocrietfabriek heeft gewerkt en wel van 1985 tot aan de sluiting in 2008. Dat kon nog wel eens veel interessante informatie opleveren [een week later heb ik met deze man een boeiend gesprek gehad].
Milou van Ham meldde dat in november een officiële onthulling van de Raamvertellingen (foto rechts, één van de ramen) is gepland [de ramen zijn op 30 november 2009 door minister Eberhard van der Laan officieel overgedragen aan de wijk].
ZATERDAG 20 JULI 2019
Afgelopen week hadden de scholen van het voortgezet onderwijs al vrij maar de basisscholen pas vanaf volgende week, deze week zag ik nog kinderen op de schoolpleinen.
Aanstaande maandag gaat de zomerdienstregeling van de RET in, deze duurt tot en met zondag 1 september. De vertrektijden zullen anders zijn en spitsbuslijn 668 rijdt geheel niet.
Jarenlang was het onderste deel van de zijgevel van het huis op de hoek van de Sliedrechtstraat en de Ooltgensplaatweg begroeid met klimop maar het meeste daarvan is weggehaald (linker foto). Zou dit een voorteken kunnen zijn van de komende renovatie?
In de oneven flat in de Wagenbergstraat wordt binnen volop gewerkt aan het wegbreken van binnenmuren, aan de voorkant staan nu hekken tot en met het derde portiek. Het asbestwagentje staat nog steeds bij het achterste portiek.
Vandaag zou er een snuffelmarkt zijn op Plein 1953 maar vanwege de weersvoorspellingen (er wordt vanmiddag onstuimig weer verwacht, het KNMI heeft code geel afgegeven) is op het laatste moment besloten om de markt af te gelasten.
Het uitverhuizen van de bewoners uit de af te breken tweelaags galerijwoningen in het zuidoosten van Pendrecht is nog steeds gaande, het blok in de Papendrechtstraat (rechter foto) is zo goed als leeg.
ZONDAG 14 JULI 2019
Zoals altijd maak ik in de zomervakantie een korte buitenlandse reis en dit jaar ga ik naar de stad Kaliningrad, een vrij onbekende toeristische bestemming. De stad ligt in een Russische exclave aan de Baltische Zee, ingeklemd tussen Polen en Litouwen.
Kaliningrad heeft een bijzondere geschiedenis. De stad is meer bekend als Koningsbergen dat tot 1945 de hoofdstad van Oost-Pruisen was, net als in Rotterdam is het stadscentrum tijdens de tweede wereldoorlog door bombardementen grotendeels verwoest. Na de oorlog kwam het gebied bij de Sovjet Unie en in 1946 werd Koningsbergen omgedoopt in Kaliningrad, gedurende de Sovjet-periode was Kaliningrad een gesloten stad waar buitenlanders niet mochten komen.
Sinds 1991 is Kaliningrad weer toegankelijk voor toeristen en is er aandacht voor het Duitse verleden van de stad, meerdere historische gebouwen zijn gerestaureerd (waaronder de dom, foto rechts) en de 19e eeuwse Koningspoort geldt sinds 2005 als symbool van de stad. In 2018 was Kaliningrad één van de elf speelsteden tijdens het WK voetbal, hiervoor werd speciaal een nieuw stadion gebouwd. Kaliningrad is een stad met twee gezichten: in het centrum is het een Russische stad waar weinig meer herinnert aan de Duitse tijd maar in de buitenwijken (waar de meeste vooroorlogse bebouwing gespaard is gebleven) kan men het stadsbeeld van het vroegere Koningsbergen nog ervaren.
ZATERDAG 13 JULI 2019
In de regio midden is de zomervakantie begonnen, ook voor mij was het gisteren de laatste werkdag.
De flat Slinge I staat aan de galerijkant in de steigers (foto), dit is de flat van Vestia die aan het begin van het jaar in het nieuws kwam vanwege vochtproblemen in de kelders.
In de even flat in de Wagenbergstraat zijn bijna alle nieuwe kozijnen geplaatst, inclusief de deuren van de Franse balkons aan de voorkant. De asbestsanering aan de overkant is zo goed als klaar, de asbestwagen staat nu bij het laatste portiek (huisnummers 133-135).
Langzaam maar zeker vordert het uitverhuizen van de bewoners uit de galerijwoningen in de Tiengemetenbuurt die gesloopt gaan worden, het blok aan de Middelharnisstraat is al voor driekwart leeg.
Langs de Slinge is aan een lantaarnpaal ter hoogte van de supermarkt Polo een digitale snelheidsmeter bevestigd die de snelheid van passerende automobilisten toont.
Op 30 mei 2008 is de avonturentuin Stellenbos aan het begin van de Herkingenstraat geopend. In het begin werd er veel gebruik van gemaakt, vooral omdat enkele wijkbewoners er activiteiten voor de kinderen organiseerden. Daarna werd het een verlaten plek waar niets meer gebeurde, al werd het groen wel onderhouden door de gemeente. Inmiddels hebben drugsgebruikers het Stellenbos ontdekt want volgens een briefje op het houten bord bij de ingang worden er regelmatig naalden gevonden.
ZONDAG 7 JULI 2019
Ik heb een reactie gekregen van de afdeling Mobiliteit van de gemeente op enkele vragen die ik had gesteld naar aanleiding van de heringerichte Krabbendijkestraat. Eén van de onderwerpen was het woord SCHOOL dat in oktober 2014 in de bestrating ter hoogte van de scholen was aangebracht (foto) maar na de herinrichting is verdwenen, ik had gevraagd of deze wegmarkering nog terugkomt. Het antwoord was als volgt: "de gemeente heeft verkeersveiligheid rondom scholen hoog in het vaandel staan, om deze reden zullen wij de wegmarkeringen ook terugplaatsen en onderzoeken wat de mogelijkheden zijn om snelheidsremmende maatregelen te treffen." Een andere opmerking ging over het ontbreken van de blauwe verkeersborden die het rijdende verkeer attenderen op de zebrapaden, deze borden zijn inmiddels geplaatst.
In het gedeelte tussen de Sliedrechtstraat en de Ossenisseweg was het mij opgevallen dat er maar aan ��n kant bomen staan. Op de meeste plaatsen aan de boomloze kant (behalve bij de bushalte) kunnen zonder meer bomen worden geplant tegenover de reeds geplante bomen, de bestrating lijkt hier al op voorbereid te zijn. Hierop krijg ik later nog een reactie, de opmerking is doorgestuurd naar de afdeling Buitenruimte.
ZATERDAG 6 JULI 2019
Er is weinig nieuws, afgezien van de renovatie in de Wagenbergstraat. Bij de even flat is aan de onderkant van de woonkamerramen een stukje van de gevel weggehaald, daar komen Franse balkons. De bovenste portiekramen worden groter, aan de onderkant is al te zien dat ook daar een stukje van de gevel zal verdwijnen. Bij de flat aan de overkant staat de asbestwagen nu bij het derde portiek vanaf de Abbenbroekweg.
De Poolse supermarkt Polo is dicht, kennelijk is de onlangs geopende supermarkt Groszek van dezelfde eigenaar.
ZONDAG 30 JUNI 2019
Afgelopen week is de nieuwe In de Kijkerd aangekomen, nog dezelfde avond heb ik twee dozen opgehaald en in twee sessies heb ik mijn bezorgwijk gedaan. Het bezorgen vind ik nog steeds leuk om te doen en vooral als het mooi weer is, het wijkje is afwisselend en vlakbij mijn huis.
Op de voorpagina van magazine 2019-2 staan een foto van de circusdag in speeltuin Neeltje Jans. Mijn vaste rubriek Pendrecht van toen gaat over de foto die ik als kind in 1977 vanuit mijn slaapkamer in de Wagenbergstraat heb gemaakt (foto rechts), de aanleiding was uiteraard mijn recente bezoek aan mijn ouderlijke huis. Verder had ik een stukje geschreven over de biljartclub maar dat is sterk ingekort, ook de bijbehorende foto is erg klein afgedrukt.
Enkele onderwerpen van overige artikelen (afgezien van de Kinderfaculteit en speeltuin Neeltje Jans want dat staat er altijd in): koninklijke onderscheiding voor Harry Kock, Paul Nijgh-penning voor Bien Hofman, het Pendrecht Theater, plantjesdag in de flats Schouwen en Duiveland, terugblik op de Taptoe Pendrecht, de Opzoomerquiz en Pendrecht Aardgasvrij. Voor wie buiten Pendrecht woont: het magazine is binnenkort via de website van Vitaal Pendrecht te downloaden.
ZATERDAG 29 JUNI 2019
De Poolse supermarkt Groszek aan de Slinge is eindelijk open (foto). In november vorig jaar werden er binnen stellingen neergezet maar daarna gebeurde er lange tijd niets, twee maanden geleden stond er opeens GROSZEK op de gevel en zijn de ramen aan de Slingekant dichtgeplakt. Vandaag zag ik bij de ingang een ballonnenhaag in de kleuren van de Poolse vlag, rood en wit. Opmerkelijk detail: een paar meter verderop is de eveneens Poolse supermarkt Polo, gevestigd in wat ooit een kantoor van de ABN AMRO bank was en later het Dieren Gezondheids Centrum.
Er komen steeds meer oplaadzuilen voor elektrische auto's, afgelopen maandag is er in de Sint-Maartensdijkstraat (vlakbij de Tholenstraat) een nieuwe plek bijgekomen. Er staan al oplaadzuilen in o.a. de Sliedrechtstraat (op twee plaatsen), de Slinge, de Stellendamstraat en de Stavenissestraat.
De huurdersvereniging Zuiderkroon organiseert in samenwerking met het Pendrechtse filiaal van Albert Heijn een bingomiddag voor de zestig plussers in de wijk. De bingo is op woensdag 3 juli van 14.00 tot 16.00 uur in de ontmoetingsruimte van de Open Hofkerk.
In de oneven flat in de Wagenbergstraat is de asbestsanering begonnen, voor het eerste portiek staat een asbestwagen die luchtdicht met het trappenhuis is verbonden (foto links). Aan de buitenkant is verder nog niets te zien maar kennelijk is men wel binnen al bezig: bij meerdere huizen zijn geopende ramen en deuren, ook de balkondeur van mijn ouderlijke huis staat wagenwijd open.
Aan de overkant (waar de renovatie al langer bezig is) kan men aan de achterkant al zien hoe het gaat worden, een groot deel van de nieuwe puien zit er al in. Ik ben benieuwd hoe de nieuwe balkons er uit gaan zien, misschien worden het wel hangende balkons zoals bij de gerenoveerde flats in de Melissantstraat en de Middelharnisstraat. Aan de voorkant zijn de oude raamkozijnen er uit zodat je naar binnen kunt kijken, je kunt goed zien dat het voorste deel van de muur tussen de woonkamer en de keuken is weggebroken (foto rechts).
ZONDAG 23 JUNI 2019
Ik heb vandaag geen actueel nieuws te melden, daarom wat eerdere nieuwsfeiten uit mijn weblog.
• Juni 2010: In de Sint Bavokerk is een bijzondere dienst omdat het kerkgebouw 50 jaar bestaat.
• Juni 2011: In speeltuin Pendrecht 7 is de afsluiting van de imagocampagne Pendrecht is Goed Bezig.
• Juni 2012: Kinderdagverblijf Geliefd aan de Kloosterzandestraat wordt officieel geopend.
• Juni 2013: De leegstaande Groosmanflats in de Rilland Bathstraat en de Yersekestraat wachten op afbraak.
• Juni 2014: De Middelharnisstraat was het decor van het evenement Museumstraat (foto).
• Juni 2015: Het mozaïek bij de ingang van de HAL-flat wordt in de oorspronkelijke staat teruggebracht.
• Juni 2016: De Opbouwwerkers (de twee witte beeldjes bij de Zijpe) staan tijdelijk in het Museumpark.
• Juni 2017: Langs de Zuiderparkweg staat een voormalige lijnbus die is omgebouwd tot rijdende dierenpolikliniek.
• Juni 2018: Het noordelijke deel van de Stavenissestraat wordt opgehoogd en heringericht.
ZATERDAG 22 JUNI 2019
Een paar dagen geleden liep ik over het Fijnaartpad en bij één huis midden in een blok zijn nieuwe deur- en raamkozijnen geplaatst (foto links), het bijzondere is dat deze niet in de gevel zijn gemonteerd maar er voor. De eengezinswoningen van dit type worden de komende maanden blok voor blok duurzaam gerenoveerd (zie bij 10 maart) en ik vermoed dat dit een proefwoning is. Binnen is men ook al bezig want de muur tussen de keuken en de woonkamer is weggebroken. Het huis is op nummer 27, dat is in het blok tussen de Middelharnisstraat en de Dinteloordstraat.
Toen ik er vandaag weer langs liep was er een stellage gebouwd met wit doek (foto rechts), de stelling heeft de vorm van een omgekeerde U en staat als een soort mantel over het huis heen. Ik ken deze huizen eigenlijk niet van binnen, als kind ben ik er wel eens in geweest en ik herinner vaag dat de gang L-vormig is.
Op drie gevels rondom Plein 1953 is sinds kort de tekst ALTIJD WELKOM te lezen met daarnaast een draadfiguur van een winkelend gezin. Twee daarvan zijn langs de Slinge (boven Primera en boven Slijterij Pendrecht) en de derde is boven vishandel De Oceaan aan de kant van de Krabbendijkestraat (foto).
Op het plein bij metrostation Slinge zijn twaalf plantenschalen neergezet, zes bij de bollen en zes bij de trap naar de singel.
Bij de even flat in de Wagenbergstraat is aan de achterkant begonnen met het plaatsen van de nieuwe raamkozijnen.
Er komen ondergrondse restafvalcontainers bij in de wijk, onder andere in de Zierikzeestraat en op de hoek van de Stavenissestraat en de Kamperlandsingel. De extra containers zijn nodig omdat sinds enkele maanden de bewoners van eengezinswoningen geen minicontainer voor restafval meer hebben. Als tijdelijke oplossing waren er bovengrondse containers neergezet maar deze worden nu geleidelijk vervangen door ondergrondse exemplaren.
Afgelopen week was de Avond4Daagse Pendrecht, gisteren zag ik de groep de Kerkwervesingel oversteken.
Het Pendrechtse filiaal van Albert Heijn heeft aangepaste openingstijden in de zomer waardoor de winkel langer open is, vooral op zondag. De openingstijden zijn: op maandag tot en met zaterdag 08.00 - 21.00 uur en op zondag 10.00 - 20.00 uur.
ZONDAG 16 JUNI 2019
Op 8 maart 1977 heb ik als kind een foto gemaakt vanuit mijn slaapkamer in de Wagenbergstraat (foto links). De eengezinswoningen staan aan de Melissantstraat en verderop is één van de flats aan de Geertruidenbergstraat te zien. De grote flat op de achtergrond is het zes jaar eerder geopende bejaardencentrum Valckensteyn, verder naar rechts de 106 meter hoge zendmast bij de Waalhaven. Links van Valckensteyn liep de havenspoorlijn waar dag en nacht goederentreinen reden, getrokken door één of meer brullende diesellocomotieven.
Toen ik een paar weken geleden mijn ouderlijke huis bezocht heb ik vanaf precies dezelfde plek weer een foto gemaakt (foto rechts) en het is interessant om de twee opnames met elkaar te vergelijken. Tussen de twee foto's ligt een periode van 42 jaar maar in grote lijnen is het beeld nog hetzelfde. Wat direct opvalt is dat Valckensteyn er niet meer staat, het 14 verdieping tellende gebouw is in 2012 afgebroken. De zendmast is in 1989 verhoogd tot 167 meter (inclusief antenne 207 meter) en is vooral buiten Rotterdam al op grote afstand zichtbaar. Een grote hoorbare verandering is het verdwijnen van de havenspoorlijn waardoor het een stuk rustiger is geworden. De bomen langs de Raamsdonkweg zijn flink gegroeid en de platanen in de Geertruidenbergstraat steken nu boven de flats uit.
ZATERDAG 15 JUNI 2019
In de winkel Zijpe 19 (foto links, op de hoek van de Schuddebeursstraat) hebben de laatste jaren verschillende horecazaken gezeten waarvan de meeste in korte tijd weer waren verdwenen. De laatste weken werd er weer verbouwd en nu staat de naam Rondo op de ramen, men kan er straks terecht voor een ontbijt, een lunch of een diner. In de beginjaren van Pendrecht zat hier de bekende viswinkel van M. v.d. Haak.
In de Krabbendijkestraat zijn verkeersborden geplaatst die aangeven dat de straat een 30 kilometerzone is, of dit naar aanleiding van mijn melding is (waar ik nog steeds geen reactie op heb ontvangen) weet ik niet.
De renovatie van de even flat in de Wagenbergstraat is nu ook aan de buitenkant zichtbaar: aan de achterkant is begonnen met het weghalen van de raamkozijnen en de balkons (foto rechts). De balkons worden bij de aangrenzende slaapkamer getrokken zodat deze groter wordt, er komt een nieuw balkon dat buiten de gevel uitsteekt.
ZONDAG 9 JUNI 2019
Sinds 2008 wordt er in de Kroon op Zuid (voorheen restaurant Zuiderkroon) gebiljart, de biljartclub Kroon op Zuid kan nog enkele nieuwe leden gebruiken om de club wat te versterken. Wie interesse heeft is van harte uitgenodigd om op een dinsdagavond tussen 19.00 en 21.00 uur langs te komen en onder het genot van een gratis drankje kennis te maken. Er wordt gespeeld in competitieverband maar meedoen is belangrijker dan winnen ("u hoeft beslist geen wereldspeler te zijn, dat zijn wij ook niet"), iedereen speelt op zijn eigen niveau. De contributie bedraagt 3 euro per maand en dient per drie maanden te worden voldaan, consumpties zijn voor eigen rekening. Tot slot: iedereen kan lid worden, men hoeft geen bewoner van de Zuiderkroon of Pendrecht te zijn.
De biljartclub aan het Vlissingenplein is mij niet onbekend want al vele jaren ben ik een vaste toeschouwer. De club is opgericht in 2008 en was toen nog een onderdeel van de huurdersvereniging Zuiderkroon. In de tijd dat het restaurant nog van Aafje was werd er op zaterdagmiddag gespeeld, na mijn wijkronde keek ik onder het genot van een cappuccino naar de verrichtingen van de biljarters. Nadat Aafje zich heeft teruggetrokken als exploitant wordt het restaurant gerund door vrijwilligers onder de naam Kroon op Zuid. De vaste speeldag is verplaatst naar dinsdagavond en ook daar ben ik een vaste bezoeker, voor mij is het een vorm van ontspanning. Inmiddels ben ik gepromoveerd tot schrijver, dat houdt in de punten tellen en noteren op de scorelijsten.
ZATERDAG 8 JUNI 2019
De renovatie van de oneven flat in de Wagenbergstraat is begonnen, afgelopen dinsdag is het blok overgedragen aan de aannemer die de werkzaamheden gaat uitvoeren. Het grasveld aan de achterkant is afgezet met bouwhekken en vanaf de Abbenbroekweg is een tijdelijke weg aangelegd voor de aan- en afvoer van materiaal. Het eerste wat gedaan zal worden is het verwijderen van het asbest, vorig jaar is men bij de flat aan de overkant ook daarmee begonnen.
Aan de voorkant van de flat zijn nog geen hekken, wel zijn de portiekdeuren met een extra hangslot afgesloten en de brievenbussen zijn afgedekt met een houten plank. Ook bij het portiek van mijn ouderlijke huis is dat het geval, het is een raar idee dat ik nog maar kort geleden door deze deur naar binnen ben gegaan en de trappen opgelopen. Het was een bijzondere ervaring om nog één keer rond te kijken in het huis waar ik ben opgegroeid, een selectie van de foto's die ik toen heb gemaakt is te zien in dit album.
De laatste dagen is het onstuimig weer geweest met veel regen en ook storm, op veel plaatsen zijn takken afgebroken (linker foto) en bij de Triomfatorkerk is de kap van een lantaarnpaal losgeraakt.
Een webloglezer vroeg via de mail waarom er nog geen water over de Meeuwenplaat stroomt terwijl het al zomer is. Ik had geen idee dus heb ik maar een melding gemaakt waarbij ik voor het gemak heb aangegeven waar de schakelaar van de pomp zit. Het heeft geholpen want toen ik gisteren over het Plein liep zag ik dat de pomp werkte.
Mijn verwachting dat de vroegere Rawza bakkerij een nieuwe bestemming heeft gekregen is niet uitgekomen. De ruimte is opgeknapt om potentiële huurders aan te trekken, op de ramen hangen affiches met de tekst TE HUUR.
Volgende week ga ik met een nieuwe medewerker van Seinpost Slinge een wijkwandeling maken.
Een maand geleden heb ik de gemeente een aantal aandachtspunten in de heringerichte Krabbendijkestraat gemeld (zie bij 18 mei). Ik heb nog geen reactie ontvangen maar één van de punten is al opgelost: het plaatsen van verkeersborden bij de zebrapaden die het verkeer attendeert op de oversteekplaatsen (rechter foto).
ZONDAG 2 JUNI 2019
Bij metrostation Slinge heeft de bushalte van lijn 68 richting Heijplaat sinds kort een dynamisch dienstregelingskastje (foto). Boven de papieren dienstregeling zijn drie displays waarop de wachttijden voor de eerstkomende bussen worden aangegeven, het grote display op de paal naast de abri is buiten gebruik.
De voormalige Rawza bakkerij op Plein 1953 wordt opgeknapt waarbij eindelijk het al maanden kapotte raam is vervangen. Wat er in komt weet ik nog niet, momenteel staan er achter één van de ramen twee toiletpotten.
Vandaag gaat speeltuin Pendrecht 7 weer open na een grote opknapbeurt.
Mijn melding over de twee lantaarnpalen die onder een balkon in een binnentuin achter de Middelharnisstraat liggen is doorgestuurd naar Woonstad Rotterdam omdat zij de binnentuin beheren.
De sticker boven de ingang van de Zuiderkroon is vervangen, er staat nu: Grand café Kroon op Zuid voor & door bewoners. Op de ramen zijn meerdere gekleurde stickers geplakt waarop de activiteiten staan, de meest linkse sticker vermeldt het darten en het biljarten.
Afgelopen dinsdag was er een landelijke staking van het openbaar vervoer vanwege de pensioenplannen van het kabinet zodat er voor mij niets anders op zat dan met de fiets naar het Albeda te gaan. Helaas regende het 's morgens dat het goot en kwam ik drijfnat op mijn werk aan, gelukkig was het 's middags wel droog.
Al na één dag heb ik meerdere enthousiaste reacties gehad op mijn weblog van gisteren. Voor sommigen was het verhaal heel herkenbaar omdat zij in een soortgelijk huis hebben gewoond, deze flats staan/stonden ook in de Geertruidenbergstraat en de Dinteloordstraat.
Een tijd geleden heb ik gemeld dat in de Krabbendijkestraat de geverfde lijnen op het wegdek die het begin en het einde van de blauwe zone aangeven steeds slechter zichtbaar worden (foto links). Afgelopen week kreeg ik een reactie van de gemeente dat er niets aan wordt gedaan, de markering dwars over de straat is niet wettelijk verplicht maar is alleen ondersteunend. De parkeervakken zelf dienen wel een blauwe markering te hebben, deze is in de Krabbendijkestraat niet geverfd maar bestaat uit blauwe klinkers.
Al enkele weken staat er een blauw-gele OV-fiets in het grasveld van de Slinge ter hoogte van de Zierikzeestraat (foto rechts). Vrijdagochtend zag ik dat er een wit busje stopte en een medewerker van OV-fiets bekeek de fiets van alle kanten. Ik kon niet nalaten om er heen te lopen en te zeggen dat de fiets er al een tijdje staat. De man vertelde dat hij de fiets bij toeval zag staan en daarom was gestopt, na controle van het framenummer bleek het om een fiets te gaan die al bijna een jaar werd vermist! De fiets is meegenomen voor reparatie (de bel was kapot), daarna gaat de fiets weer naar een OV-fietsverhuurpunt.
ZATERDAG 1 JUNI 2019
Vorige week heb ik een bijzonder stukje jeugdnostalgie beleefd: voor het eerst in meer dan 20 jaar ben ik in mijn ouderlijke huis in de Wagenbergstraat geweest! Het huis (op nummer 119) staat nu leeg en komende week begint de renovatie van de flat dus dit was echt de allerlaatste mogelijkheid om het huis nog in de originele staat te zien. Wij zijn er in 1964 komen wonen en ik heb er gewoond tot 1984, mijn ouders nog tot 1996.
Jaren geleden (toen er nog sprake van was dat de flat afgebroken zou worden) heb ik Woonstad Rotterdam gevraagd of ik vóór de sloop nog één keer in mijn ouderlijke huis mocht kijken (foto links: het huis linksboven). Dat was geen probleem maar ik moest natuurlijk wel wachten tot het huis leeg was. De sloopplannen werden uitgesteld en daarom kreeg het blok eind 2013 nog een opknapbeurt, vooral aan de buitenkant en in de trappenhuizen. In 2017 besloot Woonstad Rotterdam om de flat toch niet af te breken maar te renoveren. Vorig jaar begon het uitverhuizen van de bewoners en de leeggekomen woningen werden als antikraak tijdelijk verhuurd, ook met mijn ouderlijke huis was dat het geval. Al met al werd mijn geduld flink op de proef gesteld maar het werd uiteindelijk toch beloond.
Afgelopen dinsdag kreeg ik een mail van Woonstad dat het huis was leeggekomen en dat begin volgende week de flat overgedragen wordt aan de aannemer die de renovatie gaat uitvoeren, ik had dus maar een paar dagen de tijd. Een geluk was dat ik vanwege hemelvaart twee dagen vrij was en vanuit mijn werk ging ik diezelfde dag langs bij het Woonstadkantoor om de envelop met de sleutels op te halen die ik vrijdag weer in moest leveren (foto rechts).
Donderdag rond half 10 verlaat ik mijn huis en ga ik op weg naar de Wagenbergstraat. Al lopend probeerde ik een beeld te krijgen wat ik zou aantreffen, de indeling van het huis ken ik nog heel goed maar wat zou er nog van vroeger in zitten? Het was stil op straat want het was Hemelvaartsdag. Toen ik in de Sliedrechtstraat ter hoogte van de Zuiderkroon liep gebeurde er iets bijzonders: de Bavo-klokken begonnen te luiden! Ik keek automatisch op mijn horloge en het was 09.40 uur, het tijdstip dat normaal op zondag de klokken luiden. Meteen wist ik waarom maar het was natuurlijk puur toeval dat ik net buiten was, het klokgelui gaf wel een extra tintje aan mijn komende nostalgische bezoek.
Ik loop de Wagenbergstraat in en ondanks Hemelvaartsdag werd er bij de renovatieflat aan de overkant gewoon gewerkt. Eindelijk sta ik voor de portiekdeur van Wagenbergstraat 109-119 en ik haal de sleutelbos te voorschijn waar zes sleutels aan zitten. Een beetje zenuwachtig begin ik de sleutels te passen en de derde sleutel was de juiste. Het trappenhuis heb ik vorig jaar juli nog bezocht toen de portiekdeur toevallig open stond maar vandaag kan ik voor het eerst na 23 jaar ook het huis zelf van binnen zien.
De aanblik achter de portiekdeur was rommelig: twee brievenbussen stonden open en op de grond lag reclame en ongeopende post. Uit een huis hoorde ik muziek dus kennelijk was één van de huizen nog als antikraak bewoond. Op de muur hing nog het affiche van Woonstad Rotterdam met de tekst We houden 't netjes met elkaar! en daarnaast de huisregels van Ad Hoc Beheer, de instantie die de woningen als antikraak verhuurt. Eén van de huisregels luidt dat er geen drugs mogen worden gebruikt, verhandeld, geteeld of aanwezig zijn in het pand.
Ik ga eerst in de kelder kijken, via de vrij steile keldertrap met 9 treden (foto links, de ooit door een buurman aangelegde fietsgoot zit er nog steeds) loop ik naar beneden. De muren zijn wit en het onderste deel is grijs. De oorspronkelijke kelderdeuren zijn tijdens de opknapbeurt vernieuwd, de vroegere grijze paneeldeuren met een eenvoudig slot (dat was nog uit de tijd dat inbraken niet aan de orde van de dag waren) zijn vervangen door dikkere deuren die groen zijn. Wij hadden als enige op de trap twee kelders, al waren ze wel klein. De gemeenschappelijke kelderruimte is helemaal leeg, in onze tijd stonden er fietsen hoewel dat officieel niet mocht. Mijn fiets stond altijd op een vaste plek, rechts achteraan bij het raam (foto rechts).
De kelders werden in het begin verlicht met gloeilampen (later TL-buisjes van 8 Watt) maar nu is er dynamische led-verlichting zoals op het Havenspoorpad: de lampen branden zwak maar zodra iemand de kelder in loopt gaan ze feller branden.
Wij hadden dus twee kleine kelders, de linker kelder fungeerde als berging en de rechter kelder was waar mijn vader een werkbank had gemaakt om te klussen. De linker kelder kon ik niet in (geen enkele sleutel paste) maar de rechter kelder wel. Het was binnen donker want het kelderraampje was met een plaat dicht gemaakt maar tot mijn verbazing zit de werkbank er nog in. Bovenop de werkbank ligt een houten plaat met mooie tegels er op die zonder twijfel uit ons huis afkomstig moet zijn, ik herkende het als het blad van een lage tafel die we in de woonkamer hadden waar de televisie op stond. Het eenvoudige metalen lampenkapje hangt er ook nog (compleet met gloeilamp) en zelfs de zwarte draaischakelaar is nooit vervangen.
Terwijl ik in de kelder was hoorde ik dat de muziek in het huis boven mij opeens stopte en er een voordeur werd dichtgetrokken, de bewoner liep naar beneden en even later sloeg de portiekdeur met een klap dicht. Vanaf dat moment was het op de hele trap doodstil.
Na het bezoek aan de kelder loop ik naar boven en komen in mijn herinnering de namen op van de gezinnen die na onze intrek bij ons op de trap woonden: Stolk op 109, de Wit op 111, Martens op 113, de Jong op 115 en Schaap op 117. Het trappenhuis is nog hetzelfde als toen ik er een jaar geleden was, de traptreden zijn van ruwe steen en de ijzeren zigzagleuningen zijn paars (vroeger grijs). De voordeuren en de deuren van de meterkast zijn donkergroen, vroeger waren de voordeuren houtkleurig en de meterkastdeuren lichtgroen (in het begin grijs).
Na vijf trappen met in totaal 38 treden (gerekend vanaf de portiekingang) sta ik helemaal boven, voor de deur van ons vroegere huis op nummer 119. Naast de voordeur is de meterkast, de deur was afgesloten maar geen van de sleutels paste. Het raampje in de voordeur is dichtgemaakt, alleen de bakelieten deurknop is nog origineel. Helaas zijn bij de opknapbeurt de originele emaille nummerbordjes verdwenen maar ik heb een gelijksoortig exemplaar uit één van de Groosmanflats.
Opnieuw haal ik de sleutelbos uit mijn jaszak en dit keer was de tweede sleutel de goede. Ik draai de deur van het slot en het openen van de deur was best een spannend moment, dan stap ik het huis binnen. Mijn eerste reactie toen ik in het halletje stond was "wat is het klein, hebben wij hier met zijn vieren gewoond?" Een beetje verbaasd kijk ik om mij heen, alle deuren zijn blauw en de schrootjes aan de muren en het plafond zijn wit geverfd. Mijn vader had in het plafond zes spotjes gemaakt, die zijn er niet meer en de gaten zijn afgedicht met een plaatje (foto rechts). Uiteraard is in het huis de elektriciteit afgesloten, alleen de bel en de deurdrukker doen het nog.
Links van de voordeur was een ingebouwde kast, later heeft mijn vader de deur er uitgehaald en er een garderobe van gemaakt met erboven een kastje. Tegenover de keukendeur was een hoekje in de gang en ook daar kwam een kast, toen ik de deur opende zat op de muur nog het originele bruine behang toen wij er in 1964 kwamen wonen. Op de vloer in de hal lagen nog de originele zwarte linoleumtegels.
Als eerste ga ik de keuken in, de ruimte is het beste te omschrijven als een pijpenla. Links om de hoek stond de koelkast met daar bovenop het gasstel. Boven het gasstel kwam later een afzuigkap met daarboven een bergkast met houten deurtjes. Verderop was het aanrecht, daarboven twee keukenkastjes met daartussen de geiser die behalve de keuken ook de badcel van warm water voorzag. Waar ooit de geiser hing zat alleen nog een afgedopte gasleiding en aan de muren kon ik zien dat er later een boiler heeft gehangen. Mijn vader heeft in de loop der jaren heel veel aan het huis opgeknapt maar in de keuken was daar niets meer van terug te vinden.
Het originele aanrecht (van roestvrij staal, wat in die tijd luxe was) en de Bruynzeel keukenkastjes zijn er niet meer, er staat nu een eenvoudig aanrechtblok in. Goed herkenbaar was de keukendeur: afgezien van de blauwe kleur is alles nog origineel, inclusief de zwarte deurkruk (alle deurkrukken zijn in onze tijd vervangen door witte maar waarschijnlijk omdat de keukendeur bijna altijd open stond is dat bij die deur nooit gebeurd).
De volgende ruimte is het toilet. Ik had de hoop om de originele stortbak (waarvan het geluid nog steeds in mijn geheugen zit) aan te treffen maar dat was niet het geval, ook de pot is vernieuwd. De oorspronkelijke gele tegels zijn vervangen door witte, nieuw is ook de watermeter. De wc is maar klein, je zat nog net niet met je knie�n tegen de deur. De deur van de wc (en ook van de badcel) had een matglazen raampje maar geen vrij/bezetsluiting, als je door het raampje het licht zag branden wist je dat de wc bezet was. Al snel hebben we een haakje op de deur gemaakt en nog later een vrij/bezetsluiting, die zat er nu nog in.
De badcel is ook totaal veranderd maar de deur vanuit de gang klemt nog steeds! Het lavet is vervangen door een piepkleine douche en een wastafel, ook de originele gele tegels zijn er niet meer. De badcel had twee deuren, vanuit de gang en vanuit de ouderslaapkamer, waardoor je een rondje door het huis kon lopen. Na enkele jaren kwam er een wasmachine te staan en was de deur naar de slaapkamer (te zien op de foto rechts, de enige niet-blauwe deur in het hele huis) niet meer te gebruiken, vóór het lavet bleef toen een staruimte van amper een vierkante meter over. In de badcel zit nu een radiator, in onze tijd hadden we er alleen maar een straalkachel.
Dan ga ik naar de grootste ruimte in het huis, de doorgebroken woonkamer. Na de kleine wc en badcel was het een verademing om hier te staan, door het grote raam is de kamer ook heel licht. De prachtige eikenhouten schuifdeur met mooi geslepen ruitjes zit er nog steeds in! De muur naast de woonkamerdeur had mijn vader voorzien van steenstrips maar daar zit nu behang op met afbeeldingen van Amerikaanse nummerborden. Toen ik met mijn hand over het behang streek voelde ik dat de achterwand niet vlak was waardoor ik vermoedde dat de steenstrips er nog gewoon onder zitten. In een hoek zat het behang wat los en toen ik een stukje wegtrok werd mijn vermoeden bevestigd.
Er zijn nog meer restanten van mijn vaders werklust: de vensterbank met kleine gele plavuisjes en de schouw boven de kachel. De binnenkant van de schouw was betegeld met mooie gele tegels met een motief, latere bewoners hebben er spiegeltegels overheen geplakt maar bovenaan kan je de oorspronkelijke tegels nog zien. De moederhaard is niet uit onze tijd, toen wij het huis verlieten moesten we de hele (zelf aangelegde) cv-installatie er uit halen. Links van de schouw was een kast met daarin de pomp en het expansievat van de centrale verwarming. Rechts van de schouw was een lage tafel (= het blad dat nu in de kelder op de werkbank ligt) waarop de televisie stond.
Het achterste deel van de kamer was oorspronkelijk de ouderslaapkamer, door een glazen wand met een deur afgescheiden van de woonkamer. Al vrij snel hebben we die wand weggehaald zodat de woonkamer een stuk groter werd. In het achterste deel waren aan één kant houten schroten die de schilderwoede van de latere bewoners hebben overleefd, de wand ziet er nog net zo mooi uit als toen wij er nog woonden. Langs deze wand stond de eettafel.
Aan de achterkant was het balkon en natuurlijk ben ik daar nog even op geweest. Het balkon is maar heel smal en in één van de zijmuren zit een hoge nis, ik weet absoluut niet waar dat voor diende. We hebben destijds een zonnescherm gekocht en dat zit er ook nog, al is het helemaal kapot. Bij de komende renovatie wordt het balkon bij de achterkamer getrokken en komt er een nieuw balkon dat buiten de gevel uitsteekt.
Ik loop de gang weer in en ga naar mijn vroegere slaapkamer, dat was de kamer die achter het trappenhuis ligt. De muren en het plafond zijn blauw geverfd en afgezien van de vaste kast in de hoek staat er niets meer in. De kastdeur was (zoals alle andere deuren in het huis) blauw maar toen ik de deur opende zag ik dat de binnenkant van de deur nog geel was. Toen wij er woonden hebben we er een tweede kast tegenaan gebouwd maar die is er niet meer, al kan je het op de vloer nog wel zien.
Het was een vreemde gewaarwording om in de kamer te staan waar ik in mijn kindertijd heb geslapen. Het bed stond langs de muur aan de kant van de kast (foto links), daar tegenover was een zelfgemaakte kast bestaande uit open vakken, een bureau en nog een dichte kast. De stilte is onwezenlijk, in gedachten hoor ik weer de treinen over de havenspoorlijn rijden... In 1977 heb ik vanuit het raam een foto gemaakt en dat heb ik nu, 42 jaar later, opnieuw gedaan.
Tot slot het kleinste slaapkamertje dat eerst een eetkamer was, daarna de slaapkamer van mijn jongere broer en vervolgens de slaapkamer van mijn ouders. Ook hier zijn alle muren en het plafond blauw maar afgezien van de (overgeschilderde) schrootjeswand aan één kant zijn er geen herinneringen van vroeger te vinden. Toen het de ouderslaapkamer werd heeft mijn vader het kamertje opgeknapt, een bijzonderheid was dat ook het plafond was behangen.
Ik ben ongeveer een uur binnen geweest en ik heb 150 foto's gemaakt, nog één keer loop ik een snel rondje door het huis en dan ga ik weg. Ik trek de voordeur achter mij dicht, draai hem weer op slot en loop de trappen af waar zo veel voetstappen van mij staan. Dan open ik de portiekdeur en ik sta weer buiten.
Thuisgekomen bel ik mijn moeder en na het vertellen van mijn belevenissen wordt ze toch wel nieuwsgierig. Om een heel lang verhaal kort te houden: anderhalf uur later loop ik voor de tweede keer die dag de Wagenbergstraat in, dit keer met mijn moeder. Ik open de portiekdeur en we lopen rustig de trappen op. Boven aangekomen geef ik de sleutel aan mijn moeder en ik laat haar zelf de deur openmaken. We stappen het halletje in en net als ik vanmorgen keek zij enigszins verbaasd om haar heen, ik had haar wel van te voren verteld dat alle deuren blauw geverfd waren. We lopen door het huis en in de woonkamer wijs ik aan waar vroeger de meubels stonden, ook mijn moeder was verrast dat er toch nog aardig wat herkenningspunten waren. Na afloop zei mijn moeder dat het weerzien met het huis best emotioneel was maar ze was blij dat ze het toch gedaan heeft. We wandelen naar de Zuiderkroon waar we een kop koffie drinken en daarna loop ik met mijn moeder mee naar metrostation Slinge waar zij op de bus naar huis stapt.
Oudere berichten zijn terug te vinden in het weblogarchief.