weblog Pendrecht
Dit is mijn digitale dagboek over Pendrecht, de nieuwste berichten staan altijd bovenaan. Ik werk mijn weblog wekelijks bij op zaterdag en zondag, op zaterdag altijd het actuele nieuws en op zondag iets uit de geschiedenis van Pendrecht of een onderwerp dat indirect op de wijk betrekking heeft. Klik hier om een reactie te sturen.
ZONDAG 25 SEPTEMBER 2022
De hernieuwde aandacht voor de dood van Sedar Soares enkele maanden geleden deed mij terugdenken aan een soortgelijke gebeurtenis rond straatkrantverkoopster Monika Tanova die al bijna 12 jaar wordt vermist.
De Bulgaarse vrouw stond regelmatig bij de ingang van de Aldi en verkocht daar de Zelfkrant (een soort straatkrant) en wordt sinds 30 december 2010 vermist. Er zijn camerabeelden dat zij die ochtend metrostation Slinge verliet maar het is niet met zekerheid te zeggen of zij die dag bij de Aldi heeft gestaan, ze stond daar niet dagelijks omdat ze ook als bijverdienste schoonmaakwerk deed bij mensen thuis.
Een maand na haar verdwijning heeft de politie geflyerd op locaties waar zij regelmatig kwam. Ook zijn er posters verspreid en die hingen in bijna alle winkeletalages op en rond Plein 1953, verder stonden er tijdelijk grote borden bij de Aldi en bij metrostation Slinge. Maar het onderzoek loopt dood: een jaar na haar verdwijning is er nog steeds geen enkel spoor van Monika, ondanks dat de zaak ook al twee keer in Opsporing Verzocht is geweest.
In een allerlaatste poging om er achter te komen wat er met Monika is gebeurd trekt de politie in september 2012 alle registers open. De vermissing komt weer in Opsporing Verzocht (met Bulgaarse ondertiteling) en er kwam een speciale website met informatie over deze zaak, burgers werden opgeroepen om met de politie mee te denken. In de wijk waren de opsporingsactiviteiten ook te zien: bij de Aldi stond voor de derde keer het grote bord met Monika's foto en op de route van het metrostation naar de Aldi waren stickers geplakt in de vorm van een witte voetstap. Daarop stond de vraag Heb ik hier gelopen? en daaronder het adres van de website en een barcode waarmee je met een smartphone op die site kon komen.
De website www.helpmonikavinden.nl was van 4 september tot 1 november 2012 in de lucht en de politie heeft in totaal 279 reacties gekregen. Alle tips en scenario's zijn uitvoerig onderzocht maar hebben helaas niet tot de oplossing van het mysterie geleid, Monika Tanova is niet gevonden en staat bij de politie nog steeds als vermist geregistreerd.
ZATERDAG 24 SEPTEMBER 2022
Twee dagen geleden heb ik 's avonds een wijkwandeling gemaakt met Faysal van Woonstad Rotterdam. Hij werkt daar als Projectleider Techniek en heeft de opdracht gekregen om als buurtscout de Ossenissebuurt te verkennen, in gesprek te gaan met bewoners om te vragen waar volgens hen behoefte aan is in de wijk. Hiervoor organiseert Faysal twee buurtbabbels en wel op maandag 26 september 14.00 uur - 16.30 uur en woensdag 28 september 13.00 uur - 15.00 uur, het is bij de kruising van de Hontenissestraat en het Ovezandepad (deze plek is bewust gekozen omdat het midden in de Ossenissebuurt is) en uiteraard wordt er gezorgd voor een hapje en een drankje. Voor de duidelijkheid: het is voor alle bewoners, dus niet alleen voor huurders van Woonstad Rotterdam. Zelf zal ik er niet bij kunnen zijn omdat ik op die tijden aan het werk ben op het Albeda.
Pendrecht is voor Faysal nieuw en vooraf had hij al mijn website bekeken om een eerste indruk van de wijk te krijgen. Voor de wandeling hadden we afgesproken bij de Triomfatorkerk en het grootste deel van de tijd hebben we in Faysal's toekomstige werkgebied gelopen, onder andere door de Sliedrechtstraat, langs de Valckensteynlocatie, de flats ten zuiden van de Ossenisseweg en de Tuin op het Zuiden (voor een deel over het Ovezandepad wat nog altijd een beetje als "mijn" pad voelt). Natuurlijk zijn we ook even op de Goudkust geweest, inclusief het paadje dat maar weinig Pendrechtenaren kennen: het voetpad tussen de Wissekerkestraat en de Yersekestraat. Na anderhalf uur waren we terug op ons uitgangspunt en met veel kennis over de Ossenissebuurt ging Faysal naar huis.
De schildering op de flat aan de Slinge bij de Ooltgensplaatweg is klaar, toen ik gistermiddag uit mijn werk kwam had was Ricardo net bezig om zijn spullen in te pakken en kon ik hem nog even spreken. Hij vertelde dat het maken van deze schildering drie weken heeft geduurd omdat hij vijf dagen vanwege de regen niet kon werken. Het resultaat is erg mooi geworden, met felle kleuren die al van een grote afstand opvallen. Voorlopig is hij klaar in Pendrecht, aanstaande maandag begint hij aan een klus in Dordrecht.
ZONDAG 18 SEPTEMBER 2022
Zoals gisteren aangekondigd ga ik vandaag uitgebreid in op de geschiedenis van snackbar de Paddestoel van Piet en Jeanne van den Bosch aan de Sliedrechtstraat.
In de middelste winkel van het in 1958 opgeleverde blok Sliedrechtstraat 22-30, gelegen tussen de Wagenbergstraat en de Melissantstraat, begon Frans Nootenboom op nummer 26 een kruidenierswinkel. Op 25 januari 1961 namen Piet en Jeanne van den Bosch de winkel over en betrokken de achter en boven de winkel gelegen woning.
Het was in de tijd dat de buurtwinkels floreerden en de bewoners hun dagelijkse boodschappen om de hoek konden halen, in de Sliedrechtstraat waren vier blokken met elk vijf winkels. Links van de kruidenierswinkel was het sigarenmagazijn van Theo van Aalst en rechts de groentezaak van Rob Koster. Nadat wij in 1964 in Pendrecht kwamen wonen kwam ik hier regelmatig, ik herinner nog de hoge koelvitrines met de opschriften "vla" en "yoghurt".
Door de opkomst van de supermarkten liep de verkoop terug zodat Piet en Jeanne besloten om hun kruidenierszaak om te bouwen tot snackbar. De verbouwing was binnen twee weken klaar, alleen de dikke schoorsteenpijp van de bakovens leverde nogal wat problemen op. De pijp liep op de bovenverdieping door één van de slaapkamers maar het dak bleek erg dik te zijn, waarschijnlijk om de mogelijkheid open te houden om er nog een verdieping bovenop te zetten.
Door de verbouwing kreeg de zaak een heel ander aanzien, van buiten maar ook van binnen: de koelvitrines maakten plaats voor bakovens. De snackbar moest natuurlijk een naam hebben en dat werd de Paddestoel (in de toenmalige spelling, dus nog zonder tussen-n), de naam is ontstaan omdat Jeanne pindasaus met champignons maakte.
Op woensdag 5 februari 1975 om 12.00 uur ging de deur van nummer 26 weer open en was snackbar de Paddestoel een feit. Op de door Piet en Jeanne zelf gemaakte openingsfolder stond dat men op deze heuglijke dag voor 50 cent een zakje friet met mayonaise kon kopen. Heel veel vroegere klanten van de levensmiddelenzaak hebben van het aanbod gebruik gemaakt en de hele dag was het druk. De klanten hadden ook een uitnodiging gekregen voor een gratis kopje koffie en een roomboterbiesje. Bij snackbar de Paddestoel kun je ook terecht voor belegde broodjes, saté, kroketten, loempia's, schepijs in diverse smaken en nog veel meer, zo staat te lezen in de openingsfolder.
Van kruidenier was Piet patatbakker geworden waardoor al snel de bijnaam Piet Patat ontstond. De Paddestoel was een succes en "de snackbar voor fijnproevers" kreeg in Pendrecht en ook daarbuiten grote bekendheid.
Als de pensioengerechtigde leeftijd nadert verhuizen Piet en Jeanne naar Barendrecht en kort daarna, op 29 maart 1998, staan ze voor het laatst achter de toonbank. Met lood in de schoenen reden ze die dag naar Rotterdam want het is toch het afscheid van je levenswerk. Toen ze de Sliedrechtstraat inreden bleken hun kinderen de hele zaak te hebben versierd en overal hingen spandoeken met teksten als "Voor Piet en Sjaan is het werk gedaan", "Vandaag nog voor de klanten, morgen achter de planten" en "Jeanne en Piet bakken vandaag hun laatste friet". Het werd een onvergetelijk dag waarop ze konden terugkijken op 37 fijne jaren waarin ze veel contacten met de bewoners van Pendrecht hebben opgebouwd.
De snackbar werd overgenomen door Nelson en Anke die de zaak nog precies 10 jaar hebben voortgezet. Door de herstructurering en de daarmee gepaard gaande sloop in de directe omgeving krijgen de winkeliers in de Sliedrechtstraat het steeds moeilijker en komt het einde in zicht, op 31 maart 2008 is snackbar de Paddestoel voor het laatst open. Een stukje Pendrecht-historie is daarmee voorgoed afgesloten, het winkelblok waar de snackbar zat is in januari 2011 afgebroken en vervangen door een rijtje eengezinswoningen.
De paddenstoel boven de deur heeft een interessante ontstaansgeschiedenis. Boven de winkeldeur was een klapraam maar omdat bij de verbouwing het plafond is verlaagd was dit raam niet meer te gebruiken. Er kwam een plaat in maar dat was geen mooi gezicht dus moest er een paddenstoel komen want dat was immers de naam van de snackbar. Piet heeft hem aan de hand van een tekening zelf gemaakt en twee dagen voor de officiële opening van de snackbar zelf boven de deur aangebracht.
De paddenstoel was na de sluiting van de snackbar blijven zitten en ik kwam op het idee om dit kleinood te redden als herinnering aan de legendarische eetgelegenheid. Op 9 juli 2008 belde ik de laatste eigenaar (die nog boven de zaak woonde) en nadat ik had uitgelegd wat ik wilde vroeg hij of ik nu kon komen. Dat was uiteraard geen probleem en 10 minuten later stond ik voor de deur. Binnen een minuut was de paddenstoel er afgeschroefd en kon ik met een uniek voorwerp huiswaarts keren, later heb ik het afgestaan aan Vitaal Pendrecht die het hebben opgehangen in het toenmalige Pendrecht Museum.
Na de sluiting is de inventaris weggehaald en ook de uithangborden aan de gevel zijn verwijderd, alleen de metalen schoorsteen op het dak is blijven staan. In juli 2009 heeft het Dierengezondheidscentrum de ruimte in gebruik genomen als tijdelijke etalage (foto links), de deuren en de raamkozijnen hebben dezelfde groene kleur gekregen als het centrum zelf.
In de zomer van 2010 beginnen de voorbereidingen voor de sloop van het blok, de voorgevel van de voormalige snackbar wordt met ijzeren platen dichtgemaakt. Eind november worden er sloophekken rondom het blok gezet en een maand later begint de sloop, de voorgevel is er al uit en van binnen is het pand helemaal gestript. Het schrootjesplafond en de ombouw boven de al lang verdwenen oven is weggehaald, alleen een stuk pijp in het plafond is nog te zien (foto rechts). Het is een triest gezicht: op de grond liggen glasscherven en een omgevallen radiator, het lijkt wel of vandalen er hebben huisgehouden. Aan de achterkant liggen stukken hout en daar ligt ook de winkeldeur, op de groen betegelde achtermuur zat nog steeds een reclamesticker van de snackbar. Enkele weken later ligt het blok plat en is het pand van snackbar de Paddestoel voorgoed verleden tijd.
ZATERDAG 17 SEPTEMBER 2022
Op 10 september j.l. is op 85-jarige leeftijd Jeanne van den Bosch overleden, samen met haar man Piet runde zij van 1975 tot 1998 snackbar de Paddestoel in de Sliedrechtstraat. Het nieuws van Jeanne's overlijden heb ik ook op de facebookpagina Pendrecht vermeld en het zal niemand verbazen dat daar in korte tijd heel veel reacties op kwamen. De snackbar was zelfs buiten Pendrecht populair vanwege de goede kwaliteit van de producten maar zeker ook door Jeanne en Piet die zeer geliefd waren ("hele lieve mensen").
Dat Piet en Jeanne erg gastvrij waren heb ik in 2008 aan den lijve ervaren toen ik ze opbelde omdat ik meer wilde weten over de geschiedenis van de snackbar die kort daarvoor de deur definitief had gesloten. Prompt werd ik uitgenodigd om bij hen op bezoek te komen in Barendrecht waar ze mij heel veel hebben verteld over hun jaren in Pendrecht. Het enige wat indirect nog aan de snackbar herinnert is het adres Sliedrechtstraat 26 in het rijtje woningen dat na de afbraak van de winkels daar is gebouwd (foto rechts). Morgen ga ik uitgebreid in op de geschiedenis van snackbar de Paddestoel.
Langs het voetpad bij de Passage zijn meerdere bomen gekapt waardoor dit stukje singel wel erg kaal is geworden, de afgezaagde boomstammen liggen bij de Sliedrechtstraat (linker foto).
De schildering aan de Slinge bij de Ooltgensplaatweg is bijna klaar, het is even wennen dat rondom de gevelsteen een grijs vlak is waardoor de steen minder opvalt.
Het nieuwe fietspad tussen de Sliedrechtstraat en de Zuiderparkweg is te gebruiken, al moet nog wel de bovenste rode asfaltlaag nog worden aangebracht.
De Portugese winkel aan de Slinge in Zuidwijk (die van 2018 tot 2021 op Plein 1953 was gevestigd) is dicht, de ramen zijn afgeplakt met vuilniszakken.
Op de vluchtheuvel in de bocht van de Slinge zat jarenlang een verkeersbord met een blauwe pijl, in dit bord zat een lamp zodat het bij duisternis goed opviel. Dit verlichte bord is vorig jaar weggehaald en vervangen door een piepklein bordje dat nauwelijks opvalt (rechter foto). Ik heb de gemeente gevraagd of hier weer een bord van normale afmetingen kan komen.
ZONDAG 11 SEPTEMBER 2022
Al ruim 43 jaar werk ik in het onderwijs bij Albeda (eerst als amanuensis aan de Roerdomplaan, sinds 1997 als roostermaker op de hoofdlocatie aan de Rosestraat) dus ga ik eigenlijk nog steeds naar school. Maar als kind heb ik natuurlijk op school gezeten als leerling, dat begon toen ik in 1964 als 4-jarige in Pendrecht kwam te wonen. Het is best bijzonder dat ruim 50 jaar later mijn toenmalige lagere school nog steeds bestaat en ook nog onder dezelfde naam.
Al snel nadat we onze intrek in Pendrecht hadden genomen ging ik naar school. Van 1964 tot 1966 zat ik op kleuterschool De Regenboog aan de Tiengemetenhof 2 waar juffrouw Dijkstra het hoofd was. Achter de school, aan de kant van de Open Hofkerk, was het speelplein met een schuurtje.
Van mijn tijd op De Regenboog kan ik niet veel meer herinneren. Het houten gebouwtje, op de hoek van de Middelharnisstraat, heeft er nog lang gestaan. Na de opheffing van de kleuterschool was de bibliotheek hier gehuisvest, pas in 2000 is het gesloopt. Aan de Tiengemetenhof herinnert niets meer aan de vroegere kleuterschool, op de plek van het speelplein staat nu de 17 verdiepingen tellende Tiengemetenflat.
Op 23 augustus 1966 ging ik voor het eerst naar de lagere school en dat was de gereformeerde Beatrixschool aan de Krabbendijkestraat met de heer van Veelen als Hoofd der School. Later werd J. Tijseling het hoofd. De volgende leerkrachten heb ik gehad: mw. Schotanus (klas 1), Wil de Jong (klas 2/3), mw. van Dijk en dhr. Tijseling (klas 4), dhr. den Ouden en Joop Verschoor (klas 5) en A. v.d. Sluijs (klas 6). Als jongen heb ik er nooit les van gehad maar ik noem toch de naam van juffrouw Wilschut voor het vak nuttige handwerken. Lichamelijke oefening was in de gymnastiekzaal naast de school, een deel van de vierde klas heb ik doorgebracht in de noodlokalen aan de Middelharnishof (nu staat hier Korpersteijn). De foto links is nog uit de begintijd van de school, de vier platanen die het schoolgebouw nu bijna geheel aan het gezicht onttrekken waren toen nog heel klein.
Omdat ik de tweede klas had overgeslagen duurde mijn tijd op de Beatrixschool maar 5 jaar. De schooltijd werd traditiegetrouw afgesloten met een musical waarop maandenlang was geoefend. De musical ging over Parijs en het eerste liedje begon met "Adieu Parijs met je Seine". Op 22 juni 1971 was mijn officiële afscheid van de Beatrixschool, als aandenken kreeg je een zakbijbel. Enkele klasgenoten gingen naar de Beatrix MAVO maar ik ging naar het Johannes Calvijn Lyceum in Vreewijk.
Het naar binnen gaan verliep volgens een vast patroon. Als de zoemer ging, ging iedereen in de rij staan (iedere klas had een vaste plek op het schoolplein) en dan ging het per klas naar binnen. Dat ging altijd in twee rijen, liep het niet naar wens dan ging de hele klas weer naar buiten en begon het ritueel opnieuw. De lagere klassen zaten beneden terwijl de hogere klassen op de bovenverdieping zaten. In het midden van de school was een hal met een podium, hier werden o.a. films gedraaid en het podium was (net als de schooltuin) de geijkte plek voor klassefoto's.
De maandag was altijd betaaldag: dan nam je geld mee voor de schoolmelk, de spaarzegels en de zending. De schoolmelk zat eerst in flesjes en later in piramidevormige kartonnen pakjes. De spaarzegels waren van de Spaarbank te Rotterdam (later Verenigde Spaarbank, nu ABN AMRO), als je een kaart vol had ging je er mee naar de Spaarbank (op Plein 1953) en dan werd het bedrag op je spaarboekje bijgeschreven. In het voormalige spaarbankkantoor op het Plein zit nu een tandprothetische praktijk maar de buitenkant is nog nauwelijks veranderd.
Een minder leuke herinnering was de schooltandarts. Het was altijd weer schrikken als het beruchte witte busje van de Stichting Schooltandverzorging naast de gymzaal geparkeerd stond. Dan verscheen de assistente in de klas en werd je met enkele klasgenoten "uitgenodigd" om naar de bus te komen. Je ging altijd in een groepje want, zo was de gedachte, dan overwin je de angst voor de tandarts. Bij de meesten heeft dat averechts gewerkt want terwijl jij op de achterbank zat te wachten lag één van je medeleerlingen te kermen in die stoel. Velen krijgen nog altijd de rillingen bij het horen van het woord schooltandarts. Na afloop van de behandeling kreeg je een briefje mee waarop stond wat de tandarts had gedaan. Verder was er jaarlijks het bezoek aan de schoolarts die was gevestigd in de Zuiderparkflat, het meest gevreesd was de vingerprik.
Tegenover de school, aan de overkant van de Sliedrechtstraat, was de Christus Triomfatorkerk. De Triomfatorkerk was, net als de Beatrixschool, gereformeerd en we kwamen daar o.a. met kerst. Meestal gingen we naar binnen door de zij-ingang in de Kloosterzandestraat.
Toen ik in de zesde klas zat, zaten we in het lokaal dat uitkeek op de straat. Op 7 juni 1971 konden we hierdoor getuige zijn van een bijzonder schouwspel: de sloop van de kerktoren van de Triomfatorkerk. De ijzeren toren was door een bouwfout finaal doorgeroest en moest verwijderd worden. De toren werd doormidden gezaagd en na enige tijd lagen de beide delen op het trottoir langs de Sliedrechtstraat. Het was iets bijzonders want ik herinner nog dat het in de krant stond (foto rechts).
Tijdens mijn schooltijd ben ik nog verkeersbrigadier ("klaar-over") geweest bij het zebrapad over de Slinge bij de Krabbendijkestraat. Gekleed in oranje jas zorgde je dat men veilig over kon steken, je stopte het verkeer door een stopbord omhoog te steken. Ik heb nog de oorkonde ter herinnering aan mijn werk als verkeersbrigadier.
Gedurende twee jaar had ik een schooltuin aan de Korperweg. Je kreeg een klein lapje grond en daar verbouwden we o.a. aardappelen en wortelen. Na afloop kreeg je een diploma van de Rotterdamse Stichting voor de Lichamelijke Opvoeding. Nauwelijks voorstelbaar: op de plek waar ik destijds mijn tuintje had is nu een terrein van de NAM (Nederlandse Aardolie Maatschappij).
Ter gelegenheid van het 50-jarig bestaan van de school was er op 19 november 2005 een reünie. Daar heb ik nog enkele klasgenoten teruggezien (o.a. Annette Lissenberg, Ruud van Splunter en Peter Elzinga) en zelfs meester Tijseling was, ondanks zijn hoge leeftijd, speciaal vanuit Friesland naar Pendrecht gekomen. Joop Verschoor was toen de directeur, op 31 januari 2012 was zijn laatste werkdag op de Beatrixschool.
ZATERDAG 10 SEPTEMBER 2022
Afgelopen maandag heeft Ricardo van Zwol de laatste hand gelegd aan de schildering bij de Middelharnisstraat (foto links) en daarna is hij begonnen bij de Ooltgensplaatweg. Ook hier werd eerst de muur schoongespoten (inclusief de gevelsteen) voordat hij met de verfkwast aan de slag kon. Op het eerste gezicht ziet het resultaat tot nu toe er wat vreemd uit met alleen maar strepen maar wie goed kijkt kan toch al de contouren van twee gezichten zien (foto rechts). De verfstrepen komen beangstigend dicht bij de historische gevelsteen maar die wordt uiteraard niet beschilderd. Vooral deze schildering zal een blikvanger worden want iedereen die vanuit het metrostation Pendrecht in loopt zal het kunstwerk zien. Het hangt van het weer af hoe lang Ricardo nog bezig is, in principe doet hij ongeveer twee weken over een muurschildering.
Na een lange periode van droogte is er afgelopen week eindelijk regen gevallen waaronder enkele flinke buien, ook de temperatuur is tot aangename waarden gedaald. De natuur had het water hard nodig en de grasvelden zijn al een stuk groener dan een week geleden.
Rondom de grote vijver tussen de Herkingenstraat en de Zuiderparkweg wordt de beschoeiing vervangen.
Op de hoek van de Slinge en de Oosterlandstraat komt binnenkort een ondergrondse restafvalcontainer ter vervanging van de twee losse containers die er nu staan.
ZONDAG 4 SEPTEMBER 2022
Gisteren was het precies 5 jaar geleden dat Jan van Dijk na 35 jaar afscheid nam als organist van de Open Hofkerk. Hij werd opgevolgd door Martien de Vos die maar enkele jaren het Vierdag-orgel zou bespelen: op 18 april 2021 was de laatste officiële dienst in de Open Hofkerk en het Vierdag-orgel is in mei 2022 gedemonteerd, in afwachting van overbrenging naar de Grote Kerk in Breda. Het afscheid van Jan van Dijk beschreef ik in mijn weblog als volgt.
ZONDAG 3 SEPTEMBER 2017
Vanmorgen was de laatste dienst in de Open Hofkerk met Jan van Dijk als organist en als ik om kwart voor tien de kerkzaal binnenstap is het al behoorlijk druk, dat laatste was te verwachten want Jan van Dijk is 35 jaar verbonden geweest aan de Open Hofkerk. Behalve de reguliere kerkgangers waren er vele gasten waaronder vroegere leden van het in 2009 opgeheven Open Hofkoor.
De bijzondere dienst werd geleid door de pastors Johan Bos en Guus Ruijl, de liturgie was door Jan van Dijk samengesteld. De preek had als toepasselijke thema Als muziek in je oren en daarin werd de naam van Jan meerdere keren genoemd. Aan het einde van de dienst speelde Jan Wachet auf, ruft uns die Stimme van Max Reger, dit was zijn allerlaatste daad als organist van de Open Hofkerk waarbij zijn opvolger Martien de Vos naast hem stond.
Aan het einde van de dienst spraken Johan en Guus de scheidende organist toe en wensten hem alle goeds toe. Natuurlijk kreeg Jan enkele cadeaus en daarna gaf Guus hem het laatste woord. Jan deed dat maar niet voordat hij even naar het orgel was gelopen om de sleutels er uit te halen. Aan het einde van zijn toespraak vroeg hij Martien om naar voren te komen en daarna overhandigde hij de orgelsleutels aan zijn opvolger (foto rechts), met deze symbolische handeling kwam er officieel een einde aan een tijdperk van 35 jaar. Dit betekent niet dat Jan nooit meer achter het Vierdag-orgel te zien zal zijn maar niet meer als vaste organist, het komende half jaar zal Jan Martien verder inwerken dus hij komt nog regelmatig naar Pendrecht. Na het afscheidswoord van Jan was er gelegenheid om Jan en zijn vrouw Jannie de hand te schudden en daarna kon er in de ontmoetingsruimte nog even nagepraat worden.
ZATERDAG 3 SEPTEMBER 2022
De muurschildering aan de Slinge bij de Middelharnisstraat is bijna klaar. Als ik 's middags uit mijn werk kwam was Ricardo van Zwol vaak nog bezig op de hoogwerker maar gistermiddag stond hij beneden en kon ik hem even spreken. Hij vertelde dat hij de schildering maandag afmaakt waarbij ook het logo van zijn eenmansbedrijf R75 wordt aangebracht (foto rechts), dat logo schildert hij altijd als laatste en dan is een schildering echt klaar.
Ricardo is dan nog niet klaar in de wijk: hij verhuist met de hoogwerker naar de hoek bij de Ooltgensplaatweg waar hij na het schoonspuiten van de gevel daar aan de slag gaat. In die gevel zit een gedenksteen uit de tijd van de bouw van dit deel van Pendrecht, Ricardo vertelde dat hij daar omheen schildert en de gevelsteen respecteert. Als het weer niet tegenwerkt dan is voor het einde van de maand ook deze schildering klaar en zijn er in Pendrecht vier schilderingen van Ricardo van Zwol te zien die duidelijk bij elkaar horen.
Op het terrein van het Arboretum Pendrecht speelt de jeu de boulesvereniging Rotterdam '82 die dit jaar 40 jaar bestaat. Op zondag 25 september gaan zij dit vieren en ik kreeg een mail of ik die middag wat foto's kon maken om meer bekendheid te geven aan de vereniging. Jammer genoeg ben ik die middag niet in Pendrecht en kan ik niet aan hun verzoek voldoen.
Komende dinsdag is er een 24-uurs staking bij het streekvervoer in Zeeland, Flevoland en Zuid-Holland. Het is echter niet uitgesloten dat er ook bij de bussen van de RET ritten zullen uitvallen, de trams en de metro's rijden wel volgens dienstregeling. Welke busritten gaan vervallen is nu nog niet duidelijk, de RET hoopt in de loop van maandag meer informatie te kunnen geven.
ZONDAG 28 AUGUSTUS 2022
De supermarkt van Albert Heijn was er al toen wij in Pendrecht kwamen wonen. Als kind ging ik vaak met mijn moeder mee, kennelijk heeft dat indruk gemaakt want tot op de dag van vandaag doe ik mijn boodschappen bij het Pendrechtse filiaal van de Zaandamse grootgrutter. Eerst zat de op 15 oktober 1963 geopende winkel nog aan de Slinge 690 maar op 12 december 1995 is de ingang verplaatst naar Krabbendijkestraat 10 (de foto hiernaast is uit die tijd). De winkel is al heel wat keren verbouwd. In het begin was het een lange smalle winkel, helemaal achterin was een doorgeefluik met een bel waar je je lege flessen kon inleveren. Ook herinner ik nog de automaat waar je je koffiebonen kon malen.
Albert Heijn is de enige supermarkt van toen die nog bestaat. Verdwenen zijn de Coop (de Coöperatie), S&S en Van Gilst-Visser, alle drie aan de Slinge, en De Gruyter op Plein 1953. Later kwamen de Edah en de Aldi, de Edah is in juni 2007 omgebouwd tot Plus supermarkt die in januari 2014 plaats maakte voor een filiaal van Dirk van den Broek. Gedurende korte tijd was er op Plein 1953 een goedkope supermarkt die Radar heette, een soort voorloper van de Aldi.
ZATERDAG 27 AUGUSTUS 2022
Afgelopen dinsdag maakte Albert Heijn bekend dat de supermarktketen stopt met de winkelwagenmuntjes. Dit systeem bestaat al sinds de tachtiger jaren van de vorige eeuw toen er nog een gulden in moest, pas veel later kwamen de metalen en plastic muntjes. De Zaandamse grootgrutter verwacht niet dat het aantal rondslingerende karretjes meer wordt, dat is gebleken tijdens de coronapandemie toen er ook tijdelijk geen muntjes nodig waren om besmettingen te voorkomen. Een ander argument is dat er steeds minder klanten zijn met contant geld, zij moeten dan eerst bij de servicebalie een muntje halen en al dat plastic is bovendien niet goed voor het milieu.
Toen ik vanmorgen mijn boodschappen deed zag ik dat bij de karretjes van filiaal 1020 de muntautomaten al onbruikbaar waren gemaakt, het kettinkje met de sleutel is om de stang gedraaid en met een tie-rap vastgemaakt. Of het aantal lichtblauwe zwerfkarretjes niet meer wordt zal de tijd leren, de meeste rondslingerende winkelwagens in de wijk zijn van Albert Heijn want het is de enige grote supermarkt in Pendrecht die geen wielblokkering op haar winkelwagens heeft.
Ricardo van Zwol is nu een week bezig met de schildering aan de Slinge bij de Middelharnisstraat en hij is daarmee al heel ver. De nieuwe schildering verschilt qua opzet wel iets van zijn eerdere werken maar ze passen wel bij elkaar. Toen ik vrijdagmiddag uit mijn werk kwam was Ricardo nog bezig (linker foto).
Het weggetje met de bussluis (zie bij 20 augustus) is opgebroken maar aan de rode tegels langs de stoeprand is te zien dat het een fietspad wordt. Fietsers die vanuit de Sliedrechtstraat naar Zuidwijk willen moeten nu nog twee keer afslaan maar straks kunnen ze gewoon rechtdoor rijden.
Het voorste deel van de Ooltgensplaatweg is aan één kant opgebroken, toch is de straat afgesloten (rechter foto). De kruising bij de ingang van de parkeergarage bij de Slinge is weer helemaal open voor het verkeer.
ZONDAG 21 AUGUSTUS 2022
Voor de basisscholen in de regio midden zit de zomervakantie er op, morgen gaan de leerlingen weer naar school. Ook voor mij is de vakantie voorbij, weliswaar start het voortgezet onderwijs pas op 29 augustus maar als roostermaker begin ik altijd een week eerder. We beginnen het schooljaar met een gezamenlijk ontbijt voor alle roostermakers van Albeda, vanwege corona hebben we dat twee keer niet kunnen doen.
De westklok van de Sint Bavokerk staat nog steeds stil op kwart over 6 en ook met de luidklokken is iets aan de hand, op zondagochtend luidt alleen maar de kleine klok.
ZATERDAG 20 AUGUSTUS 2022
Ricardo van Zwol is begonnen met de voorbereidingen voor de schilderingen die hij gaat maken op twee zijgevels van flats langs de Slinge (zie bij 16 juli), gisteren heeft hij vanaf een hoogwerker met een hogedrukspuit de zijgevel van de Vestia-flat bij de Middelharnisstraat schoongespoten.
Het voorste stukje van de Ooltgensplaatweg is van 22 tot en met 24 augustus afgesloten wegens werkzaamheden, de parkeergarage blijft wel bereikbaar.
Tussen de Ooltgensplaatweg en het straatje vanaf de Zuiderparkweg naar de parkeergarage (foto, tegenover de Sliedrechtstraat) is al jaren een smal weggetje met een bussluis, het lijkt er op dat dit gaat verdwijnen want de randen zijn opgebroken en de weg is afgesloten met rood-witte hekken. Het weggetje is er al vrij lang maar waarom het is aangelegd weet ik niet.
Op Zijpe 6 is schoonheidssalon La Rose gevestigd, de naam staat in grote letters op de etalageruit. Eerder stond er op het raam Beauty Bar by F&F en was het ook al een schoonheidssalon. In de begintijd van Pendrecht zat hier de tabakswinkel van W. de Vos.
Afgelopen week is er voor het eerst sinds lange tijd regen gevallen waardoor de bruine grasvelden weer enigszins groen kleuren, het is echter lang niet genoeg om het watertekort aan te vullen. Een ander gevolg van de langdurige droogte en de hoge temperaturen is dat het water in de rivieren lager staat waardoor schepen minder lading mee kunnen nemen wat weer gevolgen heeft voor de economie.
ZONDAG 14 AUGUSTUS 2022
Sinds vorig jaar juli stoppen de netbeheerders in fases met het uitzenden van het toonfrequent (TF) signaal en op 31 oktober aanstaande is Rotterdam Zuid en dus ook Pendrecht aan de beurt. Het TF-signaal is een soort puls die op vaste tijden door het elektriciteitsnet wordt gestuurd om apparaten te schakelen, de meest bekende toepassing is het omschakelen van de elektriciteitsmeter van dagstroom op nachtstroom en omgekeerd. Deze techniek dateert nog uit de tijd van de vroegere analoge meters, de huidige slimme meters werken digitaal en schakelen automatisch om zodat het TF-signaal daarvoor niet meer nodig is. Bovendien is de apparatuur die het TF-signaal uitzendt verouderd en aan het einde van zijn levensduur, de netbeheerders hebben daarom besloten om het TF-signaal gefaseerd uit te zetten. Wie geen slimme meter heeft/wil kan dus vanaf 31 oktober geen gebruik meer maken van het nachtstroomtarief.
Maar ook met een slimme meter kan het verdwijnen van het TF-signaal gevolgen hebben. Het TF-signaal kan namelijk eveneens gebruikt worden om de boiler aan te sturen zodat het water alleen wordt opgewarmd met de goedkopere nachtstroom, in de meterkast zit dan een relais (foto) dat de boiler 's avonds inschakelt (dat is de "klap" die je op doordeweekse dagen 's avonds om 11 uur in de meterkast hoort) en 's morgens weer uit. Het verdwijnen van het TF-signaal kan dan tot gevolg hebben dat het water niet meer automatisch wordt opgewarmd en lang niet altijd is er een schakelaar om de boiler permanent aan te zetten. Hiervoor zijn verschillende oplossingen mogelijk zoals het laten plaatsen van een schakelklokje of het aanpassen van de bedrading zodat de boiler altijd opwarmt, dit zijn echter werkzaamheden die alleen door een elektricien gedaan mogen worden. Kijk op de website van Stedin voor meer informatie, daar is ook na het doorlopen van een stappenplan te lezen of er een aanpassing nodig is zodat de boiler na het verdwijnen van het TF-signaal goed blijft werken.
De woningen van OWG hadden meteen vanaf het begin boilers die met behulp van het TF-signaal werden in- en uitgeschakeld. In het huurcontract uit die tijd waren maar liefst 8 pagina's gewijd aan onze electrische heetwatervoorziening en als je sommige stukken doorleest krijg je de indruk dat de boiler echt een wereldwonder is (die vernuftige installatie is dus het boilerrelais dat door het TF-signaal wordt ingeschakeld):
Op bepaalde uren van het etmaal schakelt een vernuftige installatie het verwarmingselement van het toestel in, waardoor het water verhit wordt. Heeft het water in het toestel een temperatuur van ongeveer 85 graden Celsius bereikt, dan wordt de stroomtoevoer direct door het toestel zelf onderbroken. Het toestel schakelt zich dan dus zelf uit en daarover behoeft U zich dus geen zorgen te maken. (...) Het electrische heetwatertoestel werkt dus geheel automatisch en voorziet U van een grote hoeveelheid heet water voor een betrekkelijk gering bedrag op Uw electriciteitsrekening. (...) Het water wordt, zowel in de zomer als in de winter, zonder dat U hiervoor maar één handeling behoeft te verrichten op een temperatuur van ongeveer 85 graden Celsius gebracht. U ziet hieruit dat u werkelijk de beschikking krijgt over heet water.
Pas in 1999 maakte ik kennis met een boiler toen ik naar mijn huidige woning verhuisde, daarvoor woonde ik in huizen met een geiser dus van het TF-signaal had ik nog nooit gehoord. De eerste nacht in een nieuw huis is sowieso al vreemd dus ik schrok behoorlijk toen ik om 11 uur 's avonds ergens in huis een knal hoorde (ik lag al in bed en mijn meterkast is in het huis), ik ging mijn bed uit om te kijken of er iets was gevallen maar ik kon niets vinden. Ik weet niet meer hoe ik er uiteindelijk achter ben gekomen dat het om het boilerrelais ging.
ZATERDAG 13 AUGUSTUS 2022
Vorig weekend was er weblogstilte omdat ik op vakantie was in Finland waar ik de hoofdstad Helsinki heb bezocht. Het centrum doet erg aan Pendrecht denken want in een groot deel van de binnenstad zijn de straten aangelegd in een rechthoekig patroon, net als in Lissabon was een ramp de aanleiding daartoe.
In 1809 werd Finland, dat eeuwen lang een deel van Zweden was, veroverd door Rusland en tijdens de gevechten wordt Helsinki (dat toen nog een onbeduidend stadje was) door een brand grotendeels verwoest. Op bevel van tsaar Alexander I wordt Helsinki de hoofdstad van Finland (daarvoor was dat het in het zuidwesten van het land gelegen Turku) en vanaf dat moment groeide de stad snel. Het centrum werd herbouwd naar voor die tijd moderne inzichten met imposante gebouwen aan brede straten in een rechthoekig patroon, deze opzet heeft het centrum van Helsinki tot op de dag van vandaag behouden.
Nederland zucht onder een hittegolf en de gevolgen zijn ook in Pendrecht te zien zoals bruine in plaats van groene grasvelden. Je rustig houden, veel drinken en als je naar buiten moet zo veel mogelijk de schaduw opzoeken zijn de belangrijkste adviezen om het nog enigszins uit te kunnen houden.
Op Plein 1953 en de Zijpe hebben de lantaarnpalen nieuwe armaturen gekregen met ledverlichting. Bij de vernieuwing van het Plein in 2000 kwamen er nieuwe lantaarnpalen met een mooi vormgegeven armatuur (foto) met als bijzonderheid dat het indirecte verlichting was: de lamp zat in de voet en het licht scheen tegen de onderkant van de kap aan. In 2008 kreeg ook de Zijpe nieuwe lantaarnpalen met deze armaturen na het vervangen van de bestrating.
Op Plein 1953 werd het aantal armaturen geleidelijk minder, als een lantaarnpaal vanwege schade werd vervangen dan kwam er een standaard armatuur op. De oude armaturen hadden kwikdamplampen die na inschakeling pas na enkele minuten op volle sterkte brandden, de lampen hadden ook geen lange levensduur want regelmatig heb ik kapotte lampen gemeld.
In mijn kindertijd was er op het Plein tussen de Karel de Stouteflat en de winkels een rolschaatsbaan en daar stonden hoge lantaarnpalen, die hadden halverwege een scharnier zodat het vervangen van een kapotte lamp zonder hoogwerker kon gebeuren.
ZONDAG 31 JULI 2022
In 2015 was ik op vakantie in Polen en vandaag precies 7 jaar geleden heb ik in de stad Krakau de wijk Nowa Huta bezocht die veel overeenkomsten heeft met Pendrecht.
Nowa Huta (letterlijk: Nieuwe Staalfabriek) is gesticht in 1949 en was toen nog een zelfstandige stad ten oosten van Krakau. Het moest een modelstad worden (in communistische zin, wel te verstaan) waar de arbeiders in moderne flats kwamen te wonen.
De wijk heeft de vorm van een halve achthoek met een centraal plein (Plac Centralny, foto links) van waaruit de brede hoofdstraten in verschillende richtingen uitwaaieren. Om werkgelegenheid te creëren werd in 1954 pal naast de wijk een ijzergieterij gebouwd die behalve voor werkgelegenheid ook voor een enorme luchtvervuiling zorgde. Nowa Huta bestaat niet alleen uit huizen maar ook uit winkels, scholen, twee theaters, cafés en restaurants. De meeste huizen zijn flats die in een parkachtige omgeving staan, in Nowa Huta is veel groen. De brede straten verdelen de wijk in buurten, de buurten zelf hebben het karakter van een grote hof waar smalle straten doorheen lopen (foto rechts).
De eerste huizen van Nowa Huta zijn vrij groot en liggen in een groene omgeving, de latere goedkoop gebouwde grauwe flats waren klein en zagen er troosteloos uit (foto links). Na de val van het communisme raakte de wijk ernstig in verval: de ijzergieterij kromp in omvang waardoor de werkloosheid steeg met alle gevolgen van dien, het werd uiteindelijk een wijk waar je 's avonds maar beter niet kon komen. De laatste jaren is er echter veel ten goede veranderd, Nowa Huta komt weer in trek als woonwijk en wordt veel bezocht door toeristen.
Het eerst gebouwde blok is een portiekflat, bestaande uit drie portieken met elk 6 woningen. Het in 1949 gebouwde blok is in 2006 gerenoveerd en in de voorgevel is een steen ingemetseld (foto rechts). Een online vertaler geeft een wat vreemd resultaat maar er staat ongeveer het volgende: Op deze plek begon het grote werk van het bouwen van Nowa Huta als symbool van de socialistische transformatie van de Poolse bevolking 1949-1969. Gerenoveerd in 2006.
Net als Pendrecht werd ook Nowa Huta een complete wijk, dat wil zeggen met alle voorzieningen die de bewoners nodig hebben. Er was echter één uitzondering: in het ontwerp van de socialistische modelstad was geen kerk opgenomen. Pas in 1977 kon de eerste kerk (de Ark van de Heer) worden ingewijd nadat de bewoners meer dan tien jaar met steun van bisschop Karol Wojtyla (de latere paus Johannes Paulus II) hebben gestreden voor de bouwvergunning. Het kerkgebouw heeft een opvallende ronde vorm (foto links) en op het plein vóór de ingang staat een beeld van de bisschop die de kerk ook heeft ingezegend.
De winkels zijn verdeeld over de wijk in winkelstrips en hier en daar staan zelfs vrijstaande kiosken, op een gegeven moment dacht ik even in Pendrecht te zijn want de doorgang onder een flat (foto rechts) lijkt wel erg veel op die in het Westerschouwenpad. De afstanden in Nowa Huta zijn vrij groot en ongemerkt heb ik er heel wat kilometers gelopen. Gelukkig had ik een gedetailleerde plattegrond want in tegenstelling tot Pendrecht staan de straten niet altijd loodrecht op elkaar wat het oriënteren lastig maakt. Al met al heb ik ongeveer vijf uur door de wijk rondgelopen, daarna ben ik weer teruggereisd naar het centrum van Krakau.
ZATERDAG 30 JULI 2022
Het voormalige Kruisgebouw aan de Herkingenstraat 8 (later zat hier zorgorganisatie Laurens) is verbouwd ten behoeve van een begeleid wonen project dat wordt gerund door de organisatie Zorg voor Elkaar Begeleid Wonen, deze naam staat in grote letters op de gevel boven de ingang.
De Open Hofkerk als zodanig bestaat niet meer, het bordje op de ingangsdeur is daarom vervangen door een nieuwe met daarop de namen Seinpost Slinge en Open Hof. Op de grote ramen daarboven stond twee keer OPEN HOF KERK, opvallend is dat alleen bij het onderste raam de tekst KERK is weggehaald (linker foto).
Mijn voorspelling van vorige week is uitgekomen: het biljart uit de Zuiderkroon staat nu in Het Middelpunt zodat de biljarters weer op hun eigen biljart kunnen spelen. Van beide biljarts in Het Middelpunt zijn de lakens vernieuwd waardoor de ballen merkbaar langer rollen.
Op het toegangshek van het terrein NV80 aan de Nieuw-Vossemeerweg (het voormalige complex van RSV Unicum) zijn twee doeken bevestigd waarop de naam staat (rechter foto), dit is vanaf een grote afstand zichtbaar want het hek ligt precies in het verlengde van de Stavenissestraat.
Het volgende weekend is er een weblogpauze, het eerstvolgende actuele nieuws verschijnt op zaterdag 13 augustus.
ZONDAG 24 JULI 2022
Wie verlangt er met het warme weer niet naar om lekker een baantje te trekken in een zwembad, bij voorkeur in een buitenbad? In de vorige eeuw hoefde je daarvoor niet eens de wijk uit want Pendrecht had zijn eigen zwembad, vandaag is het precies 30 jaar geleden dat Zwembad Pendrecht voor het laatst open was.
Zwembad Pendrecht stond aan de Sliedrechtstraat, tussen de Dinteloordstraat en de Burghsluissingel. Er was zowel een buitenbad als een binnenbad, het buitenbad kon je bereiken via een achterdeur vanuit het binnenbad maar er was ook een aparte ingang aan het voetpad langs de Burghsluissingel. Zwembad Pendrecht was een on-Pendrechts gebouw met blauwe golfplaten maar de wijkbewoners waren er erg aan gehecht, vooral in de zomermaanden werd het buitenbad druk bezocht. De officiële opening van het zwembad werd verricht door wethouder H. van der Pols op 11 september 1971.
De vreugde was echter van korte deur want door de bezuinigingen in de jaren tachtig werd het voortbestaan van het zwembad onzeker. In 1987 ging het buitenbad dicht met als gevolg dat het aantal bezoekers daalde waardoor het verlies nog verder opliep. Omdat ook voor het binnenbad sluiting dreigde organiseerden wijkbewoners een handtekeningenactie onder het motto "De stop mag er niet uit!" maar dat heeft niet mogen helpen. Op 24 juli 1992, vandaag dus precies 30 jaar geleden, was het zwembad voor het laatst open, aan het einde van die dag ging na amper 20 jaar de deur van Zwembad Pendrecht voorgoed dicht. Wie nog een baantje wilde trekken moest voortaan naar het Sportfondsenbad op Zuidplein, dat is inmiddels ook gesloopt en vervangen door Zwemcentrum Rotterdam.
Pas in februari 1994 is het gebouw afgebroken, na de sloop bleek de grond vervuild te zijn zodat er een bodemsanering nodig was. Op de plek waar het zwembad heeft gestaan zijn 20 eengezinswoningen en 8 patiobungalows gebouwd die in 1998 zijn opgeleverd.
ZATERDAG 23 JULI 2022
De eerste stap is gezet voor mijn suggestie om de eerste steen van Valckensteyn een plek te geven in het nieuwe Valckensteyn (zie bij 9 april). De steen staat sinds 2011 opgeslagen bij Vitaal Pendrecht (linker foto) en afgelopen week ben ik er met Mariëtte van Woonstad Rotterdam heen geweest om de steen te bekijken. Zij heeft de steen gefotografeerd en de maten opgenomen om dit door te sturen naar de architect die gaat bekijken waar de steen in het nieuwe gebouw ingepast zou kunnen worden.
De tijdelijke verkeerslichten bij de kruising van de Krabbendijkestraat en de Ossenisseweg staan er niet meer, een dag na mijn melding zijn ze op oranje knipperend gezet en nu zijn ze weg.
Het biljart in de Zuiderkroon is weg, inclusief de twee lampen erboven. Het is de bedoeling dat het biljart naar Het Middelpunt gaat, wie weet staat het er komende dinsdag al.
Een betonnen band van de muur over de duiker in de Krabbendijkestraat ligt op het voetpad (rechter foto).
ZONDAG 17 JULI 2022
Gisteren schreef ik over de muurschilderingen die Ricardo van Zwol volgende maand gaat maken op twee flats aan de Slinge, dit is een vervolg op de schilderingen die hij twee jaar geleden heeft gemaakt op de zijgevels van de flats Slinge I en II (ter weerszijden van de Melissantstraat). De muurschilderingen van Ricardo van Zwol zijn op meerdere plaatsen in Rotterdam te zien, onder andere op flats aan de Molièreweg in Lombardijen.
De beide afbeeldingen horen bij elkaar en tonen elk een kind met op de achtergrond gestyleerde planten, op de linker schildering kijkt een jongen naar een kolibrie terwijl op de rechter schildering een meisje haar blik werpt op een tropische bloem. De schilderingen zijn goed zichtbaar omdat er geen bomen voor staan en de Slinge heel breed is, het beste zijn ze te bekijken vanaf de overkant. Op de foto rechts de zijgevels voordat de schilderingen zijn aangebracht.
ZATERDAG 16 JULI 2022
Een jaar geleden zag ik dat aan de Kamperlandsingel de bungalow op nummer 11 te koop stond, de vraagprijs was 575.000 euro. De bungalow heeft een oppervlakte van 153 m² maar rondom is een grote tuin, het hele perceel is maar liefst 880 m² groot. Het bord TE KOOP is al een tijdje weg maar het huis is nog steeds onbewoond, de eens zo mooie tuin is compleet verwilderd (foto).
De nieuwe speeltoestellen in de Halsterenstraat zijn te gebruiken, de hekken die er vorige week nog omheen stonden zijn weg.
Bij de kruising van de Krabbendijkestraat en de Ossenisseweg waren twee tijdelijke wegversmallingen waarbij het verkeer werd geregeld met mobiele stoplichten (zie bij 2 juli). De werkzaamheden zijn afgerond maar de stoplichten werken nog steeds.
In de vroegere Dierenkliniek Pendrecht aan de Tiengemetenhof komt een kliniek met de naam Adore.
Half augustus gaat Ricardo van Zwol beginnen met de muurschilderingen op de zijgevels van de flats bij de Ooltgensplaatweg en de Middelharnisstraat aan de kant van de Slinge. Voor het ontwerp wil Ricardo één of meer portretten van jonge bewoners van de flats gebruiken, hij zoekt daarvoor modellen tussen de 6 en 15 jaar.
ZONDAG 10 JULI 2022
Vandaag is het precies 8 jaar geleden dat de Geluksmuur bij de Zijpe is onthuld waarin de eerste steen van Pendrecht is ingemetseld. Dankzij de welwillende medewerking van mijn werkgever kon ik een uurtje eerder weg zodat ik er op tijd kon zijn en in mijn weblog van 10 juli 2014 beschreef ik de onthulling als volgt.
Tegen half vijf kom ik aan bij de Zijpe en zag ik dat er bovenop het muurtje twee grote planten stonden, de metalen rand die ik eerder had gezien is dus een plantenbak (foto links). Op de Zijpe stonden aan de kant van de kiosken twee partytenten en meerdere tafels met banken. In tegenstelling tot de afgelopen dagen die regenachtig waren was het vandaag stralend zonnig weer met een heerlijke temperatuur. Het zou dan ook gezellig druk worden, één van de gasten was Eveline van Rooy die het ontwerp voor de Geluksmuur heeft gemaakt (Eveline heeft tien jaar als kunstenares in Pendrecht gewoond en gewerkt).
Nico Ros van Woonstad Rotterdam opent het officiële programma en na een kort welkomstwoord nodigt hij iedereen uit om mee te lopen naar de Geluksmuur. De eerste spreker was Eveline van Rooy (foto rechts) en in een persoonlijk verhaal vertelde zij hoe het idee voor de muur tot stand is gekomen. Oorspronkelijk zou het de Klaagmuur gaan heten maar om dit negatieve woord te vermijden werd het de Geluksmuur. In het gemetselde muurtje zijn zowel oude als nieuwe bakstenen uit Pendrecht verwerkt en het is de bedoeling dat iedereen aan het gaas ter weerszijden van de muur een slotje kan bevestigen, naar het idee van een slotjesbrug in o.a. Parijs. Ze was erg tevreden met het resultaat want het is precies geworden zoals zij het bedacht had.
Hierna is het mijn beurt om iets te vertellen over de historische steen die in het muurtje verwerkt is: het plaatsen van de steen in 1954, de sloop van de woningen 50 jaar later, de omzwervingen van de steen en nu dan de herplaatsing in dit muurtje zodat het historische kleinood weer voor iedereen zichtbaar is. Ik eindig mijn verhaal met het voorlezen van het gedicht dat G.A. Willemsen maakte ter gelegenheid van het plaatsen van de gevelsteen op 29 maart 1954 (foto links).
Daarna nemen Eveline, nachtburgemeester Harry Kock en ikzelf de Geluksmuur in gebruik door aan het gaaswerk een slotje te hangen. Eveline had haar slotje van te voren rood geverfd en er F ♥ E op geschilderd (foto rechts), de F staat voor haar in 2012 overleden echtgenoot Frans. Mijn slotje is anoniem maar misschien zet ik er wel een keer mijn initialen op, ik heb het sleuteltje nog dus eventueel kan ik dat thuis doen [aanvulling: een dag later heb ik dat alsnog gedaan]. Hierna hingen nog enkele andere mensen er een slotje in zodat er nu al ruim 10 slotjes hangen.
Vervolgens loopt het gezelschap naar de leegstaande woning Serooskerkestraat 1 die bekeken kon worden zodat men kon zien wat er tijdens de opknapbeurt in de huizen boven de winkels is veranderd. Via een niet al te brede houten trap met een bocht van 180 graden kom je op de eerste verdieping met een doorgebroken woonkamer, een keuken (was oorspronkelijk een slaapkamer), een klein kamertje (was oorspronkelijk de keuken) en het toilet. Op de zolderverdieping zijn drie slaapkamers (de twee kamers aan de Zijpe-kant krijgen licht dankzij de nieuw geplaatste dakkapellen) en een ruime douche met tweede toilet. De kamers op de bovenste verdieping zijn nogal donker want de ramen zijn in verhouding toch maar klein. Ondanks de modernisering is de historie niet helemaal verdwenen want waar mogelijk zijn de oude paneeldeuren gehandhaafd.
Na het bezichtigen van de woning loopt iedereen terug naar de Zijpe. Niet lang daarna ging het Chinese buffet open en konden we genieten van de gerechten van Pak Kai. Het eten en het zonnetje waren heerlijk, ik kan niet heugen dat ik ooit buiten op het pleintje van de Zijpe heb gegeten. Het was heel gezellig en de meeste bezoekers bleven daardoor nog geruime tijd nagenieten, terugkijkend op een geslaagde middag/avond.
ZATERDAG 9 JULI 2022
Vandaag is in de regio midden de zomervakantie begonnen en zijn de scholen zeven weken gesloten, ook de Beatrixschool (foto links) waar ik meer dan 50 jaar geleden op heb gezeten. Ook ik kan al van de vakantie genieten, normaal werk ik nog een week door maar omdat de roosters voor volgend schooljaar al klaar zijn was gisteren mijn laatste werkdag. Omdat ik na de vakantie een andere werkplek krijg (wel op dezelfde locatie, waar ik al 25 jaar werk) moest ik aan het einde van de dag al mijn spullen inpakken.
Na de Papendrechtstraat zijn nu ook in de Halsterenstraat de nieuwe speeltoestellen geplaatst (foto rechts), het zijn andere dan in de Papendrechtstraat maar er staan nog hekken omheen. De op 27 februari 2009 geplaatste gele paalklok staat er nog steeds en ik verwacht eigenlijk niet dat deze wordt weggehaald, zo blijft er toch nog een herinnering aan de eens zo actieve Opzoomerstraat over.
Nagekomen bericht: RTV Rijnmond besteedde aandacht aan de 100-jarige Jan Pruim inclusief een interview terwijl hij op zijn bankje zit.
ZONDAG 3 JULI 2022
Met de sluiting van inloophuis Het Verhaal is opnieuw een stukje van Pendrecht geschiedenis geworden. Begin 1991 besloten de toenmalige kerken in Pendrecht (de rooms-katholieke Sint Bavokerk, de gereformeerde Christus Triomfatorkerk en de hervormde Open Hofkerk) om een inloophuis op te richten. De bedoeling ervan was dat mensen op een rustige plek op verhaal kunnen komen, zodoende kreeg het inloophuis de naam Het Verhaal. Het inloophuis startte in een winkelpand aan de Ossenisseweg 129 (foto) dat officieel werd geopend door wethouder Van der Schalk op 2 februari 1991. Enkele maanden na de opening werd de oecumenische stichting Inloophuis Het Verhaal opgericht.
Oorspronkelijk zat Het Verhaal alleen in de winkelruimte, later is de bovenwoning erbij getrokken. Behalve een huiskamerfunctie en het bieden van een luisterend oor werden er kleinschalige activiteiten georganiseerd. Door de afbraak van de winkels aan de Ossenisseweg moest het inloophuis verhuizen, sinds 1 juni 2005 was Het Verhaal gevestigd in een benedenzaal van de Sint Bavokerk, de ingang was via de blauwe deur naast de pastorie aan de Slinge.
ZATERDAG 2 JULI 2022
Sinds kort staat in de Wielewaal het Jan Pruim bankje als eerbetoon aan de voormalige wijkagent van Pendrecht en de Wielewaal die onlangs 100 jaar is geworden en al 73 (!) jaar in de Wielewaal woont. Op de leuning zit een bordje waarop staat dat het bankje is aangeboden op 14 juni 2022 door de Bewonersorganisatie en Huurdersvereniging Wielewaal, Unie Van en Voor de Wielewaalers, knutselclub Wielewaal, Eetclub senioren en gemeente Rotterdam.
Rondom de tekst op het bordje staan twee trappende voeten en zes voetballen afgebeeld, een verwijzing naar de bij Pendrechtse kinderen meest gevreesde bezigheid van Jan Pruim: het in beslag nemen van de bal bij illegale voetbalpartijtjes in de gemeenschappelijke tuinen, daarmee is zijn bijnaam Pruimpie de ballenjatter verklaard. Het bankje staat op de hoek van de Aarnoudstraat en de Marjoleinstraat.
Bij de kruising van de Krabbendijkestraat en de Ossenisseweg zijn twee tijdelijke wegversmallingen omdat er aan ondergrondse leidingen wordt gewerkt, het verkeer wordt geregeld met mobiele stoplichten (linker foto).
De politieborden bij metrostation Slinge met de getuigenoproep voor informatie over de dood van Sedar Soares zijn weggehaald.
Bij de twee locaties van basisschool Over de Slinge staan opvallende textielbakken (middelste foto).
Op Plein 1953 is een nieuw speelelement geplaatst, het staat schuin tegenover de ingang van Dirk (rechter foto).
De vakantiedienstregeling van de RET gaat voor de buslijnen aanstaande maandag al in. Vanwege het hoge ziekteverzuim zijn er niet genoeg chauffeurs beschikbaar om de normale dienstregeling te kunnen rijden, de afgelopen weken zijn er om die reden al meerdere ritten uitgevallen. Voor de tram en de metro begint de vakantiedienstregeling op zaterdag 9 juli.
Sinds gisteren is het in heel Rotterdam verboden om eenden en andere dieren te voeren. Er zijn meerdere argumenten voor deze maatregel: het voer is in veel gevallen ongezond voor de dieren en de achterblijvende etensresten trekken andere dieren aan (zoals meeuwen en ratten) met als gevolg overlast van uitwerpselen en lawaai en/of agressief gedrag van dieren. Op Plein 1953 hangen al sinds mei 2018 borden met het verzoek om duiven en andere vogels niet te voeren, dit is nu dus een verbod en geldt in heel de stad.
In het plantenperk aan de Stavenissestraat tegenover de Kamperlandsingel wordt een proef gedaan met bokashi, een bodemverbeteraar die is gemaakt uit bladafval (foto links). De methode is afkomstig uit Japan en is bedoeld om het leven op de bodem te stimuleren, op 8 plaatsen in de stad wordt deze proef uitgevoerd. De proef is vorig jaar al begonnen en sinds kort staat er in het perk een houten paal met daarop een bordje met een toelichting, klik hier voor meer informatie. Bokashi is Japans voor "goed gefermenteerd organisch materiaal".
Na ruim 30 jaar is het inloophuis Het Verhaal gesloten door een gebrek aan vrijwilligers. Na de start in een voormalig winkelpand aan de Ossenisseweg verhuisde het inloophuis in 2005 naar de Sint Bavokerk, de ingang was via de blauwe deur aan de kant van de Slinge (rechter foto). Op 24 juni zijn de mensen die ooit betrokken waren bij het inloophuis nog éénmaal bij elkaar geweest om herinneringen op te halen.
ZONDAG 26 JUNI 2022
Bladeren in mijn weblogarchief stemt regelmatig tot weemoed en menig bericht wekt nostalgische gevoelens op, vroeger gebeurde er veel meer in Pendrecht dan nu. Precies 10 jaar geleden was de eerste aflevering van de Radio Pendrecht Soap in het Pendrecht Theater en in mijn weblog van 26 juni 2012 beschreef ik dat als volgt.
Het was een warme dag en 's avonds was de eerste aflevering van de Radio Pendrecht Soap. Er was veel belangstelling en als ik het Pendrecht Theater nader staat er al een lange rij. Maar er was voor iedereen plaats want men moest zich van te voren aanmelden, er waren 112 aanmeldingen. Binnen is het erg warm en de meeste bezoekers halen daarom een verfrissend drankje bij de bar. Over belangstelling hadden Cees Bavius en Pieta Bot niet te klagen want het theater was mudvol. Ik zag menige bekende waaronder Harry Kock (nachtburgemeester), Katja Horeman en Theo Coşkun (deelgemeente Charlois), Jan van Dijk (organist van de Open Hofkerk), Harry de Boer (Woonstad Rotterdam) en ook mijn moeder was er met een vriendin.
Als uiteindelijk iedereen een zitplaats heeft gevonden wordt het publiek tot stilte gemaand door één van de acteurs die een bord met STIL! laat zien. Dan volgt de inleiding van Cees; na het bekende verzoek om mobieltjes uit te zetten brengt hij nog even in herinnering dat het Pendrecht Theater het enige theater in Nederland is zonder verwarming (en ook zonder airconditioning maar dat liet hij wijselijk achterwege!).
Er waren aardig wat acteurs waaronder een manager (Raziye Akilli) die te maken heeft met twee weerbarstige floormanagers Jo en Do. Verder is er ook nog oma, zij is feelgoodmanager, en oma Jopie, Marjan, Kimberley, een verteller en technici.
De avond begon met een omroepstem: "Dames en heren, wat gebeurde er in de proloog van de Radio Pendrecht Soap? Heeft u het gemist? Witte donderdag, opzoomeren in de Larenkamp, the Passion van Jezus de Munk of was u verkouden? Geen nood, geen nood, want speciaal voor u is hier de herhaling van de proloog van de... Radio Pendrecht Soap." Dat laatste werd door alle spelers hardop geroepen.
Sadet en Mira, de toneelnamen van Cristina en Fallon, openden met een fraai inkijkje in wat er op een portiek in Pendrecht allemaal te horen is en of er een soap te maken zou zijn met de familie Doorsnee. Maar hoe zouden de twee dames in dat portiek aan radio's komen want voor een hoorspel heb je die toch nodig. Uiteindelijk komt er een mooi verhaal van mevrouw de Bollenbakker, verteld door Thea Abma.
Het tweede deel van de voorstelling was een talkshow en het publiek moest verhuizen naar het andere deel van het theater, met veel passen en meten lukt het om iedereen een plek te geven. Cees Bavius en Arno Brouwer nemen het woord want zij gaan de talkshow leiden. Het decor bestaat uit een bank waarop de gasten plaats nemen.
De eerste geïnterviewde was Bert den Boer, hij kwam met een stelling over verlangen. Op het eerste gehoor leek het allemaal een beetje zware kost, maar toen de zaal eenmaal aan het woord kwam werd het niet alleen vermakelijk, maar ook onderhoudend. "Wat is jouw verlangen?" werd de vraag en vanuit het publiek kwamen er antwoorden als vakantie en geld.
De tweede gast was Theo Coşkun die dagelijks bestuurder van de deelgemeente Charlois is. Hij kreeg de vraag wat zijn functie is en wat hij voor de deelgemeente en Pendrecht doet. Al snel kwam het gesprek op het wegvallen van de Middelburgt en de wens van de mensen in de wijk om een gewone koffiedrinkplek zoals je die in het wijkgebouw had terug te krijgen. Maar het blijft een talkshow waarbij het duo Cees en Arno de vrolijkheid er in weet te houden.
Aan het eind van de talkshow dirigeerden de spelers het publiek weer terug naar de andere zaal in het Pendrecht Theater om de sloteditie mee te maken. De familie Penwijk stelt zich voor, er wordt tapas gemaakt en alles staat klaar voor een lekker etentje, maar dat gaat natuurlijk niet zo maar. Kimberley belt aan en meldt dat ze weer thuis komt wonen. Het is uit met Danny en Marjan wordt... oma. Het is een in twee opzichten smakelijk verhaal dat komisch wordt gebracht.
Dan gebeurt er iets onverwachts: buurtagent Han Adema stapt het theater binnen met een minder prettige mededeling. Hij vertelt zonder blikken of blozen dat er geen vergunning is voor de Radio Pendrecht Soap en dat alle apparatuur in beslag wordt genomen. De radioploeg krijgt bovendien een bekeuring van € 2500 die binnen twee weken betaald moeten worden.
De anders zo toegankelijke buurtagent is niet te vermurwen en geeft opdracht om de stoppen er uit te draaien, prompt zit het hele theater in het donker. Han speelde zijn rol subliem want veel bezoekers dachten dat het menens was...
Daarmee eindigt de voorstelling en krijgen alle acteurs een bloemetje. De volgende aflevering van de Radio Pendrecht Soap is in oktober.
ZATERDAG 25 JUNI 2022
In de Papendrechtstraat zijn de speeltoestellen geplaatst op de langwerpige strook die al lange tijd te zien was (linker foto), spelen kan nog niet want er staan nog hekken omheen. De Halsterenstraat krijgt te zijner tijd ook speeltoestellen, de gele paalklok staat precies aan de rand van het toekomstige speelplein.
Voormalig wijkagent Jan Pruim is afgelopen week 100 jaar geworden, hij was destijds gevreesd door de Pendrechtse jeugd omdat hij bij illegale voetbalpartijtjes in de gemeenschappelijke tuinen de bal in beslag nam wat hem de bijnaam Pruimpie de ballenjatter opleverde.
De naam van de schoonheidssalon House of Beauty aan de Slinge is met grote letters in de lichtbak op de gevel aangebracht (rechter foto). Het verschil met de supermarkt Komuna is levensgroot: de dichtgeplakte ramen (waarvan in de zijgevel nog een restant te zien is) zijn verdwenen en nu kan je zonder belemmering naar binnen kijken. De ruimte ziet er heel mooi uit en achter het linker raam staat een aangeklede pop.
ZONDAG 19 JUNI 2022
Een week geleden kreeg ik een mail van oud-Pendrechtenaar Albert die eind jaren zeventig in de Hontenissestraat op nummer 66 woonde. Hij was op zoek naar informatie over een clubhuis in de Sommelsdijkstraat dat OVZ heette en vroeg of ik meer wist. Albert was al eens een keer daar gaan kijken maar het gebouw wat er staat herkende hij niet.
De afkorting klonk mij bekend in de oren en de naam Ontspanningsvereniging Zuid kwam in mij op. Al snel had ik in mijn documentatie ontdekt dat OVZ in de voormalige kleuterschool Heilige Engelbewaarder zat, in het begin van de negentiger jaren had ook de Bewonersorganisatie Pendrecht (BOP) hier een klaslokaal als werkruimte. Aan de Sommelsdijkstraat stonden twee kleuterschooltjes die tegen elkaar aan gebouwd waren met als karakteristiek kenmerk een ronde speelzaal. In het ene gebouw zat Heilige Engelbewaarder (rooms-katholiek) en in het andere Kleutervreugd (hervormd), dat was in de tijd van de verzuiling. De lokalen van Kleutervreugd lagen aan de straatkant (foto links) terwijl die van de Heilige Engelbewaarder haaks op de straat stonden (foto rechts) en uitkeken op de zijkant van de Sint Bavokerk. Later kwam er in beide gebouwtjes een schildersschool en in 1992 zijn de beide schooltjes afgebroken om plaats te maken voor het blok resocialisatiewoningen.
Ik stuurde Albert een paar foto's en al snel kwam de reactie dat hij het gebouwtje meteen herkende. Hij was ook al een keer naar de Hontenissestraat geweest maar de flat waar hij destijds woonde staat er niet meer, de beide Groosmanflats in deze straat zijn in 2011 afgebroken.
ZATERDAG 18 JUNI 2022
Vanwege de warmte en andere bezigheden heb ik vandaag geen nieuws te melden. In de per 1 juni gesloten Zuiderkroon staat nog steeds alle meubilair (inclusief het biljart, dit zal naar Het Middelpunt verhuizen zodat we weer op ons eigen biljart kunnen spelen) en ook is er nog geen begin gemaakt met de bouw van het nieuwe Valckensteyn.
ZONDAG 12 JUNI 2022
Terug in de geschiedenis, daarom wat eerdere nieuwsfeiten uit mijn weblog.
• Juni 2013: De leegstaande Groosmanflats in de Rilland Bathstraat en de Yersekestraat wachten op afbraak.
• Juni 2014: De Middelharnisstraat was het decor van het evenement Museumstraat (linker foto).
• Juni 2015: Het mozaïek bij de ingang van de HAL-flat wordt in de oorspronkelijke staat teruggebracht.
• Juni 2016: De Opbouwwerkers (de twee witte beeldjes bij de Zijpe) staan tijdelijk in het Museumpark.
• Juni 2017: Langs de Zuiderparkweg staat een tot rijdende dierenpolikliniek omgebouwde lijnbus.
• Juni 2018: Het noordelijke deel van de Stavenissestraat wordt opgehoogd en heringericht.
• Juni 2019: De renovatie van de flat met mijn ouderlijk huis in de Wagenbergstraat begint (rechter foto).
• Juni 2020: De viering van het 60-jarig bestaan van de Sint Bavokerk wordt vanwege corona uitgesteld.
• Juni 2021: De tweelaags galerijflat aan de Melissantstraat wordt afgebroken.
ZATERDAG 11 JUNI 2022
In en om de Halsterenstraat zijn de nieuwe woningen klaar en is men bezig met het inrichten van de buitenruimte. Het straatbeeld wordt hetzelfde als in de Papendrechtstraat: de rijstraat verdwijnt en het plein wordt het domein van de voetganger, een klein stukje van de oorspronkelijke straat is er nog.
Een paar weken geleden stonden de speeltoestellen in de Halsterenstraat er nog maar ze zijn nu verdwenen, daar is de afgelopen jaren heel veel op gespeeld in de tijd dat de Halsterenstraat een actieve Opzoomerstraat was. Sjannie de Mooij speelde daarbij een belangrijke rol maar omdat haar huis werd afgebroken moest zij noodgedwongen verhuizen en kwam er een definitief einde aan de Halsterenstraat als Opzoomerstraat. De Opzoomergarage (waar de materialen voor de straatactiviteiten waren opgeslagen) is ook weg maar de gele paalklok is ondanks alle veranderingen blijven staan en loopt nog steeds (en ook nog op tijd!).
Die klok heeft een bijzondere voorgeschiedenis. Twee tieners uit de straat, Ali en Makeal, dienden in 2007 het idee voor een klok in de straat in bij het project Groene Duimen. Het idee achter hun plan was: "Als we nu met elkaar afspreken dat we na 10 uur 's avonds geen herrie meer maken op straat, dan bevorderen we de nachtrust voor groot en klein. En met een echte klok in de straat kan niemand meer zeggen dat hij niet weet hoe laat het eigenlijk is." Er ging wel enige tijd overheen voordat het idee werd uitgevoerd: pas twee jaar later (!) is de klok geplaatst, dat gebeurde op 27 februari 2009. Sjannie belde meteen naar Rieks Westrik (de toenmalige opbouwwerker in Pendrecht) die ook mij inseinde, samen zijn we toen naar de straat gelopen om te kijken.
Ik was benieuwd of de klok bij duisternis verlicht is dus ben ik 's avonds nog even gaan kijken, mijn vermoeden was juist: ook als het donker is kun je zonder problemen zien hoe laat het is. De klok wordt radiografisch aangestuurd zodat de overgang naar de zomertijd en de wintertijd automatisch gaat, net als bij de klokken van de Sint Bavokerk.
Afgelopen dinsdag was het biljarten voor de eerste keer in Het Middelpunt, het Huis van de Wijk voor Pendrecht en Zuidwijk. Het was vreemd om na 14 jaar (!) niet meer naar de Zuiderkroon te gaan, de nieuwe locatie is iets verder weg (voor mij 15 minuten lopen) maar dat is geen bezwaar. Het was voor iedereen even vreemd maar de sfeer was meteen vanaf het begin al goed. De ruimte heeft de indruk van een huiskamer met schilderijen aan de muur, het is een langwerpige ruimte met twee biljarts die afkomstig zijn uit de Larenkamp. Voorlopig spelen we op één biljart de wedstrijden, op het andere biljart kan dan worden geoefend of zonder punten gespeeld. Net als in de Zuiderkroon verzorgen we zelf de koffie en de drankjes.
Aan de raamkant staan enkele tafels en één daarvan is de teltafel, hier heb ik als puntenschrijver mijn werkplek. In de Zuiderkroon zat ik in het verlengde van het biljart maar dat is hier door de beperkte ruimte niet mogelijk, ik kijk nu schuin naar het biljart. De biljartzaal ligt aan de kant van de Slinge, bij geopende ramen is het drukke verkeer wel even wennen. Gelukkig was iedereen snel gewend aan de nieuwe situatie en werd er als vanouds enthousiast gespeeld.
ZONDAG 5 JUNI 2022
Morgen is het precies 10 jaar geleden dat op Plein 1953 de walvis werd onthuld, het grote draadfiguur was het sluitstuk van de kindvriendelijke routes door de wijk. In totaal zijn er acht routes die worden aangegeven met bewegwijzeringselementen ("blokkies"), iedere route heeft een eigen zeedier als symbool (o.a. een rood zeepaardje, een groene krokodil en een oranje zeester) maar de terugweg naar Plein 1953 wordt altijd aangeduid met een blauwe walvis.
De onthulling gebeurde op 6 juni 2012 door Alaattin Erdal van de toenmalige deelgemeente Charlois en Joke Spijkers, de held in wiens heldenmaand van de imagocampagne Pendrecht is Goed Bezig de kindvriendelijke routes zijn aangelegd. De opening was bewust gepland op woensdagmiddag zodat de kinderen er ook konden zijn. Samen met de kinderen werd er afgeteld van 10 naar 1 en... de walvis spoot water!
De walvis staat op een vierkante blauw-oranje geschilderde betonnen plaat en daarnaast staat een kleine metalen kubus met daarin de apparatuur die het spuiten regelt, de kubus is aan de buitenkant voorzien van de andere dieren die langs de kindvriendelijke routes staan. De walvis spuit overdag in de zomerperiode steeds 1 minuut water en dan 1 minuut niet. Oorspronkelijk was het een dikke waterstraal maar sinds september 2013 spuit de walvis vier dunnere stralen (foto rechts).
In de plannen voor de vergroening van Plein 1953 die in november 2015 zijn gepresenteerd was één van de wensen van omwonenden en ondernemers om de walvis weg te halen. Het idee van de water spuitende walvis was leuk maar in de praktijk bleek niet iedereen er even gelukkig mee te zijn: het water loopt niet goed weg, het plateau vervuilt snel en in de herfst is het spekglad vanwege de vallende bladeren. Sinds 2016 spoot de walvis in de zomer geen water meer maar het zou nog twee jaar duren voordat het blauwe dier zou verdwijnen, de walvis en het plateau zagen er op het laatst wel erg vuil uit (foto links).
Op 30 januari 2018 is de walvis verwijderd, het betonnen plateau gesloopt en het vierkante vak weer voorzien van gele klinkers (foto rechts). Alleen de metalen kubus met de dierenfiguren is blijven staan, wat er met de walvis is gebeurd weet ik niet.
Wie nu probeert de kindvriendelijke routes te volgen zal daar moeite mee hebben. Op veel plaatsen zijn door herinrichting de blokkies verdwenen of beschadigd, de rode verfmarkeringen op het trottoir bij oversteekplaatsen zijn bijna nergens meer te zien. De draadfiguren aan het einde van een route staan er nog wel, behalve de twee groene krokodillen aan het begin van de Tiengemetensingel.
ZATERDAG 4 JUNI 2022
Waar nu Primera aan de Slinge zit was vroeger een filiaal van de bekende snoepwinkel Jamin. In het huis erboven (foto, met de ramen aan de zijkant) woonde jaren lang Coen Veldhoen, een gepensioneerde rayonleider van Jamin. Een paar dagen geleden zag ik tijdens een avondwandeling dat de vijfkamerwoning leeg stond, naast de voordeur stond een container met afgedankt huisraad.
De enkele maanden geleden gesloten Dierenkliniek Pendrecht aan de achterkant van de Tiengemetenflat is leeggehaald, op het raam hangt een affiche van Woonstad Rotterdam dat de ruimte te huur is.
De laatste herinnering aan drukkerij Brinkman in de Baarlandhof is verdwenen, de letters zijn van de gevel gehaald. De drukkerij bestaat al heel lang niet meer maar de naam is altijd blijven staan, al ontbraken er de laatste tijd wel een paar letters. Het pand wordt verbouwd, op de bovenste verdieping komen 4 appartementen.
De Bavo-klokken lopen weer (behalve de westklok) en meubelzaak Nursa Home aan de Slinge is open.
Afgelopen dinsdagavond ging ik naar Het Middelpunt, de nieuwe speellocatie van de biljartclub uit de Zuiderkroon. Op de gebruikelijke tijd kom ik er aan maar er is niemand, binnen is alles donker en verlaten. Na een paar keer tevergeefs te hebben aangebeld ben ik maar weer terug naar huis gewandeld. Bij navraag bleek dat er vanwege de verhuizing een week niet werd gebiljart maar door een miscommunicatie heb ik dat niet meegekregen, komende dinsdag is dus de eerste speeldag in Het Middelpunt.
Oudere berichten zijn terug te vinden in het weblogarchief.