weblog Pendrecht

 

 

Dit is mijn digitale dagboek over Pendrecht, de nieuwste berichten staan altijd bovenaan. Klik hier om een reactie te sturen.

Omdat ik fulltime werk heb ik weinig vrije tijd, ik werk mijn weblog daarom alleen op zaterdag en zondag bij.

 

 

ZONDAG 14 JULI 2019

 

Zoals altijd maak ik in de zomervakantie een korte buitenlandse reis en dit jaar ga ik naar de stad Kaliningrad, een vrij onbekende toeristische bestemming. De stad ligt in een Russische exclave aan de Baltische Zee, ingeklemd tussen Polen en Litouwen.

 

Kaliningrad heeft een bijzondere geschiedenis. De stad is meer bekend als Koningsbergen dat tot 1945 de hoofdstad van Oost-Pruisen was, net als in Rotterdam is het stadscentrum tijdens de tweede wereldoorlog door bombardementen grotendeels verwoest. Na de oorlog kwam het gebied bij de Sovjet Unie en in 1946 werd Koningsbergen omgedoopt in Kaliningrad, gedurende de Sovjet-periode was Kaliningrad een gesloten stad waar buitenlanders niet mochten komen.

Sinds 1991 is Kaliningrad weer toegankelijk voor toeristen en is er aandacht voor het Duitse verleden van de stad, meerdere historische gebouwen zijn gerestaureerd (waaronder de dom, foto rechts) en de 19e eeuwse Koningspoort geldt sinds 2005 als symbool van de stad. In 2018 was Kaliningrad één van de elf speelsteden tijdens het WK voetbal, hiervoor werd speciaal een nieuw stadion gebouwd. Kaliningrad is een stad met twee gezichten: in het centrum is het een Russische stad waar weinig meer herinnert aan de Duitse tijd maar in de buitenwijken (waar de meeste vooroorlogse bebouwing gespaard is gebleven) kan men het stadsbeeld van het vroegere Koningsbergen nog ervaren.

 

 

ZATERDAG 13 JULI 2019

 

In de regio midden is de zomervakantie begonnen, ook voor mij was het gisteren de laatste werkdag.

 

ZONDAG 7 JULI 2019

 

Ik heb een reactie gekregen van de afdeling Mobiliteit van de gemeente op enkele vragen die ik had gesteld naar aanleiding van de heringerichte Krabbendijkestraat. Eén van de onderwerpen was het woord SCHOOL dat in oktober 2014 in de bestrating ter hoogte van de scholen was aangebracht (foto) maar na de herinrichting is verdwenen, ik had gevraagd of deze wegmarkering nog terugkomt. Het antwoord was als volgt: "de gemeente heeft verkeersveiligheid rondom scholen hoog in het vaandel staan, om deze reden zullen wij de wegmarkeringen ook terugplaatsen en onderzoeken wat de mogelijkheden zijn om snelheidsremmende maatregelen te treffen." Een andere opmerking ging over het ontbreken van de blauwe verkeersborden die het rijdende verkeer attenderen op de zebrapaden, deze borden zijn inmiddels geplaatst.

 

In het gedeelte tussen de Sliedrechtstraat en de Ossenisseweg was het mij opgevallen dat er maar aan één kant bomen staan. Op de meeste plaatsen aan de boomloze kant (behalve bij de bushalte) kunnen zonder meer bomen worden geplant tegenover de reeds geplante bomen, de bestrating lijkt hier al op voorbereid te zijn. Hierop krijg ik later nog een reactie, de opmerking is doorgestuurd naar de afdeling Buitenruimte.

 

 

ZATERDAG 6 JULI 2019

 

Er is weinig nieuws, afgezien van de renovatie in de Wagenbergstraat. Bij de even flat is aan de onderkant van de woonkamerramen een stukje van de gevel weggehaald, daar komen Franse balkons. De bovenste portiekramen worden groter, aan de onderkant is al te zien dat ook daar een stukje van de gevel zal verdwijnen. Bij de flat aan de overkant staat de asbestwagen nu bij het derde portiek vanaf de Abbenbroekweg.

 

De Poolse supermarkt Polo is dicht, kennelijk is de onlangs geopende supermarkt Groszek van dezelfde eigenaar.

 

 

ZONDAG 30 JUNI 2019

 

Afgelopen week is de nieuwe In de Kijkerd aangekomen, nog dezelfde avond heb ik twee dozen opgehaald en in twee sessies heb ik mijn bezorgwijk gedaan. Het bezorgen vind ik nog steeds leuk om te doen en vooral als het mooi weer is, het wijkje is afwisselend en vlakbij mijn huis.

 

Op de voorpagina van magazine 2019-2 staan een foto van de circusdag in speeltuin Neeltje Jans. Mijn vaste rubriek Pendrecht van toen gaat over de foto die ik als kind in 1977 vanuit mijn slaapkamer in de Wagenbergstraat heb gemaakt (foto rechts), de aanleiding was uiteraard mijn recente bezoek aan mijn ouderlijke huis. Verder had ik een stukje geschreven over de biljartclub maar dat is sterk ingekort, ook de bijbehorende foto is erg klein afgedrukt.

 

Enkele onderwerpen van overige artikelen (afgezien van de Kinderfaculteit en speeltuin Neeltje Jans want dat staat er altijd in): koninklijke onderscheiding voor Harry Kock, Paul Nijgh-penning voor Bien Hofman, het Pendrecht Theater, plantjesdag in de flats Schouwen en Duiveland, terugblik op de Taptoe Pendrecht, de Opzoomerquiz en Pendrecht Aardgasvrij. Voor wie buiten Pendrecht woont: het magazine is binnenkort via de website van Vitaal Pendrecht te downloaden.

 

 

ZATERDAG 29 JUNI 2019

 

In de oneven flat in de Wagenbergstraat is de asbestsanering begonnen, voor het eerste portiek staat een asbestwagen die luchtdicht met het trappenhuis is verbonden (foto links). Aan de buitenkant is verder nog niets te zien maar kennelijk is men wel binnen al bezig: bij meerdere huizen zijn geopende ramen en deuren, ook de balkondeur van mijn ouderlijke huis staat wagenwijd open.

 

Aan de overkant (waar de renovatie al langer bezig is) kan men aan de achterkant al zien hoe het gaat worden, een groot deel van de nieuwe puien zit er al in. Ik ben benieuwd hoe de nieuwe balkons er uit gaan zien, misschien worden het wel hangende balkons zoals bij de gerenoveerde flats in de Melissantstraat en de Middelharnisstraat. Aan de voorkant zijn de oude raamkozijnen er uit zodat je naar binnen kunt kijken, je kunt goed zien dat het voorste deel van de muur tussen de woonkamer en de keuken is weggebroken (foto rechts).

 

 

ZONDAG 23 JUNI 2019

 

Ik heb vandaag geen actueel nieuws te melden, daarom wat eerdere nieuwsfeiten uit mijn weblog.

• Juni 2010: In de Sint Bavokerk is een bijzondere dienst omdat het kerkgebouw 50 jaar bestaat.

• Juni 2011: In speeltuin Pendrecht 7 is de afsluiting van de imagocampagne Pendrecht is Goed Bezig.

• Juni 2012: Kinderdagverblijf Geliefd aan de Kloosterzandestraat wordt officieel geopend.

• Juni 2013: De leegstaande Groosmanflats in de Rilland Bathstraat en de Yersekestraat wachten op afbraak.

• Juni 2014: De Middelharnisstraat was het decor van het evenement Museumstraat (foto).

• Juni 2015: Het mozaïek bij de ingang van de HAL-flat wordt in de oorspronkelijke staat teruggebracht.

• Juni 2016: De Opbouwwerkers (de twee witte beeldjes bij de Zijpe) staan tijdelijk in het Museumpark.

• Juni 2017: Langs de Zuiderparkweg staat een voormalige lijnbus die is omgebouwd tot rijdende dierenpolikliniek.

• Juni 2018: Het noordelijke deel van de Stavenissestraat wordt opgehoogd en heringericht.

 

 

ZATERDAG 22 JUNI 2019

 

Een paar dagen geleden liep ik over het Fijnaartpad en bij één huis midden in een blok zijn nieuwe deur- en raamkozijnen geplaatst (foto links), het bijzondere is dat deze niet in de gevel zijn gemonteerd maar er voor. De eengezinswoningen van dit type worden de komende maanden blok voor blok duurzaam gerenoveerd (zie bij 10 maart) en ik vermoed dat dit een proefwoning is. Binnen is men ook al bezig want de muur tussen de keuken en de woonkamer is weggebroken. Het huis is op nummer 27, dat is in het blok tussen de Middelharnisstraat en de Dinteloordstraat.

 

Toen ik er vandaag weer langs liep was er een stellage gebouwd met wit doek (foto rechts), de stelling heeft de vorm van een omgekeerde U en staat als een soort mantel over het huis heen. Ik ken deze huizen eigenlijk niet van binnen, als kind ben ik er wel eens in geweest en ik herinner vaag dat de gang L-vormig is.

 

 

ZONDAG 16 JUNI 2019

 

Op 8 maart 1977 heb ik als kind een foto gemaakt vanuit mijn slaapkamer in de Wagenbergstraat (foto links). De eengezinswoningen staan aan de Melissantstraat en verderop is één van de flats aan de Geertruidenbergstraat te zien. De grote flat op de achtergrond is het zes jaar eerder geopende bejaardencentrum Valckensteyn, verder naar rechts de 106 meter hoge zendmast bij de Waalhaven. Links van Valckensteyn liep de havenspoorlijn waar dag en nacht goederentreinen reden, getrokken door één of meer brullende diesellocomotieven.

 

Toen ik een paar weken geleden mijn ouderlijke huis bezocht heb ik vanaf precies dezelfde plek weer een foto gemaakt (foto rechts) en het is interessant om de twee opnames met elkaar te vergelijken. Tussen de twee foto's ligt een periode van 42 jaar maar in grote lijnen is het beeld nog hetzelfde. Wat direct opvalt is dat Valckensteyn er niet meer staat, het 14 verdieping tellende gebouw is in 2012 afgebroken. De zendmast is in 1989 verhoogd tot 167 meter (inclusief antenne 207 meter) en is vooral buiten Rotterdam al op grote afstand zichtbaar. Een grote hoorbare verandering is het verdwijnen van de havenspoorlijn waardoor het een stuk rustiger is geworden. De bomen langs de Raamsdonkweg zijn flink gegroeid en de platanen in de Geertruidenbergstraat steken nu boven de flats uit.

 

 

ZATERDAG 15 JUNI 2019

 

In de winkel Zijpe 19 (foto links, op de hoek van de Schuddebeursstraat) hebben de laatste jaren verschillende horecazaken gezeten waarvan de meeste in korte tijd weer waren verdwenen. De laatste weken werd er weer verbouwd en nu staat de naam Rondo op de ramen, men kan er straks terecht voor een ontbijt, een lunch of een diner. In de beginjaren van Pendrecht zat hier de bekende viswinkel van M. v.d. Haak.

 

In de Krabbendijkestraat zijn verkeersborden geplaatst die aangeven dat de straat een 30 kilometerzone is, of dit naar aanleiding van mijn melding is (waar ik nog steeds geen reactie op heb ontvangen) weet ik niet.

 

De renovatie van de even flat in de Wagenbergstraat is nu ook aan de buitenkant zichtbaar: aan de achterkant is begonnen met het weghalen van de raamkozijnen en de balkons (foto rechts). De balkons worden bij de aangrenzende slaapkamer getrokken zodat deze groter wordt, er komt een nieuw balkon dat buiten de gevel uitsteekt.

 

 

ZONDAG 9 JUNI 2019

 

Sinds 2008 wordt er in de Kroon op Zuid (voorheen restaurant Zuiderkroon) gebiljart, de biljartclub Kroon op Zuid kan nog enkele nieuwe leden gebruiken om de club wat te versterken. Wie interesse heeft is van harte uitgenodigd om op een dinsdagavond tussen 19.00 en 21.00 uur langs te komen en onder het genot van een gratis drankje kennis te maken. Er wordt gespeeld in competitieverband maar meedoen is belangrijker dan winnen ("u hoeft beslist geen wereldspeler te zijn, dat zijn wij ook niet"), iedereen speelt op zijn eigen niveau. De contributie bedraagt 3 euro per maand en dient per drie maanden te worden voldaan, consumpties zijn voor eigen rekening. Tot slot: iedereen kan lid worden, men hoeft geen bewoner van de Zuiderkroon of Pendrecht te zijn.

 

De biljartclub aan het Vlissingenplein is mij niet onbekend want al vele jaren ben ik een vaste toeschouwer. De club is opgericht in 2008 en was toen nog een onderdeel van de huurdersvereniging Zuiderkroon. In de tijd dat het restaurant nog van Aafje was werd er op zaterdagmiddag gespeeld, na mijn wijkronde keek ik onder het genot van een cappuccino naar de verrichtingen van de biljarters. Nadat Aafje zich heeft teruggetrokken als exploitant wordt het restaurant gerund door vrijwilligers onder de naam Kroon op Zuid. De vaste speeldag is verplaatst naar dinsdagavond en ook daar ben ik een vaste bezoeker, voor mij is het een vorm van ontspanning. Inmiddels ben ik gepromoveerd tot schrijver, dat houdt in de punten tellen en noteren op de scorelijsten.

 

 

ZATERDAG 8 JUNI 2019

 

De renovatie van de oneven flat in de Wagenbergstraat is begonnen, afgelopen dinsdag is het blok overgedragen aan de aannemer die de werkzaamheden gaat uitvoeren. Het grasveld aan de achterkant is afgezet met bouwhekken en vanaf de Abbenbroekweg is een tijdelijke weg aangelegd voor de aan- en afvoer van materiaal. Het eerste wat gedaan zal worden is het verwijderen van het asbest, vorig jaar is men bij de flat aan de overkant ook daarmee begonnen.

 

Aan de voorkant van de flat zijn nog geen hekken, wel zijn de portiekdeuren met een extra hangslot afgesloten en de brievenbussen zijn afgedekt met een houten plank. Ook bij het portiek van mijn ouderlijke huis is dat het geval, het is een raar idee dat ik nog maar kort geleden door deze deur naar binnen ben gegaan en de trappen opgelopen. Het was een bijzondere ervaring om nog één keer rond te kijken in het huis waar ik ben opgegroeid, een selectie van de foto's die ik toen heb gemaakt is te zien in dit album.

 

 

ZONDAG 2 JUNI 2019

Al na één dag heb ik meerdere enthousiaste reacties gehad op mijn weblog van gisteren. Voor sommigen was het verhaal heel herkenbaar omdat zij in een soortgelijk huis hebben gewoond, deze flats staan/stonden ook in de Geertruidenbergstraat en de Dinteloordstraat.

 

 

Een tijd geleden heb ik gemeld dat in de Krabbendijkestraat de geverfde lijnen op het wegdek die het begin en het einde van de blauwe zone aangeven steeds slechter zichtbaar worden (foto links). Afgelopen week kreeg ik een reactie van de gemeente dat er niets aan wordt gedaan, de markering dwars over de straat is niet wettelijk verplicht maar is alleen ondersteunend. De parkeervakken zelf dienen wel een blauwe markering te hebben, deze is in de Krabbendijkestraat niet geverfd maar bestaat uit blauwe klinkers.

 

Al enkele weken staat er een blauw-gele OV-fiets in het grasveld van de Slinge ter hoogte van de Zierikzeestraat (foto rechts). Vrijdagochtend zag ik dat er een wit busje stopte en een medewerker van OV-fiets bekeek de fiets van alle kanten. Ik kon niet nalaten om er heen te lopen en te zeggen dat de fiets er al een tijdje staat. De man vertelde dat hij de fiets bij toeval zag staan en daarom was gestopt, na controle van het framenummer bleek het om een fiets te gaan die al bijna een jaar werd vermist! De fiets is meegenomen voor reparatie (de bel was kapot), daarna gaat de fiets weer naar een OV-fietsverhuurpunt.

 

 

ZATERDAG 1 JUNI 2019

 

Vorige week heb ik een bijzonder stukje jeugdnostalgie beleefd: voor het eerst in meer dan 20 jaar ben ik in mijn ouderlijke huis in de Wagenbergstraat geweest! Het huis (op nummer 119) staat nu leeg en komende week begint de renovatie van de flat dus dit was echt de allerlaatste mogelijkheid om het huis nog in de originele staat te zien. Wij zijn er in 1964 komen wonen en ik heb er gewoond tot 1984, mijn ouders nog tot 1996.

 

Jaren geleden (toen er nog sprake van was dat de flat afgebroken zou worden) heb ik Woonstad Rotterdam gevraagd of ik vóór de sloop nog één keer in mijn ouderlijke huis mocht kijken (foto links: het huis linksboven). Dat was geen probleem maar ik moest natuurlijk wel wachten tot het huis leeg was. De sloopplannen werden uitgesteld en daarom kreeg het blok eind 2013 nog een opknapbeurt, vooral aan de buitenkant en in de trappenhuizen. In 2017 besloot Woonstad Rotterdam om de flat toch niet af te breken maar te renoveren. Vorig jaar begon het uitverhuizen van de bewoners en de leeggekomen woningen werden als antikraak tijdelijk verhuurd, ook met mijn ouderlijke huis was dat het geval. Al met al werd mijn geduld flink op de proef gesteld maar het werd uiteindelijk toch beloond.

Afgelopen dinsdag kreeg ik een mail van Woonstad dat het huis was leeggekomen en dat begin volgende week de flat overgedragen wordt aan de aannemer die de renovatie gaat uitvoeren, ik had dus maar een paar dagen de tijd. Een geluk was dat ik vanwege hemelvaart twee dagen vrij was en vanuit mijn werk ging ik diezelfde dag langs bij het Woonstadkantoor om de envelop met de sleutels op te halen die ik vrijdag weer in moest leveren (foto rechts).

 

 

Donderdag rond half 10 verlaat ik mijn huis en ga ik op weg naar de Wagenbergstraat. Al lopend probeerde ik een beeld te krijgen wat ik zou aantreffen, de indeling van het huis ken ik nog heel goed maar wat zou er nog van vroeger in zitten? Het was stil op straat want het was Hemelvaartsdag. Toen ik in de Sliedrechtstraat ter hoogte van de Zuiderkroon liep gebeurde er iets bijzonders: de Bavo-klokken begonnen te luiden! Ik keek automatisch op mijn horloge en het was 09.40 uur, het tijdstip dat normaal op zondag de klokken luiden. Meteen wist ik waarom maar het was natuurlijk puur toeval dat ik net buiten was, het klokgelui gaf wel een extra tintje aan mijn komende nostalgische bezoek.

 

Ik loop de Wagenbergstraat in en ondanks Hemelvaartsdag werd er bij de renovatieflat aan de overkant gewoon gewerkt. Eindelijk sta ik voor de portiekdeur van Wagenbergstraat 109-119 en ik haal de sleutelbos te voorschijn waar zes sleutels aan zitten. Een beetje zenuwachtig begin ik de sleutels te passen en de derde sleutel was de juiste. Het trappenhuis heb ik vorig jaar juli nog bezocht toen de portiekdeur toevallig open stond maar vandaag kan ik voor het eerst na 23 jaar ook het huis zelf van binnen zien.

De aanblik achter de portiekdeur was rommelig: twee brievenbussen stonden open en op de grond lag reclame en ongeopende post. Uit een huis hoorde ik muziek dus kennelijk was één van de huizen nog als antikraak bewoond. Op de muur hing nog het affiche van Woonstad Rotterdam met de tekst We houden 't netjes met elkaar! en daarnaast de huisregels van Ad Hoc Beheer, de instantie die de woningen als antikraak verhuurt. Eén van de huisregels luidt dat er geen drugs mogen worden gebruikt, verhandeld, geteeld of aanwezig zijn in het pand.

 

Ik ga eerst in de kelder kijken, via de vrij steile keldertrap met 9 treden (foto links, de ooit door een buurman aangelegde fietsgoot zit er nog steeds) loop ik naar beneden. De muren zijn wit en het onderste deel is grijs. De oorspronkelijke kelderdeuren zijn tijdens de opknapbeurt vernieuwd, de vroegere grijze paneeldeuren met een eenvoudig slot (dat was nog uit de tijd dat inbraken niet aan de orde van de dag waren) zijn vervangen door dikkere deuren die groen zijn. Wij hadden als enige op de trap twee kelders, al waren ze wel klein. De gemeenschappelijke kelderruimte is helemaal leeg, in onze tijd stonden er fietsen hoewel dat officieel niet mocht. Mijn fiets stond altijd op een vaste plek, rechts achteraan bij het raam (foto rechts).

De kelders werden in het begin verlicht met gloeilampen (later TL-buisjes van 8 Watt) maar nu is er dynamische led-verlichting zoals op het Havenspoorpad: de lampen branden zwak maar zodra iemand de kelder in loopt gaan ze feller branden.

 

Wij hadden dus twee kleine kelders, de linker kelder fungeerde als berging en de rechter kelder was waar mijn vader een werkbank had gemaakt om te klussen. De linker kelder kon ik niet in (geen enkele sleutel paste) maar de rechter kelder wel. Het was binnen donker want het kelderraampje was met een plaat dicht gemaakt maar tot mijn verbazing zit de werkbank er nog in. Bovenop de werkbank ligt een houten plaat met mooie tegels er op die zonder twijfel uit ons huis afkomstig moet zijn, ik herkende het als het blad van een lage tafel die we in de woonkamer hadden waar de televisie op stond. Het eenvoudige metalen lampenkapje hangt er ook nog (compleet met gloeilamp) en zelfs de zwarte draaischakelaar is nooit vervangen.

 

Terwijl ik in de kelder was hoorde ik dat de muziek in het huis boven mij opeens stopte en er een voordeur werd dichtgetrokken, de bewoner liep naar beneden en even later sloeg de portiekdeur met een klap dicht. Vanaf dat moment was het op de hele trap doodstil.

 

Na het bezoek aan de kelder loop ik naar boven en komen in mijn herinnering de namen op van de gezinnen die na onze intrek bij ons op de trap woonden: Stolk op 109, de Wit op 111, Martens op 113, de Jong op 115 en Schaap op 117. Het trappenhuis is nog hetzelfde als toen ik er een jaar geleden was, de traptreden zijn van ruwe steen en de ijzeren zigzagleuningen zijn paars (vroeger grijs). De voordeuren en de deuren van de meterkast zijn donkergroen, vroeger waren de voordeuren houtkleurig en de meterkastdeuren lichtgroen (in het begin grijs).

 

Na vijf trappen met in totaal 38 treden (gerekend vanaf de portiekingang) sta ik helemaal boven, voor de deur van ons vroegere huis op nummer 119. Naast de voordeur is de meterkast, de deur was afgesloten maar geen van de sleutels paste. Het raampje in de voordeur is dichtgemaakt, alleen de bakelieten deurknop is nog origineel. Helaas zijn bij de opknapbeurt de originele emaille nummerbordjes verdwenen maar ik heb een gelijksoortig exemplaar uit één van de Groosmanflats.

 

Opnieuw haal ik de sleutelbos uit mijn jaszak en dit keer was de tweede sleutel de goede. Ik draai de deur van het slot en het openen van de deur was best een spannend moment, dan stap ik het huis binnen. Mijn eerste reactie toen ik in het halletje stond was "wat is het klein, hebben wij hier met zijn vieren gewoond?" Een beetje verbaasd kijk ik om mij heen, alle deuren zijn blauw en de schrootjes aan de muren en het plafond zijn wit geverfd. Mijn vader had in het plafond zes spotjes gemaakt, die zijn er niet meer en de gaten zijn afgedicht met een plaatje (foto rechts). Uiteraard is in het huis de elektriciteit afgesloten, alleen de bel en de deurdrukker doen het nog.

Links van de voordeur was een ingebouwde kast, later heeft mijn vader de deur er uitgehaald en er een garderobe van gemaakt met erboven een kastje. Tegenover de keukendeur was een hoekje in de gang en ook daar kwam een kast, toen ik de deur opende zat op de muur nog het originele bruine behang toen wij er in 1964 kwamen wonen. Op de vloer in de hal lagen nog de originele zwarte linoleumtegels.

 

Als eerste ga ik de keuken in, de ruimte is het beste te omschrijven als een pijpenla. Links om de hoek stond de koelkast met daar bovenop het gasstel. Boven het gasstel kwam later een afzuigkap met daarboven een bergkast met houten deurtjes. Verderop was het aanrecht, daarboven twee keukenkastjes met daartussen de geiser die behalve de keuken ook de badcel van warm water voorzag. Waar ooit de geiser hing zat alleen nog een afgedopte gasleiding en aan de muren kon ik zien dat er later een boiler heeft gehangen. Mijn vader heeft in de loop der jaren heel veel aan het huis opgeknapt maar in de keuken was daar niets meer van terug te vinden.

Het originele aanrecht (van roestvrij staal, wat in die tijd luxe was) en de Bruynzeel keukenkastjes zijn er niet meer, er staat nu een eenvoudig aanrechtblok in. Goed herkenbaar was de keukendeur: afgezien van de blauwe kleur is alles nog origineel, inclusief de zwarte deurkruk (alle deurkrukken zijn in onze tijd vervangen door witte maar waarschijnlijk omdat de keukendeur bijna altijd open stond is dat bij die deur nooit gebeurd).

 

De volgende ruimte is het toilet. Ik had de hoop om de originele stortbak (waarvan het geluid nog steeds in mijn geheugen zit) aan te treffen maar dat was niet het geval, ook de pot is vernieuwd. De oorspronkelijke gele tegels zijn vervangen door witte, nieuw is ook de watermeter. De wc is maar klein, je zat nog net niet met je knieën tegen de deur. De deur van de wc (en ook van de badcel) had een matglazen raampje maar geen vrij/bezetsluiting, als je door het raampje het licht zag branden wist je dat de wc bezet was. Al snel hebben we een haakje op de deur gemaakt en nog later een vrij/bezetsluiting, die zat er nu nog in.

 

De badcel is ook totaal veranderd maar de deur vanuit de gang klemt nog steeds! Het lavet is vervangen door een piepkleine douche en een wastafel, ook de originele gele tegels zijn er niet meer. De badcel had twee deuren, vanuit de gang en vanuit de ouderslaapkamer, waardoor je een rondje door het huis kon lopen. Na enkele jaren kwam er een wasmachine te staan en was de deur naar de slaapkamer (te zien op de foto rechts, de enige niet-blauwe deur in het hele huis) niet meer te gebruiken, vóór het lavet bleef toen een staruimte van amper een vierkante meter over. In de badcel zit nu een radiator, in onze tijd hadden we er alleen maar een straalkachel.

 

Dan ga ik naar de grootste ruimte in het huis, de doorgebroken woonkamer. Na de kleine wc en badcel was het een verademing om hier te staan, door het grote raam is de kamer ook heel licht. De prachtige eikenhouten schuifdeur met mooi geslepen ruitjes zit er nog steeds in! De muur naast de woonkamerdeur had mijn vader voorzien van steenstrips maar daar zit nu behang op met afbeeldingen van Amerikaanse nummerborden. Toen ik met mijn hand over het behang streek voelde ik dat de achterwand niet vlak was waardoor ik vermoedde dat de steenstrips er nog gewoon onder zitten. In een hoek zat het behang wat los en toen ik een stukje wegtrok werd mijn vermoeden bevestigd.

Er zijn nog meer restanten van mijn vaders werklust: de vensterbank met kleine gele plavuisjes en de schouw boven de kachel. De binnenkant van de schouw was betegeld met mooie gele tegels met een motief, latere bewoners hebben er spiegeltegels overheen geplakt maar bovenaan kan je de oorspronkelijke tegels nog zien. De moederhaard is niet uit onze tijd, toen wij het huis verlieten moesten we de hele (zelf aangelegde) cv-installatie er uit halen. Links van de schouw was een kast met daarin de pomp en het expansievat van de centrale verwarming. Rechts van de schouw was een lage tafel (= het blad dat nu in de kelder op de werkbank ligt) waarop de televisie stond.

 

Het achterste deel van de kamer was oorspronkelijk de ouderslaapkamer, door een glazen wand met een deur afgescheiden van de woonkamer. Al vrij snel hebben we die wand weggehaald zodat de woonkamer een stuk groter werd. In het achterste deel waren aan één kant houten schroten die de schilderwoede van de latere bewoners hebben overleefd, de wand ziet er nog net zo mooi uit als toen wij er nog woonden. Langs deze wand stond de eettafel.

 

Aan de achterkant was het balkon en natuurlijk ben ik daar nog even op geweest. Het balkon is maar heel smal en in één van de zijmuren zit een hoge nis, ik weet absoluut niet waar dat voor diende. We hebben destijds een zonnescherm gekocht en dat zit er ook nog, al is het helemaal kapot. Bij de komende renovatie wordt het balkon bij de achterkamer getrokken en komt er een nieuw balkon dat buiten de gevel uitsteekt.

 

Ik loop de gang weer in en ga naar mijn vroegere slaapkamer, dat was de kamer die achter het trappenhuis ligt. De muren en het plafond zijn blauw geverfd en afgezien van de vaste kast in de hoek staat er niets meer in. De kastdeur was (zoals alle andere deuren in het huis) blauw maar toen ik de deur opende zag ik dat de binnenkant van de deur nog geel was. Toen wij er woonden hebben we er een tweede kast tegenaan gebouwd maar die is er niet meer, al kan je het op de vloer nog wel zien.

Het was een vreemde gewaarwording om in de kamer te staan waar ik in mijn kindertijd heb geslapen. Het bed stond langs de muur aan de kant van de kast (foto links), daar tegenover was een zelfgemaakte kast bestaande uit open vakken, een bureau en nog een dichte kast. De stilte is onwezenlijk, in gedachten hoor ik weer de treinen over de havenspoorlijn rijden... In 1977 heb ik vanuit het raam een foto gemaakt en dat heb ik nu, 42 jaar later, opnieuw gedaan.

 

Tot slot het kleinste slaapkamertje dat eerst een eetkamer was, daarna de slaapkamer van mijn jongere broer en vervolgens de slaapkamer van mijn ouders. Ook hier zijn alle muren en het plafond blauw maar afgezien van de (overgeschilderde) schrootjeswand aan één kant zijn er geen herinneringen van vroeger te vinden. Toen het de ouderslaapkamer werd heeft mijn vader het kamertje opgeknapt, een bijzonderheid was dat ook het plafond was behangen.

 

Ik ben ongeveer een uur binnen geweest en ik heb 150 foto's gemaakt, nog één keer loop ik een snel rondje door het huis en dan ga ik weg. Ik trek de voordeur achter mij dicht, draai hem weer op slot en loop de trappen af waar zo veel voetstappen van mij staan. Dan open ik de portiekdeur en ik sta weer buiten.

 

 

Thuisgekomen bel ik mijn moeder en na het vertellen van mijn belevenissen wordt ze toch wel nieuwsgierig. Om een heel lang verhaal kort te houden: anderhalf uur later loop ik voor de tweede keer die dag de Wagenbergstraat in, dit keer met mijn moeder. Ik open de portiekdeur en we lopen rustig de trappen op. Boven aangekomen geef ik de sleutel aan mijn moeder en ik laat haar zelf de deur openmaken. We stappen het halletje in en net als ik vanmorgen keek zij enigszins verbaasd om haar heen, ik had haar wel van te voren verteld dat alle deuren blauw geverfd waren. We lopen door het huis en in de woonkamer wijs ik aan waar vroeger de meubels stonden, ook mijn moeder was verrast dat er toch nog aardig wat herkenningspunten waren. Na afloop zei mijn moeder dat het weerzien met het huis best emotioneel was maar ze was blij dat ze het toch gedaan heeft. We wandelen naar de Zuiderkroon waar we een kop koffie drinken en daarna loop ik met mijn moeder mee naar metrostation Slinge waar zij op de bus naar huis stapt.

 

 

ZONDAG 26 MEI 2019

 

Afgelopen donderdag waren er verkiezingen voor het Europese parlement, de stembureaus waren herkenbaar aan de baniers bij de ingangen en een sandwichbord met de tekst stem hier (foto links: gymzaal Krabbendijkestraat). Op het plein voor metrostation Slinge was een mobiel stembureau in de vorm van een witte tent. Bij de gymzaal aan de Herkingenstraat zat het sandwichbord er vandaag nog.

 

Tijdens mijn wijkwandeling ontdekte ik onder een balkon van een flat aan de Middelharnisstraat twee lantaarnpalen, compleet met armatuur (foto rechts). Toen ik om mij heen keek was het al snel duidelijk dat die palen langs het voetpad verderop hebben gestaan, vanwege de renovatie van de flat zijn ze tijdelijk weggehaald maar niet teruggezet. Die palen liggen er al langer maar vandaag viel het mij op, uiteraard heb ik er melding van gemaakt.

 

 

De PMD-containers (voor plastic, metaal en drankenkartons) hebben in Rotterdam hun langste tijd gehad. Afgelopen dinsdag is bij afvalverwerkingsbedrijf AVR een nieuwe scheidingsinstallatie in gebruik genomen die plastic, metaal en drankenkartons kan terugwinnen zodat het apart inzamelen niet meer nodig is. De oranje PMD-containers blijven nog even in gebruik maar zullen na de zomer uit het straatbeeld verdwijnen. Er klinken echter ook kritische geluiden: het weghalen van de containers betekent dat de (vaak al overvolle) restafvalcontainers nóg meer afval te verwerken krijgen en het vermindert het milieubewustzijn omdat het apart inleveren van PMD "opeens" niet meer hoeft.

 

De oranje gemarkeerde containers zijn in februari 2014 geplaatst en waren oorspronkelijk alleen voor plastic. Sinds 1 juni 2016 mogen ook verpakkingen van sap, melk, vla enzovoort in de plasticcontainers en vanaf maart 2017 ook metalen verpakkingen zoals conservenblikken, blikjes van frisdrank, doppen van flessen + potten en waxinelichtcupjes. De afkorting PMD is nooit echt ingeburgerd zodat de meeste mensen nog spreken over de plasticcontainer.

 

 

Attentie: aanstaande dinsdag 28 mei is er een staking van het openbaar vervoer waardoor er de hele dag geen treinen, bussen, trams en metro's rijden. De vakbonden hebben opgeroepen tot deze landelijke 24-uursstaking die is gericht tegen de pensioenplannen van het kabinet. De vervoerbedrijven zelf zijn geen partij in de staking maar de reizigers zijn wel weer de dupe, ook ik zal op een alternatieve manier naar mijn werk moeten.

 

 

ZATERDAG 25 MEI 2019

 

Vandaag waren er drie evenementen in de wijk die ik allemaal heb bezocht, ze lagen op loopafstand van elkaar. Het overige nieuws volgt morgen.

 

Stichting de Breinpuzzel hield vandaag een open dag in hun onderkomen, het dokter Heftinghuis aan de Sommelsdijkstraat. Al een paar keer ben ik er binnen geweest maar vandaag waren er ook enkele deelnemers, zij zaten in de woonkamer en daar waren ook twee muzikanten die mooie en rustige instrumentale muziek ten gehore brachten. Jannette en Esther, de drijvende krachten achter de Breinpuzzel, vertelden mij de laatste ontwikkelingen en hun verdere plannen (zij gaan mij dat nog mailen zodat ik een artikel kan schrijven voor de volgende In de Kijkerd). Ze zijn nog steeds erg enthousiast over de locatie: het grote huis, de tuin er omheen en ook de bijzondere geschiedenis van het pand dat een gemeentelijk monument is. Toen de Breinpuzzel er net zat heb ik op een A4-tje de historie van de voormalige doktersvilla beschreven, dat hangt in de gang. In de tuin staan enkele bijzondere bomen, de goudenregen stond een week geleden volop in bloei.

Eén van de bezoekers van de open dag was een wijkbewoonster die patiënt is geweest van dokter Hefting, voor het eerst sinds het einde van de praktijk was zij hier weer binnen. Ze kon nog goed herinneren dat het gangetje de wachtkamer was en links achterin was de spreekkamer. Na het overlijden van het doktersechtpaar is de villa geschonken aan de gemeente Rotterdam, de beheerder is Woonstad Rotterdam.

 

In de Sint Bavokerk was een kledingbeurs waar behalve gebruikte kleding ook o.a zelf gemaakte kaarten, schoenen en tassen werden verkocht. De kledingbeurs werd om 10.00 uur geopend door het luiden van de beide klokken (om precies te zijn: van 09.58 tot 10.04 uur), een traditie die nog stamt uit de tijd van de jaarlijkse fancy fair. Door het teruglopende aantal vrijwilligers is de fancy fair in 2015 voor het laatst gehouden, ik vond dat jammer want het was altijd een gezellig en goed bezocht evenement. De fancy fair was voor het grootste deel op het kerkplein met als nadeel dat men afhankelijk was van het weer, één keer moest de fancy fair voortijdig worden beëindigd vanwege slecht weer.

Omdat de fancy fair toch een bron van inkomsten was is er gezocht naar een alternatief en dat werd een kledingbeurs die sinds 2017 wordt gehouden. Zoals altijd ga ik er even kijken maar het was niet zo druk als de vorige keer. Ik kreeg te horen dat de opbrengst steeds minder wordt en dat het moment dat het organiseren van de kledingbeurs niet meer opweegt tegen wat het oplevert dichterbij komt.

 

Na het bezoek aan de kledingbeurs en het dokter Heftinghuis loop ik naar Plein 1953 waar muziekkorpsen optreden die vanuit de Schalmei naar Plein 1953 gelopen zijn, helaas las ik dit pas een paar dagen geleden zodat ik het niet meer in mijn weblog kon aankondigen. Toen ik de Slinge was overgestoken hoorde ik in de verte al de trommels en de trompetten. Op het Plein was het vrij druk, aan de kant van de vijver was een deel met hekken afgezet en de band die op dat moment speelde had de naam De Dwarsliggers (foto links).

 

Niet ver van de plek waar de band speelde is het leegstaande pand waar het laatst kringloopwinkel De kleine Beurs zat. De laatste weken is men er bezig en gezien de inrichting leek het mij dat er iets voor kinderen zou komen, er staan bijvoorbeeld vrolijk gekleurde stoelen in. Aan het einde van de middag zijn de ramen beplakt met de naam kids heppie met daaronder de tekst gelukkige kinderen, gelukkige ouders (foto rechts). Op het rechterraam staat de naam Koersvast, dit is een zorgorganisatie die zich richt op psychologische hulp aan kinderen en indien nodig ook hun ouders.

 

 

ZONDAG 19 MEI 2019

 

Vandaag was de tweede Zondagmiddagmuziek van dit jaar en zoals altijd wordt het concert in mei verzorgd door studenten van het Codarts conservatorium. Helaas was de opkomst erg laag, als het concert begint zitten er amper 20 bezoekers in de kerkzaal. De uitvoerenden waren Francesca Ajossa (orgel) + Federico Altare (dwarsfluit) en Matthijs van der Wilt (orgel) + Yannah Bruins (sopraan).

 

Na het korte welkomstwoord van John Bakker verzorgen Matthijs en Yannah het eerste deel van het concert waarin zij werken van componisten uit de 20e eeuw ten gehore brengen. Opvallend is de goede akoestiek van de Open Hofkerk, zelfs als de kerkzaal amper gevuld is. Na de pauze is het de beurt aan Francesca en Federico die werken van D. Buxtehude en J.S. Bach uitvoeren. Rond half vijf is het concert afgelopen en krijgen de musici een langdurig applaus en de gebruikelijke bloemen. Het volgende concert in de Open Hofkerk is op 29 september.

 

 

ZATERDAG 18 MEI 2019

 

In de Halsterenstraat was vandaag een lente tuintjes-, klussen-, opruim- en ontmoetingsdag, dit is net als het Lentefeest op plein 1953 een jaarlijkse activiteit. Vaste onderdelen zijn altijd schoonmaken, plantjes planten rondom de bomen, voorlezen en de bingo maar er is altijd een bijzondere activiteit. Dit keer was dat de BuurtLABbus van de stichting Steensoep die als doel heeft een bijdrage te leveren aan de sociaal-maatschappelijke ontwikkeling van kinderen en volwassenen, de bus is een voormalige SRV-wagen met een opvallende beschildering en aan de zijkant een zonnescherm. Op de foto's hieronder een impressie van de activiteiten in de Halsterenstraat.

 

 

 

Vandaag is het Opbouwdag, al is daar in Pendrecht niets van te merken. De eerste keer dat Opbouwdag werd gevierd was in 1947, toevallig ook op 18 mei. De feestdag was niet alleen bedoeld voor de inwoners maar ook om het beeld op te roepen dat men in Rotterdam de handen uit de mouwen stak om de stad weer op te bouwen. De datum van 18 mei is niet toevallig gekozen: op 18 mei 1940 (= vier dagen na het bombardement) kreeg architect W.G. Witteveen de opdracht om een nieuw stadsplan te ontwerpen. In 1970 beschouwde men de wederopbouw als voltooid en werd voor de laatste keer Opbouwdag gevierd, daarna werd het nog tot in de tachtiger jaren gehouden onder de naam Binnenstadsdag.

Mede door de toegenomen belangstelling voor wederopbouwarchitectuur is de Opbouwdag in 2016 in ere hersteld. De activiteiten zijn nu nog voornamelijk in het centrum van de stad maar wie weet wordt dit in de toekomst uitgebreid naar wijken zoals Pendrecht die in de tijd van de wederopbouw zijn ontstaan.

 

 

ZONDAG 12 MEI 2019

 

Op zondag 19 mei is in de Open Hofkerk het volgende concert in de serie Zondagmiddagmuziek in Pendrecht (foto links). Uitvoerenden zijn enkele talentvolle studenten van het Rotterdams conservatorium Codarts, te weten Francesca Ajossa (orgel), Matthijs van der Wilt (orgel) en de Federico Altare (fluit). De musici verzorgen niet alleen het concert maar stellen ook het programma samen, klik hier voor meer informatie over de Zondagmiddagmuziek.

Zoals altijd begint het concert om 15.00 uur en is de zaal open om 14.30 uur. Kaartjes zijn voor aanvang van het concert verkrijgbaar en kosten 6 euro, pashouders betalen 4 euro en kinderen tot en met 12 jaar mogen gratis naar binnen.

 

Op zaterdag 25 mei is er een open dag in dagbesteding de Breinpuzzel (foto rechts). De stichting die zich inzet voor volwassenen met een niet aangeboren hersenafwijking is nu een klein jaar actief in Pendrecht en wil graag laten zien wat zij doen voor deze specifieke doelgroep.

Tussen 11.00 uur en 15.00 uur is iedereen welkom, onder het genot van een hapje en drankje en sfeervolle muziek kan men kennismaken en zien wat de Breinpuzzel te bieden heeft. De Breinpuzzel is gevestigd in het dokter Heftinghuis aan de Sommelsdijkstraat 40 (het pand is een gemeentelijk monument), klik hier voor meer informatie over het werk van de Breinpuzzel.

 

 

ZATERDAG 11 MEI 2019

 

Op Plein 1953 was vandaag het Lentefeest, gecombineerd met een grote snuffelmarkt. Ik ben 's middags even gaan kijken en het was erg druk, dat kwam ook door het zonnige weer. De vaste activiteiten van het jaarlijkse Lentefeest zijn de stands van de politie en het Buurtpreventieteam, een springkussen en een optreden van de Linedancers. Nieuw was een stand van het project Pendrecht Aardgasvrij en de kinderen konden zich vermaken bij Circus Snor oftewel Cirque Moustache, zo stond het boven het ingangshek. Op de foto's hieronder een kleine impressie van het Lentefeest en de snuffelmarkt.

 

 

 

De herinrichting van de Krabbendijkestraat is helemaal klaar. De belangrijkste verandering zijn de nieuw aangelegde fietsstroken, deze sluiten aan op de bestaande fietsstroken richting Charloisse Lagedijk. De fietsstroken zijn onderbroken op de kruisingen en bij de zebrapaden maar niet bij de bushaltes, de bussen halteren dus gedeeltelijk op de fietsstrook.

De oversteek bij de scholen is anders geworden: het dambordpatroon is een zebrapad geworden zodat overstekende voetgangers ook daadwerkelijk voorrang hebben, de wegversmalling is vervangen door een vluchtheuvel zodat automobilisten niet meer op elkaar hoeven te wachten. Ter hoogte van het Ovezandepad is een nieuw zebrapad aangelegd en het zebrapad bij Plein 1953 is iets verplaatst richting Krabbendijkehof. Het gedeelte langs de winkels is niet veranderd, al zijn daar wel (net als in de rest van de straat) de lantaarnpalen vervangen door nieuwe met led-verlichting.

 

 

Vanmorgen hebben bewoners van de Zuiderkroon het Vlissingenplein schoongemaakt en de bloembakken van nieuwe plantjes voorzien, zij doen dit ieder voorjaar. Gisteren kreeg ik daar bericht van maar omdat ik vanmorgen buitenwijks was heb ik er niets van kunnen zien, gelukkig zag ik op Facebook dat de traditionele groepsfoto wel is gemaakt. Toen ik 's middags op het Vlissingenplein ging kijken was het al afgelopen, alleen keetwagentje nummer 4 van Opzoomer Mee herinnerde aan de straatactiviteit (foto links). Over een week is er een soortgelijke actie in de Halsterenstraat.

 

Bij de herinrichting van de Stellendamhof in 2015 is het voetpad met twee haakse bochten aangelegd waardoor een volwassen kastanje behouden kon blijven. Helaas is dat voor niets geweest, de boom ziet er niet best meer uit en is gemerkt met een kruis wat betekent dat de kastanje gekapt gaat worden (foto rechts).

 

 

ZONDAG 5 MEI 2019

 

Vanwege mijn halfjaarlijkse bezoek aan Londen heb ik mijn weblog dit weekeinde niet bij kunnen werken.

 

 

ZONDAG 28 APRIL 2019

 

In de middenberm van de Zuiderparkweg ten noorden van metrostation Slinge liggen stukken rails, van maandag 29 april tot en met zondag 5 mei zijn er werkzaamheden aan het spoor bij het metrostation. Metrolijn E rijdt vanaf Den Haag Centraal slechts tot Rotterdam Centraal, reizigers tussen Slinge en Den Haag moeten dus op Rotterdam Centraal overstappen. Metrolijn D blijft zijn volledige route rijden maar maakt in station Slinge in beide richtingen gebruik van hetzelfde spoor, let dus goed op de borden in het station en de bestemmingsaanduiding op de metro zelf voordat je instapt.

 

Metrostation Slinge bestaat bijna 50 jaar, het is op 25 november 1970 in gebruik genomen. In de hal bevindt zich een door Karla Kaper ontworpen reliëf (foto rechts), het 16 meter lange en 7 meter hoge kunstwerk is voornamelijk gemaakt van beton en ijzer, dezelfde materialen die ook voor de metrobouw zijn gebruikt. Dankzij de grote hal komt het reliëf goed tot zijn recht maar vanwege het later aangebrachte verlaagde plafond is een klein deel niet meer zichtbaar.

 

 

Op zaterdag 11 mei is van 11.00 uur tot 16.00 uur op Plein 1953 het jaarlijkse Lentefeest waar veel te beleven zal zijn. Zo komt er een grote snuffelmarkt met veel kraampjes, men kan bijvoorbeeld informatie inwinnen over het project Pendrecht Gasvrij. De politie, de brandweer en het Buurtpreventieteam zijn ook aanwezig op het veiligheidsplein, DAS zal ze daarbij een handje helpen. Circus Snor komt langs met de Kinderkaravaan, kinderen kunnen daar gezellig circuskunstjes leren en leuke spelletjes doen. Ook KSH zullen kinderactiviteiten verzorgen en er komt een springkussen op het plein te staan. Net als voorgaande jaren zullen de Linedancers weer optreden.

 

Op zondag 19 mei 2019 is in de Open Hofkerk het volgende concert in de serie Zondagmiddagmuziek in Pendrecht. Uitvoerenden zijn enkele talentvolle studenten van het Rotterdams conservatorium Codarts, te weten Francesca Ajossa (orgel), Matthijs van der Wilt (orgel) en de Federico Altare (fluit). De musici verzorgen niet alleen het concert maar stellen ook het programma samen.

Zoals altijd begint het concert om 15.00 uur en is de zaal open om 14.30 uur. Kaartjes zijn voor aanvang van het concert verkrijgbaar en kosten 6 euro, pashouders betalen 4 euro en kinderen tot en met 12 jaar mogen gratis naar binnen.

 

 

ZATERDAG 27 APRIL 2019

 

Het is vandaag Koningsdag maar de laatste jaren is daar in Pendrecht (afgezien van een enkele vlag) niet veel meer van te merken, dit in schril contrast met Zuidwijk waar langs een groot deel van de Slinge een drukbezochte braderie met vrijmarkt is. Toch is er een leuk Koningsdag-gerelateerd bericht: vandaag las ik in de krant dat Harry Kock (voorzitter van Vitaal Pendrecht en tevens mijn nachtelijke collega) gisteren een lintje heeft gekregen vanwege zijn inzet voor Vitaal Pendrecht. Harry, van harte gefeliciteerd! Ook de vrouw van voormalig Open Hofkerk organist Jan van Dijk is koninklijk onderscheiden vanwege haar inzet voor kwetsbare mensen.

 

 

De nieuw ontworpen oversteekplaats bij de scholen in de Krabbendijkestraat begint vorm te krijgen (foto links). In de oude situatie (foto rechts) was er een wegversmalling; de voorrangsregeling was onduidelijk waardoor er veel (bijna-)ongelukken gebeurden, regelmatig werden de zwart-witte paaltjes aangereden. De in maart 2010 aangelegde oversteekplaats had een dambordpatroon, het was dus geen zebrapad waar een voetganger voorrang heeft. In 2014 is aan beide zijden van de oversteekplaats in het wegdek het woord SCHOOL aangebracht.

 

De nieuwe oversteek wordt verhoogd aangelegd met een zebrapad zodat voetgangers voorrang hebben. In het midden van de straat komt een smalle vluchtheuvel maar auto's hoeven niet meer op elkaar te wachten zoals in de oude situatie, hierdoor zal het verkeer ook beter doorstromen. De rode hekjes langs de stoeprand zijn na het ophogen van de straat teruggezet maar het ziet er niet naar uit dat het woord SCHOOL in het wegdek terugkomt.

 

Volgens de planning had de reconstructie van de Krabbendijkestraat gisteren klaar moeten zijn maar dat is niet gehaald, de omleiding van buslijn 67 is verlengd tot en met volgende week vrijdag. Een gemiste kans naar mijn mening is het niet verplaatsen van het watertappunt voor de veegwagens van Stadsbeheer. Al vanaf het begin vond ik het vreemd dat ze dat ding in de Krabbendijkestraat hebben neergezet: in een drukke straat waar ook een bus doorheen rijdt en ook nog vlakbij twee scholen. Naar mijn idee hadden ze het tappunt beter om de hoek in de Kloosterzandestraat neer kunnen zetten, dat is een doodlopend straatje waar de veegwagens hun water kunnen innemen zonder het verkeer te hinderen.

 

  • De toren van de Christus Triomfatorkerk is al in 1971 gesloopt maar de sokkel is tot op de dag van vandaag blijven staan. Jarenlang was dit overwoekerd maar vorig jaar is een groot deel van de planten weggehaald. Voor het eerst sinds lange tijd is op één van de hoeken een stukje van de betonnen sokkel te zien (foto), ik ben benieuwd of er nu iets mee gedaan gaat worden.

  • Het voetpad van de Kamperlandsingel naar de Groene Kruisweg is opnieuw betegeld, de twee knikken zijn gebleven maar het pleintje met de twee zitbanken is verdwenen.

  • Ook de achterkant van het renovatieblok in de Wagenbergstraat staat nu in de steigers, geheel afgedekt met blauwe doeken.

  • Op het voormalige terrein van RSV Unicum werd vanmiddag gekorfbald, dat is opmerkelijk want de korfbalvereniging is vorig jaar juni opgeheven. Mogelijk was het een eenmalige activiteit vanwege Koningsdag.

  • Afgelopen donderdag heb ik twee rondleidingen door Pendrecht gegeven. Carolien doet als studieopdracht een onderzoek naar wat de kwaliteit van gemeenschappelijke tuinen en trappenhuizen kan bijdragen aan de ontmoeting tussen bewoners, zij wil Pendrecht vergelijken met Overtoomse Veld in Amsterdam. Donovan is reporter van de stichting Like je Wijk Pendrecht, hij had mijn naam al vaak gehoord en wilde daarom kennis maken; na een maaltijd in de Zuiderkroon maakten we een korte wandeling door het zuidoosten van Pendrecht.

 

De herinrichting van het terrein van speeltuin Pendrecht 7 nadert zijn voltooiing, het aanzien van het terrein is behoorlijk veranderd. Rondom de tuin is op een paar plaatsen groen weggehaald zodat het terrein beter in het zicht ligt (foto links), de speeltuin is door de afgelegen ligging gevoelig voor inbraken. Jammer genoeg is het karakteristieke toegangshek verdwenen, boven het (oorspronkelijk gele maar later lichtblauw gekleurde) hek stond de naam van de speeltuin.

 

Vlakbij de speeltuin zorgde in de nacht van woensdag op donderdag een dronken automobilist voor consternatie door vanuit de Sliedrechtstraat de sloot langs het Oude-Tongepad in te rijden. Toen de hulpdiensten arriveerden was de auto leeg en de brandweer heeft in de sloot gezocht naar mogelijke slachtoffers. De bestuurder was echter al zelf uit het voertuig geklommen en had zich verstopt in een voortuin. De kletsnatte man is door ambulancepersoneel nagekeken en daarna door de politie aangehouden, alleen een beschadigde lantaarnpaal herinnert nog aan het voorval (foto rechts).

 

 

ZONDAG 21 APRIL 2019

 

Dit jaar is het 100 jaar geleden dat het Bauhaus is opgericht en daar wordt in veel landen aandacht aan besteed, ook in Nederland. Het Bauhaus was een kunst- en ontwerpschool die maar 14 jaar heeft bestaan maar toch wereldnaam heeft gemaakt; één van de studenten aan het Bauhaus was Lotte Stam-Beese, de ontwerpster van Pendrecht. In 2006 heb ik het Bauhaus in Dessau bezocht en ik heb daar een aparte pagina aan gewijd.

 

Eén van de activiteiten van het Duitse Verkeersbureau ter promotie van 100 jaar Bauhaus is het Tiny Bauhaus dat een tournee maakt langs Europese steden. Het Tiny Bauhaus is een recyclebare container en is gemaakt met behulp van een 3D-printer. Tot en met 5 mei staat het huisje in Rotterdam op het terras van Het Nieuwe Instituut (voorheen Nederlands Architectuur Instituut) en is daar tijdens de openingstijden gratis te bezoeken, met een vitual reality bril kunnen bezoekers de werkkamer van Bauhaus-grondlegger Walter Gropius bekijken.

 

In het vlakbij gelegen Museum Boijmans Van Beuningen is tot en met 26 mei een tentoonstelling over het Bauhaus te zien, daarna sluit het museum voor een grote renovatie.

 

 

Vanmorgen maakte ik nog even een wandelingetje en zag ik dat de grote wilgen langs het noordelijke deel van de Burghsluissingel zijn gesnoeid. Maar toen ik goed keek zag ik dat het beeld van de singel is verminkt: ter hoogte van de ingang van het Aafje-complex zijn twee wilgen gekapt!

 

Het noordelijke deel van de Burghsluissingel vind ik qua natuur één van de mooiste plekjes van de wijk, de wilgen langs het water staan er al zo lang ik mij heugen kan. Langs de in 2007 afgebroken Groosmanflat stonden vijf grote platanen, deze zijn in 2009 verplaatst naar het grasveld aan de Sliedrechtstraat tegenover de Ellewoutsdijkstraat. Het was ooit de bedoeling om de wilgen te kappen en daar de platanen neer te zetten maar dat is nooit gebeurd. In de zomer van 2009 waren de stammen van de wilgen bedekt met een wit spinsel, veroorzaakt door de rupsen van de spinselmot of stippelmot.

 

 

ZATERDAG 20 APRIL 2019

 

Eindelijk is het duidelijk wat er in het voormalige Bicento-pand aan de Slinge komt. Eind vorig kwamen er stellingen maar aan de Slingekant staan ze met de achterkant naar het raam zodat er geen inkijk mogelijk is. Aan de zijkant kan je wel naar binnen kijken en op een gegeven moment zag ik er levensmiddelen staan. Afgelopen week zijn de ramen aan de voorkant dichtgeplakt en verscheen de naam Groszek op de gevel (foto), dit is een Poolse supermarktketen met meer dan 1000 filialen in Polen. Opmerkelijk is dat letterlijk een paar stappen verder de eveneens Poolse supermarkt Polo is gevestigd, opnieuw het bewijs dat er geen enkel beleid is in het verhuren van de winkelruimtes. Een veelgehoorde klacht over de winkels in Pendrecht is het schrale aanbod en ook dat er te veel van hetzelfde is.

 

Heel wat sneller ging het opknappen en inrichten van de vroegere winkelruimte van Astrid's Home Decor, ook hier komt een levensmiddelenzaak en de zaak was vandaag voor het eerst open. Het is echter geen nieuwe winkel, de vlaggen maakten duidelijk dat het hier om een verhuizing gaat van het Portugese winkeltje verderop.

 

 

ZONDAG 14 APRIL 2019

 

Opnieuw kreeg ik dankzij mijn website een spontane mail van een oud-Pendrechtenaar die net als ik op de Beatrixschool heeft gezeten. Inge was op de pagina Jeugdherinneringen terecht gekomen ("Wat een heerlijke pagina om te lezen, zo herkenbaar!") en schreef vooral over de musical die we aan het einde van onze lagere schooltijd hebben opgevoerd, we zaten beiden in klas 6 (schooljaar 1970-1971) bij meester Van der Sluijs. Inge woonde van 1958 tot 1977 in Pendrecht, eerst in de Rilland Bathstraat en daarna in de Zierikzeestraat.

 

 

ZATERDAG 13 APRIL 2019

  • De noordelijke zijgevel van de flat Oldegaarde 600-626 wordt al jaren gebruikt voor de grote foto's van De Kracht van Rotterdam. Er hangt een nieuwe foto maar er is een opvallend verschil met vroeger: de foto is een stuk kleiner (linker foto, bezuiniging?).

  • De klokken van de Sint Bavokerk en de Open Hofkerk hebben afgelopen woensdag hun jaarlijkse onderhoudsbeurt gehad. Bij de Sint Bavokerk betrof het zowel de uurwerken als de luidklokken, de uurwerken waren al een tijdje van slag maar nu lopen ze alle vier weer keurig op tijd.

  • In de voormalige winkel van Astrid's Home Decor op Plein 1953 wordt gewerkt, zou er een nieuwe huurder zijn?

  • De renovatieflat in de Wagenbergstraat staat aan de voorkant in de steigers (rechter foto).

  • In het opgebroken deel van de Krabbendijkestraat zijn de nieuwe stoepranden gelegd en is een klein deel van het trottoir al betegeld maar de oude lantaarnpalen staan er nog.

 

ZONDAG 7 APRIL 2019

 

Vandaag is voor de 39e keer de Marathon gelopen en omdat de route drie keer langs Pendrecht ging heb ik de lopers ook drie keer zien passeren. Het vrij warme weer lokte veel mensen naar buiten maar de lopers zullen de temperaturen minder op prijs hebben gesteld.

 

Ruim op tijd ben ik aan de Pendrechtse kant van de kruising van de Zuiderparkweg met het Havenspoorpad en in de verte zie ik de lopers al over het Havenspoorpad vanuit het oosten aankomen. Om 10:38 uur sloeg de kopgroep rechtsaf de Zuiderparkweg op, ze lopen daarna tot de Slinge en maken dan een rondje door Zuidwijk.

Ik loop langs de Zuiderparkweg en vooral bij de kruising met de Slinge is het erg druk met toeschouwers. Veel bezoekers komen van buiten Rotterdam en de metro rijdt daarom vaker en met langere treinen, op het plein voor het metrostation staat een hokje dat als tijdelijk kaartverkooppunt fungeert. Voor de tweede keer zie ik de kopgroep naderen en sloegen de voorste renners opnieuw rechtsaf de Zuiderparkweg op, ze lopen daarna tot de Oldegaarde en maken dan een rondje om het Zuiderpark.

Ik vervolg mijn wandeling langs de Zuiderparkweg en ik kom bij de kruising met de Oldegaarde waar een band staat te trommelen. Daar is het nog niet zo druk en ik vind een goed punt met zicht op de Zuiderparkweg vanwaar ik de lopers goed kan zien aankomen, om 10.57 uur passeert de kopgroep en slaat rechtsaf de Oldegaarde op.

Langs de Oldegaarde is het erg druk en tegenover de Battenoordhof is het 20 kilometer punt, er staat een groot bord met daaronder een klok die de verlopen tijd vanaf de start aangeeft. Bij de kruising met de Kerkwervesingel speelt de Caribbean band van Excelsior. De marathon is gewonnen door de Keniaan Marius Kipserem met een tijd van 2.04.11.

 

 

Foto's hierboven van links naar rechts: de kopgroep op het Havenspoorpad, drukte op de Zuiderparkweg, de kopgroep op de Zuiderparkweg, de Caribbean band van Excelsior.

 

 

ZATERDAG 6 APRIL 2019

 

De herinrichting van de Krabbendijkestraat is in de laatste fase aangeland. Het gedeelte tussen de Ossenisseweg en de Sliedrechtstraat is weer doorgaand te berijden want de kruising met de Sliedrechtstraat is klaar. Ten zuiden van de Sliedrechtstraat heeft de Krabbendijkestraat een versmalde rijbaan met aan weerszijden fietsstroken, nieuwe lantaarnpalen met led-verlichting en ter hoogte van het Ovezandepad is een zebrapad aangelegd.

 

Ten noorden van de Sliedrechtstraat is de Krabbendijkestraat nog opgebroken (foto links) en afgelopen week is het opgebroken deel uitgebreid tot net voor de Krabbendijkehof. De gevolgen voor het rijdende verkeer zijn: de Krabbendijkehof is alleen nog maar te bereiken vanaf de kant van de Slinge en het eerste deel van de Tholenstraat loopt nu dood (foto rechts). Volgens de planning moet de herinrichting van de Krabbendijkestraat op vrijdag 26 april zijn afgerond.

 

  • De renovatie van de even flat in de Wagenbergstraat is eindelijk ook aan de buitenkant te zien, de gevelplaten van de twee kopwoningen aan de kant van de Raamsdonkweg worden weggehaald (foto). Rondom de hele flat staan nu hekken.

  • Sinds gisteren staat de viskraam van Toon Hoek weer op zijn vertrouwde stek aan de Slinge bij de Kerkwervesingel.

  • De al geruime tijd leegstaande slagerij Anka op Plein 1953 wordt opgeknapt en gaat binnenkort weer open onder de naam slagerij Nes. Zou er een band zijn met supermarkt Nes Food aan de Slinge?

  • Vandaag was in de Passage de jaarlijkse rommelmarkt van de huurdersvereniging Zuiderkroon.

  • Door een verkeersongeluk op de Slinge ter hoogte van de Baarlandhof was het aan het begin van de middag erg druk op de Slinge, ter hoogte van de Kerkwervesingel stond een verkeersregelaar.

  • Over een week is er weer een inloopmiddag voor het project Pendrecht Aardgasvrij, iedereen is welkom voor informatie en voor een kop koffie, thee of soep. De inloopmiddag is op zaterdag 13 april tussen 13.00 en 15.30 uur in het gebouw van Vitaal Pendrecht op Plein 1953.

 

Van tijd tot tijd krijg ik een spontane reactie op mijn website, vaak van oud-Pendrechtenaren die dan uitgebreid vertellen over hun herinneringen aan de wijk. Max kwam als vijfjarige in 1957 in Pendrecht te wonen en verhuisde in 1970, het gezin woonde in de Sliedrechtstraat op nummer 166 (foto links). Een paar citaten uit zijn mail: "(...) Toen wij er kwamen wonen in 1957 keken we nog over de weilanden uit naar de Slinge. We konden met de verrekijker zien als onze opa uit bus 58 stapte bij de BPM flat [de foto rechts is van een oude ansichtkaart] zodat we hem met de fiets konden ophalen. (...) Heel fijne wijk om op te groeien met al die bouwplaatsen, veel groen, singels en snel buiten de stad. (...) Ik heb er leren voetballen op het veld van Speeltuinvereniging Pendrecht 7, leren zwemmen in de Tramput, zat op de OLV van Lourdesschool aan de Kerkwervesingel, deed mijn eerste communie in de noodkerk aan de Kerkwervesingel en voldeed later aan mijn Rooms-katholieke plichten in de Bavokerk. (...)"

 

Tegenwoordig woont Max in Twente maar hij komt nog regelmatig in Rotterdam en maakt dan altijd een rondje door de wijk ("Gewoon eens kijken welke straten nog herkenbaar zijn, welke plekken uit mijn jeugd nog herkenbaar zijn... En dat zijn er verrassend genoeg best veel als je goed kijkt!"). Hij schreef ook over de hechte gemeenschap in de Halsterenstraat en al snel werd mij duidelijk waarom: Max is een broer van Sjannie de Mooij, de drijvende kracht achter de activiteiten in de Halsterenstraat. Door de komende sloop van de galerijwoningen zal Sjannie moeten verhuizen en komt er hoogstwaarschijnlijk een einde aan de straatactiviteiten. Max brengt het heel mooi onder woorden: "Zo jammer dat binnen nu en twee jaar deze gemeenschap uiteen gaat vallen..."

 

 

Oudere berichten zijn terug te vinden in het weblogarchief.